ေစတီေတာ္တည္ထားပုံက်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕နယ္ရွိက်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္သည္အေရွ႕ရိုးမေတာင္တန္း အပါအဝင္ျဖစ္ေသာေပါင္းေလာင္းေတာင္ေပၚတြင္တည္ရွိ၍ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ တန္ခိုးႀကီးေသာေစတီတစ္ဆူျဖစ္သည္။က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီကိုအစြဲျပဳ၍ေစတီေတာ္တည္ရွိရာေတာင္ကို
က်ိဳက္ထီးရိုးေတာင္ဟုေခၚၾကသည္။က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီတည္ရွိရာေတာင္ထြက္မွပင္လယ္ျပင္ေရအျမင့္ေပ ၃၆၀၀ခန႔္ျမင့္သည္။က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္တည္ေနပုံမွာအံ့အားသင့္ဖြယ္ေကာင္းလွသည္။ႀကီးမား၍ မတ္ေစာက္ေသာေက်ာက္ေဆာင္တစ္ခု၏အစြန္းတြင္လုံးပတ္ေပ၅၀ခန႔္ရွိေသာ ဦးေခါင္းပုံသဏၭာန္ေက်ာက္လုံးႀကီးတစ္ခုကျပဳတ္လုတည္းကားတင္၍ေနသည္။
ထိုေက်ာက္တုံးႀကီးေပၚတြင္မွဉာဏ္ေတာ္၁ေပခန႔္ျမင့္ေသာေစတီေတာ္တည္ထားသည္။ေစတီေတာ္ တည္ရွိရာေက်ာက္ေဆာင္ႏွင့္ရင္ျပင္ေတာ္ကိုေခ်ာက္တစ္ခုျခားေနေသာေၾကာင့္သံတံတားငယ္ျဖင့္ ဆက္သြယ္ထားရသည္။ေစတီေတာ္တည္ထားရာေက်ာက္တုံးႀကီးသည္လူတစ္ေယာက္တြန္း႐ုံမၽွျဖင့္
လွုပ္ရွား၏။ထိုေက်ာက္တုံးကိုတြန္း၍ေအာက္ခံေက်ာက္အၾကားသို႔အပ္ခ်ည္ႀကိဳးကိုသြင္းၿပီးလၽွင္ ဆြဲယူနိုင္သည္။က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားသမိုင္းမွာမူအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲလ်က္ရွိသည္။စစ္ကဲႀကီးဦးေရႊေနာ္ေရးသားေသာ မြန္ရာဇဝင္ႏွင့္ေစတီေတာ္သမိုင္းေပါင္းခ်ဳပ္အရေဖာ္ျပေပးပါမည္။
သမိုင္း
ျမတ္စြာဘုရားသခင္သည္မဟာသကၠရာဇ္၁၁၁ခုႏွစ္ေဆာင္ဥတုတြင္သုဝဏၰဘုမၼိသထုံျပည္သို
ႀကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ရာ၊သထုံဘုရင္တိႆဓမၼသီဟရာဇာမင္းႏွင့္မွူးမတ္ျပည္သူအေပါင္းတို႔က စံေက်ာင္းေတာ္မ႑ပ္ႀကီးကိုေဆာက္လုပ္လွူဒါန္းၾကသည္။ဘုရားသခင္သည္ထိုမဂၤလာမ႑ပ္ေတာ္၌၇ ရက္တိုင္တိုင္စံေနေတာ္မူစဥ္မ်ားစြာေသာေဝေနယ်သတၱဝါတို႔အားတရားေတာ္အၿမိဳက္ေဆး တိုက္ေကၽြးေတာ္မူသည္။ထိုအခါဂစၧဂိရိေတာင္ကတိႆကုမာရရေသ့၊ဗႏၶဝဂိရိေတာင္ကသီဟကုမာရ ရေသ့၊ကုသိနာ႐ုံေတာင္ကရေသ့၊ဒိုးကေမာ့ခတြံဂလိုင္းေတာင္ကဗုဒၶဏရေသ့၊ဒိုးခလြန္ေတာင္ကရေသ့၊ မဲလံေတာင္ကရေသ့၊ေပါင္းရေသ့၆ပါးတို႔သည္ျမတ္စြာဘုရားအားဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ၾကၿပီးေနာက္ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားခ်ီးျမႇင့္မစရန္၊ေလၽွာက္ထားေတာင္းပန္ၾကသျဖင့္ရေသ့တစ္ပါလၽွင္ ဆံေတာ္တစ္ဆူစီေပးသနားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ေနာက္ေန႔ရက္မ်ားမၾကာမီမြတ္လအိေတာင္ကကပၸရေသ့၊ မြတ္လအပ္ေတာင္ကနာဒရရေသ့၊ဝါဂ႐ုနယ္လမိုင္းေကလာသေတာင္ကရေသ့၊က်ိဳကၠမီေတာင္ကရေသ့၊
ေကာ့ယကၡဇုပ္သြတ္ကၽြန္းကဘီလူးညီေနာင္၂ေယာက္၊ဒိုးယြန္းေတာင္ကရေသ့၊ေဆာင္ခဲေတာင္က အလႅကပၸရေသ့၊ေပါင္းပုဂၢိဳလ္၇ဦးတို႔အဖူးအေျမာ္ေရာက္ၾကသျဖင့္အထက္အနည္းတူဆံေတာ္တစ္ဆူစီ
ေပးသနားေတာ္မူခဲ့သည္။တိႆဓမၼသီဟရာဇာမင္းအားလည္းဆံေတာ္၂ဆူခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ဒိုးကေမာ့ခလြံဂလိုင္းေတာင္ကဗုဒၶဉာဏရေသ့၊ဒိုးခလြန္ေတာင္ကရေသ့ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံေတာင္က ရေသ့တို႔သည္မိမိတို႔ရရွိထားေသာဆံေတာ္ဓာတ္မ်ားကိုဌာပနာျခင္းမျပဳၾကပဲသိမ္းဆည္းထားၾကသည္။ ကာလအတန္ၾကာလတ္ေသာ္ဒိုးခလြန္ရေသ့ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံရေသ့တို႔မွာအိုမင္းမစြမ္းရွိၾကသည့္အျပင္ အာနေရာဂါစြဲကပ္လာသည္ႏွင့္မကြယ္လြန္မီမိမိတို႔ရရွိထားေသာဆံေတာ္မ်ားကိုဗုဒၶါဏရေသ့အား
ေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။ဗုဒၶါဏရေသ့သည္ဆံေတာ္ဓာတ္၃ဆူကိုမေပ်ာက္မပ်က္ရေအာင္မိမိ၏ ဆံက်စ္အတြင္း၌စည္းေႏွာင္ထားေလ၏။ေနာင္ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာလတ္ေသာ္အနာေရာဂါႏွိပ္စက္သျဖင့္ ရေသ့ႀကီးသည္အကယ္၍မိမိကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္ဆံေတာ္ဓာတ္၃ဆူကိုမည္သို႔ မည္ပုံထားခဲ့ရမည္နည္းဟုေတြးေတာပူပန္ျခင္းျဖစ္မိေလသည္။ထိုအခါသိၾကားမင္းသည္လူ႔ျပည္ဆင္း၍ ရေသ့ႀကီး၏ဆႏၵအတိုင္းရေသ့ႀကီးဦးေခါင္းႏွင့္တူေသာေက်ာက္တုံးကိုရွာေဖြကာေက်ာက္တုံးထဲကို သန္လ်က္ႏွင့္ထြင္း၍ဆံေတာ္တစ္ဆူကိုဌာပနာခဲ့ေလသည္။ထိုသို႔ေက်ာက္တုံးေပၚတြင္တည္ထားခဲ့ေသာ
ေစတီေတာ္ကိုမြန္ဘာသာျဖင့္က်ိဳက္အိသိရိုး၊ျမန္မာဘာသာျဖင့္ရေသ့ရြက္ေသာဘုရားဟုေခၚ၏။
ေနာင္ကာလၾကာလတ္ေသာ္က်ိဳက္အိသိရိုးမွက်ိဳက္ထီးရိုးဟုစကားေရြ႕ေလ်ာလာေလသည္။က်န္ဆံေတာ္ ၂ဆူကိုလည္းသိၾကားမင္းကဒိုးခလြန္ေတာင္ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံေတာင္မ်ားတြင္အသီးသီးဌာပနာေပးခဲ့ေၾကာင္းကို
သမိုင္းမ်ားတြင္ဆိုသည္။ထိုေစတီေတာ္မ်ားမွာေကလာသႏွင့္ကုသိနာ႐ုံဟုထင္ရွားသည္။
ႀကြခ်ီေတာ္မူခဲ့ရာ၊သထုံဘုရင္တိႆဓမၼသီဟရာဇာမင္းႏွင့္မွူးမတ္ျပည္သူအေပါင္းတို႔က စံေက်ာင္းေတာ္မ႑ပ္ႀကီးကိုေဆာက္လုပ္လွူဒါန္းၾကသည္။ဘုရားသခင္သည္ထိုမဂၤလာမ႑ပ္ေတာ္၌၇ ရက္တိုင္တိုင္စံေနေတာ္မူစဥ္မ်ားစြာေသာေဝေနယ်သတၱဝါတို႔အားတရားေတာ္အၿမိဳက္ေဆး တိုက္ေကၽြးေတာ္မူသည္။ထိုအခါဂစၧဂိရိေတာင္ကတိႆကုမာရရေသ့၊ဗႏၶဝဂိရိေတာင္ကသီဟကုမာရ ရေသ့၊ကုသိနာ႐ုံေတာင္ကရေသ့၊ဒိုးကေမာ့ခတြံဂလိုင္းေတာင္ကဗုဒၶဏရေသ့၊ဒိုးခလြန္ေတာင္ကရေသ့၊ မဲလံေတာင္ကရေသ့၊ေပါင္းရေသ့၆ပါးတို႔သည္ျမတ္စြာဘုရားအားဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ၾကၿပီးေနာက္ ဓါတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားခ်ီးျမႇင့္မစရန္၊ေလၽွာက္ထားေတာင္းပန္ၾကသျဖင့္ရေသ့တစ္ပါလၽွင္ ဆံေတာ္တစ္ဆူစီေပးသနားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ေနာက္ေန႔ရက္မ်ားမၾကာမီမြတ္လအိေတာင္ကကပၸရေသ့၊ မြတ္လအပ္ေတာင္ကနာဒရရေသ့၊ဝါဂ႐ုနယ္လမိုင္းေကလာသေတာင္ကရေသ့၊က်ိဳကၠမီေတာင္ကရေသ့၊
ေကာ့ယကၡဇုပ္သြတ္ကၽြန္းကဘီလူးညီေနာင္၂ေယာက္၊ဒိုးယြန္းေတာင္ကရေသ့၊ေဆာင္ခဲေတာင္က အလႅကပၸရေသ့၊ေပါင္းပုဂၢိဳလ္၇ဦးတို႔အဖူးအေျမာ္ေရာက္ၾကသျဖင့္အထက္အနည္းတူဆံေတာ္တစ္ဆူစီ
ေပးသနားေတာ္မူခဲ့သည္။တိႆဓမၼသီဟရာဇာမင္းအားလည္းဆံေတာ္၂ဆူခ်ီးျမႇင့္ေပးသနားေတာ္မူခဲ့ေလသည္။ ဒိုးကေမာ့ခလြံဂလိုင္းေတာင္ကဗုဒၶဉာဏရေသ့၊ဒိုးခလြန္ေတာင္ကရေသ့ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံေတာင္က ရေသ့တို႔သည္မိမိတို႔ရရွိထားေသာဆံေတာ္ဓာတ္မ်ားကိုဌာပနာျခင္းမျပဳၾကပဲသိမ္းဆည္းထားၾကသည္။ ကာလအတန္ၾကာလတ္ေသာ္ဒိုးခလြန္ရေသ့ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံရေသ့တို႔မွာအိုမင္းမစြမ္းရွိၾကသည့္အျပင္ အာနေရာဂါစြဲကပ္လာသည္ႏွင့္မကြယ္လြန္မီမိမိတို႔ရရွိထားေသာဆံေတာ္မ်ားကိုဗုဒၶါဏရေသ့အား
ေပးအပ္ခဲ့ေလသည္။ဗုဒၶါဏရေသ့သည္ဆံေတာ္ဓာတ္၃ဆူကိုမေပ်ာက္မပ်က္ရေအာင္မိမိ၏ ဆံက်စ္အတြင္း၌စည္းေႏွာင္ထားေလ၏။ေနာင္ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာလတ္ေသာ္အနာေရာဂါႏွိပ္စက္သျဖင့္ ရေသ့ႀကီးသည္အကယ္၍မိမိကြယ္လြန္သြားခဲ့ေသာ္ဆံေတာ္ဓာတ္၃ဆူကိုမည္သို႔ မည္ပုံထားခဲ့ရမည္နည္းဟုေတြးေတာပူပန္ျခင္းျဖစ္မိေလသည္။ထိုအခါသိၾကားမင္းသည္လူ႔ျပည္ဆင္း၍ ရေသ့ႀကီး၏ဆႏၵအတိုင္းရေသ့ႀကီးဦးေခါင္းႏွင့္တူေသာေက်ာက္တုံးကိုရွာေဖြကာေက်ာက္တုံးထဲကို သန္လ်က္ႏွင့္ထြင္း၍ဆံေတာ္တစ္ဆူကိုဌာပနာခဲ့ေလသည္။ထိုသို႔ေက်ာက္တုံးေပၚတြင္တည္ထားခဲ့ေသာ
ေစတီေတာ္ကိုမြန္ဘာသာျဖင့္က်ိဳက္အိသိရိုး၊ျမန္မာဘာသာျဖင့္ရေသ့ရြက္ေသာဘုရားဟုေခၚ၏။
ေနာင္ကာလၾကာလတ္ေသာ္က်ိဳက္အိသိရိုးမွက်ိဳက္ထီးရိုးဟုစကားေရြ႕ေလ်ာလာေလသည္။က်န္ဆံေတာ္ ၂ဆူကိုလည္းသိၾကားမင္းကဒိုးခလြန္ေတာင္ႏွင့္ကုသိနာ႐ုံေတာင္မ်ားတြင္အသီးသီးဌာပနာေပးခဲ့ေၾကာင္းကို
သမိုင္းမ်ားတြင္ဆိုသည္။ထိုေစတီေတာ္မ်ားမွာေကလာသႏွင့္ကုသိနာ႐ုံဟုထင္ရွားသည္။
ယေန႔ေခတ္အျမင္
က်ိဳက္ထီးရို
ရင္ျပင္ေတာ္မွ ျမင္ရေသာ ရွုေမၽွာ္ခင္းမွာ အလြန္သာယာသည္။ အေနာက္ဘက္သို႔
ေမၽွာ္ၾကည့္လၽွင္ စစ္ေတာင္းျမစ္ကို ေက်ာ္လြန္၍ ပဲခူးေရႊေမာ္ေဓာ ေစတီေတာ္ကို
ဖူးျမင္နိုင္သည္။ က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္သို႔ တက္ရန္ လမ္း ၂သြယ္ ရွိသည္။
တစ္သြယ္မွာ စစ္ေတာင္းရြာမွ တက္ရေသာ လမ္းျဖစ္၍ က်န္တစ္သြယ္မွာ
က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕မွ ေမာ္ေတာ္ကားျဖင့္ ၉မိုင္ခန႔္ ေဝးေသာ ကင္မြန္းစခန္းမွ
တက္ရေသာ လမ္းျဖစ္သည္။ ဒုတိယလမ္းမွာ ယေန႔ေခတ္ ဘုရားဖူးမ်ား အသုံးျပဳေသာ
လမ္းျဖစ္သည္။ ကင္မြန္းစခန္းမွ က်ိဳက္ထီးရိုးရင္ျပင္ေတာ္အထိ ၇
မိုင္ခြဲခန႔္ရွိ၍ စခန္းေပါင္း၂၇ စခန္းကို ျဖတ္ေက်ာ္သြားရသည္။ ယခုအခါ
က်ိဳက္ထိုၿမိဳ႕နယ္သို႔ လာေရာက္ရန္မွာ ရထားလမ္း၊ ကားလမ္းမ်ားရွိေနၿပီ
ျဖစ္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေတာင္တက္ရန္အတြက္ ေစာင့္ဆိုင္းရန္မလိုျခင္းကတစ္ေၾကာင္း
စသည္တို႔ေၾကာင့္ လူပရိတ္သတ္မွာ ယခင္ထက္ပင္ စည္ကားေလသည္။
၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္ က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ ျမင္ကြင္း
၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွ ရိုက္ကူးထားေသာ က်ိဳက္ထီးရိုးဆံေတာ္ရွင္ ေစတီေတာ္ျမတ္ ေစတီေတာ္အား ညအခ်ိန္ ဖူးေျမႇာ္ရပုံ-၂၀၀၇ ခုႏွစ္
နံနက္ပိုင္းခ်ိန္ က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ႏွင့္ ေတာင္ေပၚျမင္ကြင္း
ရိုးအီမသြားနိုင္ဘဲ ညေနေစာင္းခ်ိန္ က်ိဳက္ထီးရိုးေစတီေတာ္ျမင္ကြင္း
ညပိုင္းျမင္ကြင္းက တစ္မ်ိဳးတစ္ဖုံလွေနပုံ
က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားပြဲေတာ္ကို
ႏွစ္စဥ္ တပို႔တြဲလမွ တန္ခူးလအထိျဖစ္သည္။ ပြဲေတာ္အခ်ိန္၌
ျမန္မာနိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ ေထာင္ေသာင္းမကေသာ ဘုရားဖူးမ်ား လာေရာက္ၾကသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္ နိုင္ငံတစ္ကာမွ ကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားပါ လာေရာက္ၾကသျဖင့္
ယခင္ကထက္ မ်ားစြာစည္ကားေလသည္။ ဘုရားသို တက္ရာလမ္းတစ္ေလ်ာက္တြင္
ဘုရားဖူးမ်ားနားေန တည္းခိုရန္အတြက္ ေရေျမာင္ေလး၊ ေရႊရင္ဆို႔၊ ကင္ႁပြမ္းပင္၊
ေရေျမာင္ႀကီး၊ ဘိုးျပန္ေတာင္၊ စိုင္တစ္ေမာ့အစရွိေသာ စခန္းမ်ား၌
ေစ်းဆိုင္ကႏၷားမ်ား ရွိေလသည္။ ကင္မြန္းစခန္း၌ ဘိုးဘိုးႀကီးနတ္ႏွင့္
ဟုံးနတ္စင္မ်ားရွိ၍ လမ္းခရီးတြင္ ေမၽွာ္ေတာ္ေယာင္ေစတီ၊ လြမ္းေစတီ၊
ေက်ာက္သမၺာန္ စေသာ ေစတီငယ္မ်ားႏွင့္ ေရႊနန္းက်င္နတ္၊ ပန္းတင္နတ္ စေသာ
နတ္ကြန္းမ်ားကို ေတြ႕နိုင္ေပသည္။ ဘုရားဖူးမ်ားသည္ ေနေနနားနား
တက္ေရာက္ေလ့ရွိသည္။ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူမ်ားႏွင့္
အိုမင္းမစြမ္းသူမ်ားတို႔သည္ အထမ္းပုခက္မ်ားစီး၍ တက္ေလ့ရွိသည္။
ယေန႔ေခတ္တြင္မူ ေတာင္တက္ကားမ်ားျဖင့္ ေန႔ခ်င္းျပန္
သြားေရာက္ဖူးေမၽွာ္နိုင္ၾကေပၿပီးျဖစ္သည္။ ဘုရားဖူးမ်ားသည္
က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရားမွ တစ္ဆင့္ မုဆိုးဘုရား၊ ဖားဘုရား၊ ငါးဘုရား၊
နဂါးဘုရားမ်ားကို ျဖတ္၍ ၄ မိုင္ခန႔္ေဝးေသာ ေက်ာက္ထပ္ႀကီးဘုရားသို႔လည္း
သြားေရာက္ဖူးေျမႇာ္ ဆုေတာင္ေလ့ရွိၾကသည္။ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား
ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚရွိ ဘိုးဘိုးႀကီး နတ္႐ုပ္ႏွင့္ က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား
ေျမာက္ဘက္ရွိ က်ီးကန္းပါးစပ္ေခၚ ေက်ာက္ဂူေနရာတို႔မွာ ဘုရားဖူးမ်ား ဆုေတာင္း
အဓိဌာန္ျပဳ၍ အေမႊးနံ့သာ ပက္ျဖန္းျခင္း၊ ပိုက္ဆံပစ္ထည့္ျခင္းမ်ား
ျပဳလုပ္ေသာ ေနရာျဖစ္သည္။
No comments:
Post a Comment