ဆူးေလေစတီေတာ္ သမိုင္း

ဆူးေလေစတီေတာ္တည္ေနရာရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္၊ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမအနီးဉာဏ္ေတာ္ ၁၅၁-ေပ ေက်ာ္ၾကားမႈ ၿမိဳ႕လည္ေခါင္မွ ကပ္ေက်ာ္ဘုရားဆူးေလေစတီေတာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေခါင္ရွိ ဆူးေလဘုရားလမ္းႏွင့္ မဟာဗႏၶဳလမ္းဆံု (ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမအနီး)တြင္ တည္ရွိသည္။

သမိုင္းေၾကာင္း

သီဟဒီပမင္းႀကီးသည္ ရဟႏၲာအရွင္သူျမတ္တို႔၏ သာသနာျပဳ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း သာသနာေတာ္ ထြန္းကားျပန္႔ပြားေရးအတြက္ အမတ္သူရဲေကာင္းမ်ားအား လမ္းညႊန္ခ်က္ေပး၍ သာသနာခရီးကို စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ အမတ္သူရဲေကာင္းတို႔သည္လည္း ဘုရင္ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ ဓာတ္ေတာ္၊ ဆံေတာ္မ်ားအား ပင့္ေဆာင္၍ ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ ႀကီးတည္ရာ သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္ပတ္လည္တြင္ ေစတီေတာ္မ်ား တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ ႀကိဳးစားစြမ္းေဆာင္မႈမ်ား ျပဳခဲ့ၾကသည္။ သမိုင္း အေထာက္အထားမ်ားအရ ဆူးေလေစတီ ေတာ္အား အသုတ္အမတ္ ႀကီး တည္ထားသည္ဟုသိရ၏။ သူရဲေကာင္း အသုတ္အမတ္ႀကီး တည္ထားသျဖင့္ သမိုင္းအခ်ဳိ႕တြင္ “က်ဳိက္အသုတ္” ဘုရားဟုေတြ႕ရ၏။ က်ဳိက္ - ဘုရား၊ အသုတ္ - အမတ္ႀကီးဟု အဓိပၸါယ္ရ၏။ အသုတ္အမတ္ႀကီး ဘုရား ဟုဖြင့္ဆုိရမည္ျဖစ္၏။ သို႔ႏွယ္ပင္ အခ်ဳိ႕ပညာရွင္တို႔က အသုတ္ဟူသည္မွာ ဆံေတာ္ဟု ဖြင့္ဆိုၾကသျဖင့္ “ဆံေတာ္ဘုရား” ဟု ေခၚဆုိႏုိင္၏။

သို႔ႏွယ္ပင္ အခ်ဳိ႕သမုိင္းပညာရွင္တို႔က ဥကၠလာပမင္းႀကီး ေ႐ႊတိဂံုဆံေတာ္႐ွင္တည္ထားရာ သိဂၤုတၱရ ကုန္းေတာ္ အားရွာေဖြစဥ္ စုေ၀းတိုင္ပင္ရာဌာနျဖစ္သျဖင့္ “စုေ၀းေစတီ”ဘြဲ႕မည္ တြင္သည္ဟုလည္း ဆုိၾက၏။ ဤကဲ့သို႔ပင္ အခ်ဳိ႕က ဘဒၵကမၻာ၌ ပြင့္ေတာ္မူမည့္ ဘုရားရွင္တို႔အား မီလိုက္သည့္ ေလးဆူနတ္ႀကီးတို႔၏ စုေ၀းေနရာ၌တည္ထားေသာေၾကာင့္ “ေလးဆူေစတီ” ဟုေခၚတြင္ ၾကသလို ကာလေ႐ြ႕လ်ားခဲ့ၿပီး ပဋိေလာမျပန္၍ “ဆူးေလေစတီ” ဟုေခၚတြင္သည္ဆိုၾက၏။ မည္သို႔ျဖစ္ေစ ဆူးေလေစတီသည္ ေ႐ႊတိဂံု ေစတီေတာ္ ႀကီး၏ ေတာင္ဘက္အေရွ႕သို႔ စဥ္းငယ္ယြန္း သည့္တာ (၉၀၀) ခန္႔အကြာ ေတာင္ကုန္းအျမင့္ တြင္တည္သည္ကမူအမွန္ပင္။

ဆူးေလေစတီေတာ္၏ပရိ၀ႈဏ္အက်ယ္အ၀န္းမွာ(၂.၁၈၁)ဧကရွိၿပီးအေရွ႕ႏွင့္အေနာက္အလ်ားေပ (၃၂၂)ေပေတာင္ေျမာက္အလ်ားေပ(၂၉၁)ေပ၊ရင္ျပင္မွငွက္ျမတ္နားစိန္ဖူးေတာ္အထိဉာဏ္ေတာ္ေပ (၁၅၁)ေပအျမင့္ရွိသည္။ဆူးေလေစတီေတာ္သည္ပန္းတင္ခံုဖိနပ္ေတာ္မွစ၍ငွက္ေပ်ာဖူးအထိ ရွစ္ေျမႇာင္ကိုယ္ထည္ရွိသည္။အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာပူေဇာ္ခံရာအျဖစ္ရည္မွန္းဟန္တူသည္ဟုဖြင့္ဆုိၾက၏။ ပန္းတင္ခံု၊ဖိနပ္ခံု၊ရွစ္ေထာင့္မွာမဂ္ၢင္တရားရွစ္ပါးအားရည္မွန္းျခင္းျဖစ္၏။ၾကာ၀န္းသံုးရစ္ပါရွိရာ ရတနာသံုးပါးကိုညႊန္းသည္ဟုဖြင့္ဆိုႏုိင္၏။ေခါင္းေလာင္းသပိတ္ေမွာက္မွာအရိယာတို႔၏ က်င့္စဥ္ျဖဴစင္သည့္ဘ၀ကိုရည္မွန္းျခင္းျဖစ္၏။ ေဖာင္းရစ္ကိုးရစ္ ပါရွိေနျခင္းသည္ ေလာကုတၱရာကိုးပါးအား ရည္မွန္းျခင္းျဖစ္၏။ၾကာေမွာက္ၾကာလွန္၊ငွက္ေပ်ာဖူးေတာ္၊ငွက္ျမတ္နားေတာ္တို႔မွ ဗုဒၶဓမၼစက္ေတာ္သန္႔စင္မြန္ျမတ္ျခင္းဟုေလာကုတၱရာတရားအလံုးစံုအားေလာကီအျမင္ႏွင့္ စပ္ဟပ္ ေပါင္းစပ္ၿပီး ေရွးေခတ္ဗိသုကာပညာရွင္မ်ား တင္စားခဲ့သည္ဟု ဆိုရမည္ျဖစ္၏။

သိဖြယ္မွတ္ဖြယ္မ်ား

ဆူးေလေစတီေတာ္သည္အေလာင္းမင္းတရားႀကီးရာမညတိုင္းအားသိမ္းပိုက္စဥ္ဒဂံုၿမိဳ႕သို႔ ၀င္ေရာက္နားေတာ္မူသည့္အခါဒဂံုၿမိဳ႕သည္ယာေတာေျမအျဖစ္ေရာက္ေနၿပီဆိုရမည္။ အေလာင္းမင္းတရားႀကီးသည္ ၁၇၅၅-ခုႏွစ္၌ ေ႐ႊတိဂုံေစတီေတာ္အား ဖူးျမင္ၿပီး ရန္အေပါင္း ကုန္ေသာ နိမိတ္အျဖစ္ဒဂံုၿမိဳ႕အား““ရန္ကုန္ၿမိဳ႕””ဟုဘြဲ႕မည္တပ္ၿပီးၿမိဳ႕သစ္တည္ခဲ့၏။ အေလာင္းမင္းတရားတည္သည့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သည္အက်ယ္အ၀န္းအားျဖင့္(၁၁၁၉)တာခန္႔က်ယ္၀န္း၏။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အားသစ္တပ္ၿမိဳ႕အျဖစ္ က်ဳံး၊ေျမာင္၊တံခါး၊ျပအိုးစေသာၿမိဳ႕အဂၤါႏွင့္တည္ခဲ့သည္။နယ္နိမိတ္အက်ယ္အ၀န္းမွာေျမာက္ဘက္တြင္ ဆူးေလဘုရားေတာင္ဘက္တြင္ ရန္ကုန္ျမစ္၊ အေရွ႕ဘက္၌ ကုန္သည္လမ္း၀န္းက်င္၊ (ဂ်ဴဒါအီစကယ္လမ္း) အေနာက္ဘက္တြင္ လမ္း(၃၀)သို႔မဟုတ္ စစ္ကဲေမာင္ေထာ္ေလးလမ္း ၀န္းက်င္ျဖစ္၏။

ထုိစဥ္ကဆူးေလေစတီေတာ္သည္သစ္တပ္ၿမိဳ႕႐ုိးအျပင္တြင္ရွိၿပီးေရပတ္လည္၀ိုင္းရံလွ်က္ရွိသည္။ ကုန္းျမင့္ေပၚမွေစတီတစ္ဆူအျဖစ္ရွိေန၏။အေလာင္းဘုရားၿမိဳ႕တည္စကလူဦးေရ တစ္ေသာင္းခန္႔သာရွိေသာ္လည္း ပင္လယ္ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ျဖစ္ ခဲ့သည္အေလွ်ာက္ လူဦးေရတိုးတက္လာသည့္ အေလွ်ာက္ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားႀကီးထြားလာၿပီးအခ်က္အျခာေဒသျဖစ္လာခဲ့၏။
ျမန္မာသကၠရာဇ္(၁၂၀၃)ခုႏွစ္၊ေ႐ႊဘုိမင္း(ခ)ဟံသာ၀တီမင္း(ခ)ကုန္းေဘာင္မင္း၊အမရပူရၿမိဳ႕ေတာ္မွ ဒဂုံ(ရန္ကုန္)သို႔ၾကည္းေၾကာင္းေရေၾကာင္းႏွင့္မဟာဗ်ဴဟာနည္းဗ်ဴဟာအျပည့္ႏွင့္ၿကြခ်ီခဲ့၏။ ထုိစဥ္ကေ႐ႊဘို(ေခၚ)သာယာ၀တီမင္းႏွင့္အေလာင္းဘုရားတည္ထားခဲ့သည့္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အား တိုးခ်ဲ႕လွ်က္ေအာင္ေျမရန္ႏွင္းၿမိဳ႕သစ္အျဖစ္ကမၺည္းတင္ခဲ့သည္။ထုိအခါဆူးေလေစတီသည္ ၿမိဳ႕သစ္နယ္နိမိတ္အတြင္းသို႔ ေရာက္ခဲ့၏ ဆူးေလေစတီ၏ ၀န္းက်င္တြင္ ႐ံြ႕ဗြက္၊ ေရအိုင္ ႏွင့္ေတာခ်ဳံမ်ား ထူထပ္စြာေပါက္ေရာက္ေန၏။ဒီေရအတက္အက်ျဖစ္ေပၚ၍ေစတီေတာ္၀န္းက်င္ကိုဒီေရလႊမ္းမိုးမႈ ရွိခဲ့သည္။ေစတီအနီး၀န္းက်င္ရွိဗြက္ေတာမ်ားအလယ္၌ပင္ဗုဒၶဘာသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားတည္ရွိခဲ့သည္ဟုဆုိ၏။သစ္ပင္မ်ားအုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္းရွိသျဖင့္ေရျပင္က်ယ္ႏွင့္ ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေအးခ်မ္းေနသည္ဟုဆုိ၏။

ဆူးေလေစတီ၏အေနာက္ဘက္ေစာင္းတန္းသည္ယခုတည္ရွိသည့္ဆက္သြယ္ေရး႐ုံးအထိရွိသည္ဟု ဆို၏။ျမန္မာသကၠရာဇ္(၁၂၁၄)ခုႏွစ္အဂၤလိပ္ျမန္မာပထမစစ္ပြဲၿပီးခ်ိန္အထိဗႏၶဳလပန္းၿခံ၏ေတာင္ဘက္ကၽြန္း
ေနရာမ်ားသည္ေရလယ္ကၽြန္းျဖစ္ေနသည္။ဆူးေလဘုရားသို႔ကူးရန္ေက်ာက္တံတား တစ္ခုတည္ေဆာက္ထားသည္ဟုအဆိုရွိ၏။ေရလယ္ေက်ာင္းမ်ားယခင္က ဆူးေလလမ္းကိုေလွ်ာတန္းလမ္းဟုေခၚခဲ့ၿပီးေနာင္တြင္ဆူးေလဘုရားလမ္းဟုတြင္ခဲ့၏။ေက်ာက္တံတားလမ္း ဟုေခၚလည္းရွိ၏။ထုိစဥ္ကဆူးေလေစတီေတာ္၏အေနာက္ေတာင္ဘက္မနီးမေ၀းတြင္က်ဳိက္မဲ သံကေရာ(ေခၚ)က်ဳိက္ျမတ္သံခ်ဳိေစတီႏွင့္ရဟႏၲာသိမ္ေတာ္ႀကီးလည္းရွိသျဖင့္ဘုရားဖူးမ်ား စည္ကား ေနသည္ဟုဆို၏။

အဂၤလိပ္ျမန္မာဒုတိယစစ္ပြဲအၿပီး၌အဂၤလိပ္တို႔သည္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕အားအစိုးရ႐ုံးစိုက္ရာဟုသတ္မွတ္ခဲ့၏။ ထုိ႔အတူ ေကာ္မရွင္နာမင္းႀကီး ဆာအာသာဖယ္ရာကာၿမိဳ႕သစ္တည္ရန္ အမိန္႔ႏွင့္ အတူေတာင္ကုန္းၿဖိဳျခင္း၊ အနိမ့္ပိုင္းေျမဖို႔ျခင္း၊လမ္းေဖာက္ျခင္းမ်ားျပဳခဲ့သလိုေစတီပုထိုးမ်ား၊ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းမ်ားအားၿဖိဳဖ်က္ခဲ့သည္။
 ၿမိဳ႕ကြက္ႏွင့္မလြတ္ဟုအေၾကာင္းျပကာဆူးေလ၀န္းက်င္ရွိဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္း(၅၀)အား သရက္ဥယ်ာဥ္တည္ရွိရာသို႔ ဖယ္ရွားေျပာင္းေ႐ႊ႕ခဲ့၏။ အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ က်ဳိက္ျမတ္သံခ်ဳိ ေစတီအား ၿဖိဳဖ်က္ခဲ့ၿပီးေနာက္တဆင့္လွမ္းတက္ခါဆူးေလေစတီႀကီးအားၿဖိဳဖ်က္ရန္ႀကိဳးပန္းၾက၏။အာဏာပိုင္တို႔အား ဆူးေလေစတီသည္လမ္းဆံုလမ္းခြတြင္ရွိသည့္ေစတီျဖစ္သျဖင့္ၿဖိဳဖ်က္သင့္သည္ဟုတင္ျပၾက၏။

သို႔ေသာ္ အဂၤလန္တြင္ရွိသည့္ ၀ိတုိရိယ ဘုရင္မႀကီးက `ဆူးေလေစတီသည္ ထူပါေစတီျဖစ္သျဖင့္ မတူးၿဖိဳ၊ မဖ်က္ဆီးရ ဆူးေလေစတီအားေကြ႕ပတ္သြားရမည္´ဟု အမိန္႔ျပန္ၾကားခဲ့၏။ ယင္းသို႔ ျပန္ၾကားေသာ္လည္း အဂၤလိပ္နယ္ခ်ဲ႕တို႔သည္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာကို အသံုးျပဳ၍ ဆူးေလေစတီေတာ္ ၀တ္ၱကေျမျဖစ္သည့္ ကုန္းေတာ္ေအာက္ေျခမ်ားအားတူးၿဖိဳဖဲ့ခ်ၾက၏။ေျမညႇိၿပီး၀တၱကေျမကိုၿမိဳ႕သစ္အတြင္းထည့္ခဲ့၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ဆူးေလေစတီသည္မွန္ကူကြက္သ႑ာန္ကုန္းေတာ္ငယ္ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္၏။ ဆူးေလေစတီေတာ္၏ေျခေတာ္ရင္းပတ္လည္တြင္ရွိသည့္ဂႏၶကုဋိတိုက္တန္ေဆာင္းႏွင့္ေစာင္းတန္းစသည့္ သာသနိကအေဆာက္အအံုမ်ားပ်က္စီးခဲ့ရ၏။နယ္ခ်ဲ႕အာဏာပိုင္မ်ား၏ေစ်းၿပိဳင္စနစ္ျဖင့္ေရာင္းခ်မႈေၾကာင့္ ဗႏၶဳလပန္းၿခံ(ယခင္ဖိုက္စကြဲယားပန္းၿခံ)ဗလီႀကီး၊ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမစသည့္အေဆာက္အဦးမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ရ ျခင္းျဖစ္သည္။

ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီး သမိုင္း

ဤဘဒၵကမၻာတြင္ပြင့္ခဲ့သည့္ျမတ္စြာဘုရားရွင္ေလးဆူအားမွီလိုက္သည့္သက္ေတာ္ရွည္ ““ေလးဆူနတ္ႀကီး”” ဟု သမုိင္းစဥ္မ်ားတြင္ ေတြ႕ရသည္။ ေလးဆူနတ္ႀကီးသည္ ေ႐ႊတိဂုံေစတီေတာ္အား တည္ထားကိုးကြယ္ရန္ ေနရာျဖစ္သည့္ သိဂၤုတၱရကုန္းေျမအား ညႊန္ျပေပးခဲ့သည့္ ဘိုးဘိုးႀကီးမ်ားအနက္ တစ္ပါးျဖစ္၏။ယခင္ကေလးဆူနတ္ႀကီးဟုလူသိမ်ားခဲ့ၿပီးထိုေနရာတစ္၀ိုက္တြင္ေနထိုင္သူမ်ား၏ ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္မႈကိုခံခဲ့ရသည္။ယုံၾကည္မႈလြန္ကဲသည့္ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ယုံၾကည္မႈႏွင့္အတူ အားကိုးအားထားျပဳခဲ့သည္လည္းရွိသည္။လုပ္ငန္းေဆာင္တာလုပ္ကိုင္ရာတြင္ျဖစ္ေစ၊အခက္အခဲ ႀကံဳခဲ့သည့္အခါတြင္ျဖစ္ေစ၊ေလးဆူနတ္ႀကီးအားပသပူေဇာ္အဓိ႒ာန္ ျပဳျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္ႏွင့္အညီ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားစြာ ရခဲ့သည့္ သာဓကမ်ားရွိခဲ့သည္ ဟု ဆို၏။

ထို႔ေၾကာင့္လူအမ်ားသည္ဤေလးဆူနတ္ႀကီးအားထိုေနရာတြင္နတ္နန္းျပဳလုပ္၍ပူေဇာ္ခဲ့သည့္ အစဥ္အလာ ရွိခဲ့သည္။ေရွးသူေဟာင္းတို႔ စကားလည္းရွိ၏။ အခ်ဳိ႕၏စကားအရ ေလးဆူနတ္ႀကီးသည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ အားပိုင္သူဟုဆို၏။အဓိ႒ာန္ႏွင့္လုပ္ငန္းလုပ္၍ေအာင္ျမင္လွ်င္တတ္ႏိုင္လွ်င္တတ္ႏိုင္သေလာက္ ၀တ္လဲေတာ္ပုဆိုး၊အက်ႌပု၀ါမွအစေငြအသျပာတတ္ႏိုင္သ၍ပူေဇာ္ၾကသည္။ေလးဆူနတ္ႀကီးသည္ နတ္သက္ရွည္သူျဖစ္ၿပီး ေကာင္းမႈ ေကာင္းက်ဳိးျပဳသူဟုလည္း ဆို၏။ လူအမ်ားသည္ ေလးဆူနတ္ႀကီးသည္ လူအမ်ား၏ အပူေဇာ္ခံ ဘ၀သို႔ေရာက္ခဲ့ၿပီးေလးဆူနတ္ႀကီး ေနထိုင္သည့္နယ္တြင္ ေစတီဘုရား တည္ထား ကိုးကြယ္သည့္အခါ ထိုေစတီဘုရား၌ ေလးဆူနတ္ႀကီးအား သီးျခား နန္းျပဳလုပ္၍ ပူေဇာ္ၾက၏။

“ေလးဆူနတ္ႀကီး”အားဆူးေလေစတီေတာ္အတြင္း၌သီးျခားနန္းတည္ကိုးကြယ္၍ကာလရွည္ၾကာ ကိုးကြယ္မႈၾကာလာသည့္အခါလူအမ်ား၏စိတ္ထဲ၌ေလးဆူနတ္ႀကီးအားဆူးေလေစတီေတာ္အားအစြဲျပဳ၍ ““ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီး””ဟုေခၚတြင္လာခဲ့ၾကသည္။ စင္စစ္ေလးဆူနတ္ႀကီးသည္ေလးဆူနတ္ဟုေခၚခဲ့ေသာ္လည္းသာမန္နတ္မ်ဳိးနတ္ႏြယ္မဟုတ္၊ ဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူသည့္ ဘုရားရွင္မ်ားအား မွီလိုက္ေသာ နတ္ျဖစ္သည္။

ေရွးသူေဟာင္းအခ်ဳိ႕ကသူေတာ္စင္နတ္ဟုေခၚ၏။မေကာင္းသူပယ္၊ ေကာင္းသူကယ္၏။ သာသနာအတြက္ ဘ၀နာတရားကိုးစားသူဟုဆို၏။ေကာင္းမႈေကာင္းက်ဳိးျပဳသူမ်ား၊ဘာသာ သာသနာအက်ဳိးျပဳသူမ်ားအားေဆာင္မမည္ဟုဆို၏။ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီး၏နန္းထိမ္းတစ္ဦးက ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးအား ““သက္ေတာ္ရွည္ သူေတာ္စင္ နတ္မင္းႀကီးတစ္ပါးပဲ၊ ဆူးေလ ဘိုးဘိုးႀကီးဟာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ကုိ ပိုင္စိုးထိမ္းသမ္းထားသူ လည္းျဖစ္တယ္။ ၿမိဳ႕လည္တစ္၀ိုက္မွာ လုပ္ငန္းလုပ္သူေတြ၊ အားကိုးအားထားျပဳ တုိင္တည္အလုပ္လုပ္ရင္း အမ်ားႀကီး ေအာင္ျမင္ ထေျမာက္ႏိုင္တယ္”” ဟုဆို၏။ ထို႔အတူ နန္းထိမ္းေဟာင္း ႀကီးက ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးဟာ ဘာသာသာသနာအတြက္ ေစာင့္ထိန္းသူျဖစ္လို႔ ဘာသာသာသနာ အက်ဳိးျပဳသူေတြကို ပိုၿပီး ေစာင္မၾကည့္႐ႈတယ္။ ဆူးေလဘိုးဘိုးႀကီးကို တိုင္တည္အလုပ္ လုပ္သူဟာ ကံငါးပါးလုံၿခံဳရမယ္ ဟုဆို၏။