မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ႏွင္႔အြန္လုိင္းမွာစကားလက္စုံၾကမိရင္းသူကေတာင္းဆုိလာသည္။အေမ႔ေက်းဇူးကုိ
ဖြဲ႕ႏြဲ႕ေရးသားထားတဲ႔ေဆာင္းပါးမ်ဳိးေတြခဏခဏဖတ္ဘူးတယ္၊အေဖ႔ေက်းဇူးနဲ႔ပတ္သက္ရင္ေရးသားတာ၊ ဖြဲ႕ႏြဲ႕တာမ်ဳိးေတြနဲပါးတယ္ဆုိတဲ႔အေၾကာင္းေျပာျပီးစာေရးသူကုိအေဖ႔ေက်းဇူးနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔
ေဆာင္းပါးေလးတခုေလာက္ေရးေပးဖုိ႔ေတာင္းဆုိလာသည္။ၾကဳိးစားၾကည္႔မည္ဟုေျပာလုိက္ေပမယ္႔
တကယ္ေရးမည္ဆုိေသာအခါဘာေရးရမွန္းမသိေတာ႔။မိဘေက်းဇူးတုိ႔မွာမိမိအတြက္ေတာ႔စကားလုံး
ျဖင္႔ထုတ္ျပဖုိ႔မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္မ်ားျပားလွသည္သာျဖစ္ပါသည္။မ်ားျပားလြန္းလွေသာမိခင္ဖခင္
တုိ႔၏ေက်းဇူးအနႏၱဂုဏ္အင္ကုိထုတ္ျပဖုိ႔ဆုိသည္မွာစာေရးသူအေနႏွင္႔တကယ္မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္လွပါ။
ထုိ႔ေၾကာင္႔မိဘေက်းဇူးဆုိတာကုိထုတ္ေဖာ္ေရးသားဖုိ႔မစြမ္းႏုိင္လွေပမယ္႔အမိအဖကုိေစာ္ကားလွ်င္
ေက်းဇူးရွင္ကုိျပစ္မွားလွ်င္ေတာ႔ရရွိႏုိင္မယ္႔အျပစ္ဆုိးက်ဳိးေတြကုိေတာ႔ထုတ္ျပခ်င္ေနမိသည္။
ျပီးခဲ႔ေသာရက္အနည္းခန္႔ကဘယ္မွမသြားျဖစ္ဘဲေက်ာင္းမွာေအးေအးေဆးေဆးေနျပီးသတင္းစာေစာင္
တစ္ခုကုိဖတ္ေနခုိက္အတူေနမိတ္ေဆြရဟန္းတစ္ပါးကျပည္ပႏုိင္ငံတခုမွာသားကအေဖကုိသတ္လုိက္
တယ္ဆုိတဲ႔အေၾကာင္းကုိစာေစာင္တစ္ခုမွာဖတ္လုိက္ရသည္ဆုိတဲ႔အေၾကာင္းလာေျပာသည္။ကုိယ္႔ႏုိင္ငံမွာ
ျဖစ္တာမဟုတ္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔စာေရးသူအေနနဲ႔ထုိအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္ျပီးဘာမွအက်ယ္တ၀င္႔
မေျပာျဖစ္ခဲ႔။အေတြးထဲမွာေတာ႔ငယ္စဥ္ကေတြ႔ျမင္ၾကဳံေတြ႕ခဲ႔ဘူးတဲ႔အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခုကုိအမွတ္ရမိသည္။
နာမည္ကေမာင္ဆန္းတဲ႔အမည္နဲ႔လုိက္ေအာင္ဆန္းတာေတာ႔ေတာ္ေတာ္ဆန္းသည္ေကာင္းတဲ႔ေနရာမွာ ဆန္းတာေတာ႔မဟုတ္ဆုိးတဲ႔ေနရာမွာသူမတူေအာင္ဆန္းျခင္းျဖစ္၏။မနက္မုိးလင္းတာနဲ႔အရက္နဲ႔
မ်က္ႏွာသစ္ျပီးေနျပီေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်မူးယစ္ေသာင္းက်န္းကာမိခင္ဖခင္တုိ႔အားမၾကား၀ံ႔မနာသာေအာ္ဟစ္ဆဲဆုိ
ေနသည္႔အသံကုိသူ႔အိမ္နားကျဖတ္သြားသူတုိင္းၾကားေနရသည္။ရပ္ရြာရွိလူအမ်ားမွအစတြင္
၀ုိင္း၀န္းဆုံးမတာမ်ဳိးရွိေပမယ္႔မည္သူမွဆုံးမ၍မရ။တရြာလုံး၏ေအာ္ေက်ာ႔လန္ျဖစ္လာျပီးအားလုံးက
၀ုိင္းက်ဥ္ထားလုိက္ၾကသည္။ေနာက္ဆုံးဘယ္ေလာက္ထိဆုိးလာသလဲဆုိရင္ဖခင္ကုိ ဓားနဲ႔လုိက္ျပီးသတ္ဖုိ႔
ၾကဳိးစားလာသည္။ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွလူအမ်ား၏၀င္ေရာက္ကူညီမႈ႕ေၾကာင္႔ဖခင္ၾကီးခဗ်ာေသေဘးမွ
လြတ္ရရွာ၏။ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်မိဘကိုအမ်ဳိးမ်ဳိးစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ျပီးေက်းဇူးရွင္ကုိျပစ္မွားေနေသာ
ထုိငမုိက္သားေမာင္ဆန္းလူ႕ဘ၀မွာၾကာၾကာမေနလုိက္ရငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ျဖင္႔အေသဆုိးႏွင္႔ေသကာ
လူ႕ေလာကၾကီးမွထြက္ခြါသြားရရွာပါသည္။ေမာင္ဆန္း၏အျဖစ္အပ်က္ကုိၾကည္႔ျပီးမိဘကုိေစာ္ကားလွ်င္
ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ေသဆုံးရတတ္ေၾကာင္း၊ေရာဂါဘယထူေျပာေၾကာင္း၊ေဘးဆုိးအႏၱရာယ္ဆုိး
ေတြနဲ႔ အျမဲၾကဳံေတြ႕ရေၾကာင္း စသည္စသည္.. ျဖင္႔လူၾကီးသူမမ်ားမွဆုိဆုံးမႈ႕မ်ားကုိျပန္လည္ျမင္ေယာင္
ေနမိသည္။
ဤသုိ႔ျဖင္႔စာေရးသူ၏အေတြးမ်ားကလြန္ခဲ႔သည္လကသြားေရာက္ခဲ႔သည္႔ ျမန္မာျပည္၏ေရွးေဟာင္းယဥ္
ေက်းမႈ႕ျမဳိ႕ေတာ္ၾကီးပုဂံသုိ႔ ေရာက္ရွိသြားျပန္သည္။စာေရးသူေရာက္ဖူးသမွ်ေနရာေဒသအားလုံးတုိ႔အထဲ
တြင္ပုဂံျမဳိ႕ေလာက္အႏွစ္သာရ၊ရသႏွင္႔ခံစားမႈ႕မ်ဳိးစုံေပးႏုိင္တဲ႔ေနရာဘယ္ေနရာမွမရွိေသးဟုထင္မိသည္
ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ား၏ အေတြးအေခၚ၊ ပညာရွင္မ်ား၏အႏုပညာလက္ရာမ်ားကျမင္ရသူတုိင္းမခ်ီးက်ဴးဘဲ
မေနႏုိင္ေလာက္ေအာင္ထူးျခားဆန္းျပားလွသည္။ဘယ္ေနရာၾကည္႔ၾကည္႔လက္ညဳိးထုိးမလြဲဘုရားေစတီ
ပုထုိးမ်ားကကမၻာ႔အလယ္တြင္ျမန္မာဟူ၍ဂုဏ္ယူ၀ံ႔ၾကြားစြာျပသေနေသာအဓိကေသာ႔ခ်က္တခုျဖစ္ေန၏။
မိမိကုိယ္ကုိလည္းျမန္မာျပည္မွာလူလာျဖစ္ရတာကုိဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မဆုံးျဖစ္ေနမိသည္။
ပုဂံဘုရားမ်ားထဲတြင္ပုဂံေခတ္မွယခုအခ်ိန္ထိမျပဳမျပင္မပ်က္မစီးဘဲတည္ရွိေနေသာဓမၼရံၾကီးဘုရားသုိ႔
ေရာက္ေသာအခါေတြ႔ရေသာအႏုပညာလက္ရာမ်ား၊ဘုရားၾကီး၏ထုထည္၊ေဘးပတ္လည္တြင္ရွိေသာ
မဟာရံတံတုိင္းၾကီးကစာေရးသူအဖုိ႔ေတာ႔ေတာ္ေတာ္အံ႔အားသင္႔ေစခဲ႔၏။ဘုရားၾကီးကုိ တည္ေဆာက္ခဲ႔ေသာဘုရင္ကုိလည္းစိတ္၀င္စားမိသည္။ဘုရားဖူးရာတြင္အတူပါလာေသာမိတ္ေဆြ ကုိမင္းသူရိန္မွဓမၼရံၾကီးဘုရား၏တည္ေဆာက္ပုံ၊အႏုပညာလက္ရာမ်ား၊သမုိင္းေၾကာင္းစသည္တုိ႔ကုိ လုိက္လံရွင္းျပပါသည္။ဓမၼရံၾကီးဘုရားကုိတည္ေဆာက္သူဘုရင္နရသူသည္အေဖကုိသတ္တဲ႔မင္း၊ အကုိျဖစ္သူကုိသတ္တဲ႔မင္း၊ဘုရားၾကီးတည္ေဆာက္ရာတြင္လည္းအုပ္စီရာတြင္မေသသပ္ပါက
လက္ျဖတ္သတ္ျဖစ္ေၾကာင္း၊နရသူလက္ထက္တြင္ေကာင္းတာဆုိ၍ဒီဘုရားတည္တာတခုသာရွိေၾကာင္း
ေျပာျပလာေသာအခါပုိ၍မင္သက္အံ႔ၾသမိသည္။ေနာက္ပုိင္းတြင္ဘုရင္နရသူအေၾကာင္းကုိေလ႔လာၾကည္႔မိေသာ အခါတြင္ေတာ႔အလြန္ဆုိးေသာမင္းဆုိးမင္းညစ္ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႔ရေပ၏။ဖခင္ကုိသတ္ေသာနရသူ၏
ဇာတ္သိမ္းခန္းတြင္အေသဆုိးနဲ႔ေသရေၾကာင္းေတြ႔ရေပ၏။ဓမၼရံၾကီးဘုရားကုိယခုလုိမ်ဳိးေပၚေပါက္လာေအာင္ တည္ေဆာက္သူမွာဘုရင္နရသူရဲ႕အေတြးအေခၚဥာဏ္ပညာျဖင္႔တည္ေဆာက္သေလာ၊သုိ႔တည္းမဟုတ္ ပညာရွိအမတ္အနႏၱသူရိယအမတ္ၾကီး၏ဥာဏ္ပညာတုိ႔ျဖင္႔တည္ေဆာက္ခဲ႔ေလသေလာဟုသုိ႔ေလာသုိ႔ေလာ
ႏွင္႔စာေရးသူ၏အေတြးမ်ားထဲယခုအခ်ိန္ထေ၀ခြဲမရဘဲရွိေနမိသည္။
ဓမၼရံၾကီးဘုရားကုိေလ႔လာလုိ႔ျပီးေသာအခါစာေရးသူတုိ႔အဖြဲ႕သည္ေနာက္ဘုရားတဆူသုိ႔သြားေရာက္ေလ႔
လာဖုိ႔ ထြက္ခဲ႔ၾကျပန္၏။ကားေပၚေရာက္ေသာအခါကုိလင္းေအာင္ျပည္႔မွယခုသြားေရာက္မယ္႔ဘုရားမွာ
ျပႆဒ္ၾကီးဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း၊ျပႆဒ္ၾကီးဘုရားကုိတည္ေဆာက္ေသာဘုရင္မွာျမန္မာတုိ႔၏အယူအဆ
တခုျဖစ္ေသာရက္ရာဇာ၊ျပႆဒါးေန႔မ်ားကုိဆန္႔က်င္ျပီးအုတ္ဖုတ္ေသာေန႔၊ပႏၷက္ခ်ေသာေန႔၊စတင္တည္
ေဆာက္ေသာေန႔၊ေနကဇာတင္ေသာေန႔စသည္တုိ႔ကုိျပႆဒါးေန႔မွာခ်ည္းပဲလုပ္ေဆာင္ခဲ႔ေၾကာင္း
ေျပာျပလာေသာအခါစိတ္ထဲတြင္အလြန္ၾကည္ႏူးမိသည္။ဘုရားၾကီးဖူးေျမာ္ေလ႔လာအျပီးကားေပၚျပန္
ေရာက္ေသာအခါအတူပါလာေသာဒကာဒကာမမ်ားႏွင္႔ဘုရားၾကီးအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ျပီးေဆြးေႏြးေျပာျဖစ္ၾကပါသည္။
“ ပုဂံဘုရားေတြထဲမွာဒီျပႆဒ္ၾကီးဘုရားကုိနာမည္နဲ႔သမုိင္းေၾကာင္းၾကားတာနဲ႔တင္ဦးဇင္းေတာ႔
ေတာ္ေတာ္သေဘာက်မိတယ္”
“ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဦးဇင္း၊ ဦးဇင္းကလည္း ျပႆဒါးေန႔ေတြဆုိတာမ်ဳိးကုိ အယုံအၾကည္မရွိလုိ႔လား”
“ဟုတ္တယ္ဒကာမၾကီး၊ရက္ရာဇာ၊ျပႆဒါးဆုိတဲ႔ေန႔မ်ဳိးေတြကုိငယ္ငယ္ကတည္းကအယုံအၾကည္
မရွိဘူး၊အလုပ္တခုကုိရက္ရာဇာေန႔မွာလုပ္ရင္ေအာင္ျမင္မယ္၊ျပႆဒါးေန႔မွာလုပ္ေဆာင္ရင္အဆင္
မေျပဘူးဆုိတဲ႔ျမန္မာေတြလက္ခံယုံၾကည္ထားတာမ်ဳိးကုိဦးဇင္းအေနနဲ႔သေဘာမက်မိဘူး၊ဘယ္လုိေန႔မ်ဳိး
မွာဘဲလုပ္လုပ္ေကာင္းတဲ႔အလုပ္မ်ဳိးလုပ္တယ္ဆုိရင္ အဲဒီေန႔မ်ဳိးဟာမဂၤလာရွိေသာေန႔ပဲေလ၊ျပႆဒါးေတြ
ရက္ရာဇာေတြေရြးေနစရာမလုိပါဘူး”
ဤသုိ႔ျဖင္႔ဘုရားအေၾကာင္းစသည္မ်ားေျပာလုိက္၊ဟုိဟုိဒီဒီေျပာျဖစ္ၾကရင္းနဲ႔ေနာက္ဘုရားတဆူသုိ႔ဆက္
လက္ထြက္ခြါျဖစ္ခဲ႔ၾကျပန္သည္။အာနႏၵာဘုရားသုိ႔ေရာက္ေသာအခါတြင္လည္းအာနႏၵာဘုရား၏အႏုပညာ
လက္ရာမ်ားကုိေလ႔လာျပီးအတူပါလာေသာမိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္သည္႔ ႏုိင္လင္း၊ျမဴငွက္တုိ႔နဲ႔ စကားလက္ဆုံ
ၾကမိျပန္သည္။
“ပုဂံဘုရားေတြကုိေလ႔လာၾကည္႔မိသမွ်ဘယ္ဘုရားပဲၾကည္႔ၾကည္႔တျခားေသာအယူ၀ါဒမ်ဳိးေတြေရာယွက္
“ပုဂံဘုရားေတြကုိေလ႔လာၾကည္႔မိသမွ်ဘယ္ဘုရားပဲၾကည္႔ၾကည္႔တျခားေသာအယူ၀ါဒမ်ဳိးေတြေရာယွက္
ေနတာမ်ဳိးမေတြ႔ရဘူး။အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာ၊ ျဂဳိလ္ေျပနံေျပဘုရားဆုိတာမ်ဳိးေတြလည္းမေတြ႔ရဘူး၊ဒါကုိ
ၾကည္႔ျခင္းအားပုဂံေခတ္ကaထရ၀ါဒဟာလုံး၀စစ္မွန္တယ္ဆုိတာပုဂံဘုရားေတြကသက္ေသျပေနတာပဲ”
“ဟုတ္တယ္ဦးဇင္း၊တပည္႔ေတာ္လည္းအဲဒါပဲစဥ္းစားေနတာ၊ဘယ္ဘုရားပဲၾကည္႔ဟုိဘက္ဒီဘက္
“ဟုတ္တယ္ဦးဇင္း၊တပည္႔ေတာ္လည္းအဲဒါပဲစဥ္းစားေနတာ၊ဘယ္ဘုရားပဲၾကည္႔ဟုိဘက္ဒီဘက္
ေလးမ်က္ႏွာေလာက္ပဲထားတယ္၊အဲဒီေနရာေတြမွာလည္းဗုဒၶရုပ္ပြါးေတာ္ပဲရွိတာတျခားေသာအယူ၀ါဒ
ေတြ၀င္ေရာထားတာမ်ဳိးဘာမွမေတြ႔ရဘူး၊ဒါနဲ႔ဒီအာနႏၵာဘုရားမွာေျခေသၤ႕ေတြေတြ႔တယ္၊ဘုရားေရွ႕မွာ
ေျခေသၤ႕ကုိဘာျဖစ္လုိ႔ ထားၾကတာလဲ”
“အရင္ေရွးျမန္မာမင္းေတြလက္ထက္တုန္းကေပါ႔ကြာ၊ဘုရင္႔သမီးေတာ္တစ္ေယာက္ဟာေတာထဲမွာ
ေျခေသၤ႕နဲ႔အေၾကာင္းပါးျပီး၊သီဟဗာဟုလုိ႔အမည္ရတဲ႔မင္းသားေလးတစ္ပါးဖြါးျမင္ခဲ႔တယ္။
အဲဒီမင္းသားေလးၾကီးလာတဲ႔အခါေတာအရပ္မွာမေနခ်င္ေတာ႔လုိ႔ေျခေသၤ႕ၾကီးအစာရွာထြက္တဲ႔
အခ်ိန္မွာမိခင္ကုိေခၚျပီး၊သူ႔ရဲ႕ဘုိးေတာ္မ်ားရွိတဲ႔မင္းေနျပည္ေတာ္ဆီျပန္သြားတာေပါ႔။ေျခေသၤ႔ၾကီး
ျပန္လာတဲ႔အခါမွာသူ႔သားကုိမေတြ႔ေတာ႔လုိက္ရွာရင္းနဲ႔လူေတြေနတဲ႔ေနရာဆီေရာက္လာျပီးေသာင္းက်န္း
ေတာ႔တာပဲ။အဲဒီအခ်ိန္မွာသီဟဗာဟုမင္းသားဟာသူရဲ႕ဖခင္ေျခေသၤ႔ၾကီးကုိျပန္သတ္ေတာ႔တာပဲ။
သီဟဗာဟုမင္းျဖစ္လာတဲ႔အခါမွာေခါင္းကုိက္တဲ႔ေ၀ဒနာကုိၾကီးစြာခံစားရလုိ႔၊မင္းေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ႔
အေကာင္းဆုံးသမားေတာ္ေတြနဲ႔ကုလည္းမေပ်ာက္ဘူးေပါ႔။အဲဒီေတာ႔ပညာရွိအမတ္ေတြကေျပာၾကတယ္
ဖခင္ေျခေသၤ႕ကုိသတ္လုိ႔ေခါင္းကုိက္တဲ႔ေ၀ဒနာကုိခံစားရတာပဲ။ေခါင္းကုိက္ေ၀ဒနာေပ်ာက္သြားေအာင္
ဘုရားရဲ႕ေရွ႕မွာေျခေသၤ႕ရုပ္ကုိတည္းထားကုိးကြယ္ျပီး၀န္ခ်ေတာင္းပန္မွဒီေ၀ဒနာေပ်ာက္မယ္ဆုိေတာ႔
အဲဒီသီဟဗာဟုကအစျပဳျပီးေျခေသၤ႕ေတြဘုရားေရွ႕မွာေပၚလာတာလုိ႔စာအုပ္ေတြထဲမွာေတာ႔ဖတ္ဘူး
တယ္။တနည္းအားျဖင္႔ မိဘရဲ႕ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိ ေအာက္ေမ႔ႏုိင္ေအာင္ေပါ႔ကြာ။မိခင္ဖခင္ဟာဘာပဲျဖစ္ေန
ျဖစ္ေနသာသမီးကသတ္တယ္ဆုိရင္ေတာ႔မာတုဃာတကကံပိတုဃာတကကံထုိက္ျပီးေသရင္ေတာ႔
အ၀ိစိေရာက္မွာပါပဲ”ဟုရွင္းျပျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ဖခင္ကုိျပစ္မွားလွ်င္၊ဖခင္ကုိေစာ္ကားလွ်င္ ယခုဘ၀မွာလည္းေကာင္းက်ဳိးမေပး၊ဆုိးက်ဳိးေတြပဲၾကဳံေတြ႕ရတတ္ေၾကာင္း၊ေသလြန္သည္႔အခါမွာလည္း အ၀ိစိငရဲေရာက္ရေၾကာင္းကုိဘုရားရွင္လက္ထက္ကဖခင္ဗိမၺိသာရကုိသတ္ေသာအဇာတသတ္ မင္းသားကုိၾကည္႔၍လည္းသိႏုိင္ေပ၏။အဇာတသတ္သည္ယခုဘ၀တြင္ မဂ္ဖုိလ္ရႏုိင္ေသာသူျဖစ္ပါလွ်က္ေဒ၀ဒတ္ကုိဆရာတင္မွားမိေသာေၾကာင္႔၊ဖခင္ကုိသတ္
ကာအ၀ိစိငရဲသုိ႔သြားရရွာပါသည္။ဆရာအတင္မွားလွ်င္အပါယ္ငရဲေရာက္ႏုိင္တတ္ေၾကာင္းစာဖတ္သူ
မ်ားေကာင္းေကာင္းသတိခ်ပ္အပ္ပါ၏။ဗိမၺိသာရမင္းၾကီးကုိအဇာတသတ္သတ္သည္ဟုသာလူေတာ္
ေတာ္ေတာ္မ်ားကသိထားၾကပါသည္။အဇာတသတ္ကုိေကာဘယ္သူသတ္သလဲဆုိတာသိသူနည္းမည္
ထင္မိပါ၏။သာမညဖလသုတၱန္တြင္ေအာက္ပါအတုိင္းေတြ႔ရပါသည္…
“အဇာတသတၳဳ ဗိမၺိသာရံ ဃာေတသိ။ ဥဒေယာ အဇာတသတၳဳံ၊ တႆ ပုေတၱာ မဟာမု႑ိေကာ နာမ
ဥဒယံ၊ တႆ ပုေတၱာ အႏုရုေဒၶါနာမ မဟာမု႑ိကံ၊ တႆ ပုေတၱာ နာဂဒါေသာ နာမ အႏုရုဒၶံ။
နာဂဒါသံ ပန “၀ံသေစၦဒက ရာဇာေနာ ဣေမ၊ ကိ ံ ဣေမဟိ” တိ၊ ရဌ၀ါသိေနာ ကုပိတာ ဃာေတသုံ”
(သီ၊ ဌ၊ သာမညဖလသုတၱ)
ဗိမၺိသာရ ကုိ အဇာတသတ္မင္းသားက သတ္၏။
အဇာတသတ္ ကုိ သားျဖစ္သူ ဥဒယဘဒၵ မင္းသားက သတ္၏။
ဥဒယဘဒၵ ကုိ သားျဖစ္သူ မဟာမု႑ိက မင္းသားက သတ္၏။
မဟာမု႑ိက ကုိ သားျဖစ္သူ အႏုရုဒၶ မင္းသားက သတ္၏။
အႏုရုဒၶ ကုိ သားျဖစ္သူ နာဂဒါသ မင္းသားက သတ္၏။
နာဂဒါသမင္းသား၏လက္ထက္တြင္မူတုိင္းသူျပည္သားမ်ားကဒီမင္းေတြကအႏြယ္ကုိဖ်က္တဲ႔မင္းေတြပဲ။
ဖခင္ကုိသတ္တဲ႔မင္းဆုိးမင္းညစ္ေတြပဲဟုဆုိကာတုိင္းသူျပည္သားအေပါင္းမွနာဂဒါသကုိသတ္ပစ္လုိက္
ၾကပါသည္။ထုိအခါမွစ၍အဇာတသတ္၏မ်ဳိးဆက္လည္းျပတ္သြားသည္ကုိေတြ႔ရေပ၏။
ဤသာဓကတုိ႔ကုိၾကည္႔ပါကဖခင္ကုိေစာ္ကားလွ်င္၊ဖခင္ကုိသတ္လွ်င္ယခုပစၥဳပၸန္ဘ၀တြင္လည္း
အေသဆုိးနဲ႔ေသရေၾကာင္းေတြ႔ရေပ၏။ေသလြန္သည္႔အခါတြင္လည္းအ၀ိစိငရဲသုိ႔မလြဲမေသြ
ေရာက္ရေၾကာင္းေတြ႔ရေပ၏။အခ်ဳပ္အားျဖင္႔ဆုိခ်င္သည္မွာစာဖတ္သူအေပါင္းသူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္
မိခင္ဖခင္တုိ႔၏ေက်းဇူးကုိမေပးဆပ္ႏုိင္လွ်င္ေတာင္မွမိခင္ဖခင္တုိ႔အေပၚတြင္မျပစ္မွားမိဖုိ႔၊
မေစာ္ကားမိဖုိ႔ စာေရးသူအေနနဲ႔ တုိက္တြန္းခ်င္ပါသည္။
မိခင္ဖခင္တုိ႔၏ဂုဏ္ေက်းဇူးကုိတတ္စြမ္းႏုိင္သမွ်ေပးဆပ္ႏုိင္ေသာသားေကာင္းရတနာ၊သမီးေကာင္း
ရတနာေလးမ်ား ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါေစဟုလည္းဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔သမိပါ၏။
အရွင္၀ရသာမိ(မံုရြာ)
အရွင္၀ရသာမိ(မံုရြာ)
No comments:
Post a Comment