ကြ်ဲမတစ္ေယာက္လမ္ေလွ်ာက္ေနရင္းေက်ာက္ခဲတစ္လံုးကိုခလုတ္တုိက္မိတယ္။
“ဖြဟဲ့၊လြဲပါေစဖယ္ပါေစ”
“ဘာျဖစ္ေနတာလဲ”လို႔ကိုေကာက္ကေမးတယ္။
“ဒီေန႕ဘာနိမိတ္ေတြျပေနသလဲမသိဘူး၊မ်က္ခံုးေတြလဲတဆတ္ဆတ္လူပ္ေနတယ္”
ကြ်ဲမကျပန္ေျဖပါတယ္။
“ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဥပဒ္ေရာက္ေနဦးမယ္၊အစြဲအလမ္းမထားနဲ႕” ဆုိျပီးကိုေကာက္ကေျပာတယ္။
“ကြ်ဲမကိုေျခေထာက္က်ိဳးတာအိပ္မက္မက္တဲ့ျမင္းအေၾကာင္းပံုျပင္ေျပာမယ္”လုိ႔ ရႊီးကဆုိတယ္။
အားလံုးကသူ႕ပံုျပင္ကို နားစြင့္ေနတယ္။
“တစ္ခါကျမင္းတစ္ေကာင္အိပ္မက္မက္သတဲ့၊အိပ္မက္ထဲမွာမေတာ္တဆမူတစ္ခုျဖစ္ျပီး
သူ႕ေျခတစ္ဖက္က်ိဳးသြားတာတဲ့၊အိပ္ရာကႏိုးလာခ်ိန္မွာျမင္းဟာသူေျခေထာက္နာေနတယ္လုိ႔ထင္ေနတာ”
“ၾကံၾကံဖန္ဖန္ကြာ” “ဘာမွျဖစ္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး၊သူ႕အိပ္မက္ကေတာ့သူ႔စိတ္မွာအၾကီးအက်ယ္လႊမ္းမုိးေနေတာ့တာ၊
မတ္တပ္ရပ္တဲ့အခါေတာင္မွျမင္းကေျခသံုးေခ်ာင္းေထာက္ပဲရပ္တယ္”
“ၾကံၾကံဖန္ဖန္ကြာ”
“သူစတုတၳေျခေထာက္ကိုခပ္ဖြဖြေထာက္ျပီးေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕ေလွ်ာက္သတဲ့၊ျမင္းပိုင္ရွင္ကျမင္းကိုအသားက် ခပ္ရြရြစီးလုိ႔မရဘူး၊စိတ္ထဲမွာဇေ၀ဇ၀ါနဲ႕စိတ္ရူပ္ေထြးလာတာနဲ႕တိရစၦာန္ကုဆရာ၀န္နဲ႕ျပတာေပါ့”
“ျဖစ္ရမယ္ေလ”
“ဆရာ၀န္ကစစ္ေဆးၾကည့္ျပီးေနာက္ဒီျမင္းဟာက်န္းမာသန္စြမ္းပါတယ္၊ဘာခြ်တ္ယြင္းခ်က္မွ်မရွိပါဘူး၊ မက်န္းမာတာ၊ထိခိုက္အနာတရရွိတာမေတြ႕ဘူး၊ေတြ႕ရတာတစ္ခုပဲရွိတယ္၊ျမင္းမွာေထာ့နဲ႕ေထာ့နဲ႕
ေျခတစ္ဖက္ရွိေနတယ္၊လမ္းေကာင္းေကာင္းမေလွ်ာက္ဘူးျဖစ္ႏုိင္တာကေတ့သူ႔ေျခက်ိဳးတယ္လုိ႔
အိပ္မက္မက္ပံုရတယ္တဲ့”
“ျဖစ္ရမယ္ေလ”
“တိရစၦာန္ကုဆရာ၀န္ကကြ်မး္က်င္ပညာရွင္တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့အစီအစဥ္တစ္ခုဆြဲတယ္၊ျမင္းအေကာင္ ၂၀၀ကိုတာလႊတ္ဖုိ႔လုပ္ပါ၊ေသနတ္ေတြေဖာက္ျပီးျမင္းေတြေျပးတဲ့အခါအဲဒီျမင္းဟာအိပ္မက္ကႏိုးပါလိမ့္မယ္လုိ႔ အၾကံေပးတယ္” “တယ္ ဟုတ္ပါလား”
“တုိ႔လဲအဲဒီျမင္လုိပဲ၊အတိတ္နမိတ္ေတြ၊သူမ်ားေျပာစကားေတြကိုယံုၾကည္စြဲလမ္းျပီး
အလုပ္မျဖစ္ဘဲအေႏွာင့္ေႏွးေနရတာမ်ိဳး ရွိတတ္တယ္ေပါ့ကြာ” “မွန္ပါ့ မွန္ပါ့”
ေဖလင္းသစ္
No comments:
Post a Comment