ဘဲေခ်ာင္းရြာသည္ဧရာ၀တီျမစ္လက္တက္တစ္ခု၏ကမ္းနဖူးတစ္ေလွ်ာက္အေရွ့နွင့္အေနာက္တန္းလ်က္ တည္ရိွေနသည့္ရြာတန္းရွည္ျဖစ္ျပီး၀ါးခယ္မျမို့နယ္အတြင္းတည္ရိွကာအိမ္ေျခ၁၁၀ခန့္ရိွသည္။၀ါးခယ္မျမိဳ.နွင့္ ၁၃မိုင္ေ၀းေသာက်ံဴမေငးျမိဳ.သို့သြားရာကားလမ္းအနီး၌ရိွ၍စည္ကားသည္။အေရွ့နွင့္အေနာက္ရြာလယ္လမ္းကို
ရြာသူရြာသားမ်ားကိုယ္ထူကိုယ္ထစနစ္ျဖင့္ငါးေပက်ယ္ေသာကြန္ကရစ္လမ္းေဖာက္လုပ္ထားရာ ရွစ္မ်က္နွာေစတီနွင့္အ-လ-ကေက်ာင္းေရွ့တစ္ျဖတ္သာခင္းရန္က်န္ေတာ့သည္။ထိုလမ္းပိုင္းကို ဆက္ခင္းရန္မွာပင္စည္လူနွစ္ဖက္စာခန့္ရိွနွစ္၁၀၀ခန့္သက္တမ္းရိွျပီျဖစ္ေသာကုကၠိဳပင္ၾကီးခံေနသည္။
ထိုအပင္ၾကီးတြင္နွစ္စဥ္တပို့တဲြလေရာက္တိုင္းမည္သည့္ေနရာကလာသည္မသိေသာငွက္ၾကီး၀န္ပိုလို ငွက္ၾကီးမ်ားအေကာင္ေလးငါးဆယ္ခန့္လာေရာက္နားခိုကာအသိုက္လုပ္ေလ့ရိွသည္ဟုဆိုသည္။ယခုနွစ္ တြင္မိုးဒဏ္ေလဒဏ္ေၾကာက္ရ၍ထိုကုကၠိဳပင္ၾကီး၏အုပ္ဆိုင္းေနသည့္အကိုင္းမ်ားကိုရြာသားမ်ားက ခ်ိဳင္ခဲ့ၾကျပီးယခုတစ္ဖန္လမ္းနွင့္မလြတ္၍အပင္ၾကီးကိုခုတ္လဲွသင့္မလဲွသင့္အစည္းအေ၀းျပဳလုပ္ေသာအခါ ခုတ္လဲွရန္ဆႏၵရိွသူကအမ်ားစုျဖစ္၍ခုတ္လဲွရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။
သို့ျဖစ္၍သစ္ပင္ခုတ္ယူမည့္သူမ်ားအားေငြက်ပ္တစ္သိန္းျဖင့္ေရာင္း၍၎တို့ခုတ္ယူၾကရန္ေဆြးေႏြး
သေဘာတူလိုက္သည္။
ထိုညတြင္ပင္ေက်းရြာအုပ္ခု်ပ္ေရးမွူးဦးမင္းေအာင္ကိုလည္းေကာင္း၊ရပ္ကို်းရြာကို်းေဆာင္ရြက္ေနသူ ကိုေက်ာ္လြင္ကို လည္းေကာင္း''ငါဒုကၡေရာက္သလို မင္းတို့လည္း ဒုကၡေရာက္ေစ ရမယ္။ ငါငို ရသလို မင္းတို့လည္းငိုရမယ္'' ဟုထူးဆန္းစြာအိပ္မက္လာေပးေၾကာင္း၊ကံ်ဳမေငးျမို့ျမတ္စြယ္ေတာ္ေက်ာင္းပရိယတၱိ စာသင္တိုက္နာယကဆရာေတာ္ဘဒၵနၱပညာေဇာတိကလည္းတရားေဟာရင္း''ဒီအပင္ၾကီးကိုမခုတ္ၾကပါနဲ့၊ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး''ဟုမိန့္ၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊သို့ျဖစ္၍အဆိုပါကုကၠိုပင္ၾကီး(ပံု)ကိုခုတ္လဲွျခင္းမျပဳေတာ့ဘဲ ကြန္ကရစ္လမ္းကိုအပင္ၾကီးအား၀ိုက္၍ခင္းသြားရန္စီစဥ္ေနၾကျပီျဖစ္ေၾကာင္းဘဲေခ်ာင္းရြာ ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းဆရာေတာ္ဘဒၵနၱ၀ရသာမိနွင့္ေက်းရြာဖံြ့ျဖိုးေရးကိုေရွ့တန္းမွေဆာင္ရြက္ေနသူ ဦးေက်ာ္စိုး(အလယ္တန္း ေက်ာင္းအုပ္-ျငိမ္း) တို့ကေျပာျပလိုက္သည္။
ျပည္ျမန္မာ
No comments:
Post a Comment