Thursday, January 24, 2013

အယံုမလြယ္ေစဖို.


Cartoon: Love in the Internet Era (medium) by Atride tagged love,internet,computer,romeo,juliet 
တစ္ေလာကကၽြန္မအစ္မရဲ႕သမီး (ကၽြန္မတူမ) ကၽြန္မဆီကုိ ေရာက္လာပါတယ္။
သူ႔ေရႊထည္ပစၥည္းတစ္ခု အသစ္ျပန္လုပ္ခ်င္လုိ႔ အလုိက္ေပးရမယ့္ပုိက္ဆံ ငါးေသာင္း ကၽြန္မဆီကလာေခ်းတာပါ။
ကၽြန္မလည္း ေထြေထြထူးထူး ေမးမေနဘဲ ထုတ္ေပးလုိက္ပါတယ္။
တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕အစ္မျဖစ္သူ ဖုန္းဆက္ပါတယ္။
ကၽြန္မတူမ မူပ်က္ေနေၾကာင္း၊ ပုိက္ဆံအင္မတန္အသံုးအစြဲမ်ားေၾကာင္း၊ လက္စြပ္ႏွစ္ကြင္းလဲမေတြ႔ေတာ့ေၾကာင္း
ေျပာပ ါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မလည္း အစ္မရဲ႕အိမ္ကုိသြားလုိက္ရပါတယ္။
အိမ္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မတူမကုိ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ ေမးရပါတယ္။
ကၽြန္မတူမက တကၠသုိလ္ ပထမႏွစ္တက္ေနသူေလးပါ။
တူမျဖစ္သူက ေခါင္းတခါခါနဲ႔ ကၽြန္မ ဘယ္လုိေမးေမး မေျဖပါဘူး။
ေနာက္ဆံုး အတင္းအက်ပ္ မရမက ေမးေတာ့မွ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ေျပာျပပါတယ္။
ျဖစ္ပံုက ယခုေခတ္လူငယ္ေတြ အသံုးမ်ားေနတဲ႔ အင္တာနက္က စတာပါ။
အင္တာနက္မွာ ကၽြန္မတူမက ခ်က္တင္ထုိင္ရင္း သူ႔ကုိယ္သူ အဆုိေတာ္လုိ႔ေျပာတဲ႔ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႔
ေတြ႔ပါတယ္။
ႏွစ္ခါသံုးခါ ခ်က္မိေတာ့ အျပင္မွာေတြ႔ဖုိ႔ေကာင္ေလးက ေတာင္းဆုိပါတယ္။
ထံုးစံအတုိင္း ကၽြန္မတူမနဲ႔ အဲဒီေကာင္လး အျပင္မွာေတြ႔ၾကၿပီး၊သမီးရည္းစားျဖစ္သြားၾကပါတယ္။
ေကာင္ေလးက အဆုိေတာ္လုိ႔သာေျပာတာပါ။
စတူဒီယုိမွာ သြင္းထားတဲ႔သီခ်င္းအၾကမ္းတစ္ပုဒ္ႏွစ္ပုဒ္ကုိ အင္တာနက္မွာForward လုပ္ၿပီးပုိ႔ထားတာသာရွိတာပါ။
ဘာမွ မည္မည္ရရ ျပစရာမရွိပါဘူး။
ဘယ္အေခြထဲမွာမွ မပါပါဘူး။
သူ႔ကုိယ္သူ တကယ့္ နံမည္ႀကီးအဆုိေတာ္လုိ ပံုစံဖမ္းထားတာပါ။
လက္ခုပ္ဆုိတာ ႏွစ္ဖက္တီးမွျမည္တာပါ။ ကၽြန္မတူမကလည္း အယံုလြယ္လြန္းပါတယ္။
သူတုိ႔ သမီးရည္းစားျဖစ္ၿပီး အျပင္မွာေတြ႔တုိင္း ကၽြန္မတူမက အကုန္အက်ခံရပါတယ္။
ေကာင္ေလးက မုန္႔စားၿပီးရင္ ရွင္းဖုိ႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္ပါတယ္။
ထားပါ။ ဒါကုိမေျပာလုိပါဘူး။
ေနာက္ပုိင္းမွာ ေကာင္ေလးက စတူဒီယုိဖုိးရွင္းဖုိ႔ပုိက္ဆံငါးေသာင္းေတာင္းပါတယ္။
ကၽြန္မတူမက သူ႔အေမမသိေအာင္ လက္စြပ္တစ္ကြင္းေရာင္းၿပီးေပးလုိက္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ၿပီးမသြားပါဘူး။ ပုိၿပီးေရာင့္တက္လာပါတယ္။
သူ ရိႈးပြဲသြားၾကည့္ဖုိ႔ လက္မွတ္၀ယ္ေပးရပါတယ္။ ရိႈးပြဲၾကည့္ရင္ ၀တ္ဖုိ႔အ၀တ္အစားကအစ ၀ယ္ခုိင္းပါတယ္။
၀ယ္မေပးျပန္ရင္ စိတ္ဆုိးပါတယ္။
သူ႔ကုိ စပြန္ဆာေပးတဲ႔ေကာင္မေလးေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ မ၀ယ္ေပးခ်င္လဲ ရတယ္ဆုိတဲ႔
စကားနဲ႔ ခ်ဳပ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ကၽြန္မတူမက မေနႏုိင္ပါဘူး။ ၀ယ္ေပးလုိက္ရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အေခြထုတ္ဖုိ႔ ပုိက္ဆံတစ္သိန္း ကၽြန္မတူမဆီက ေတာင္းပါတယ္။
သူ႔ကုိ တကယ္ခ်စ္ရင္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ။ အေခြထြက္ရင္ျပန္ေပးပါမယ္ ဆုိတဲ႔စကားနဲ႔တင္
ကၽြန္မတူမလည္း အရည္ေပ်ာ္က်ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕လက္စြပ္ ေနာက္တစ္ကြင္းနဲ႔ ကၽြန္မဆီကယူသြားတဲ႔ ပုိက္ဆံငါးေသာင္းပါေပးလုိက္ပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ပုိင္း ေကာင္ေလးကုိ အေတြ႔ရနည္းသြားပါတယ္။ အြန္လုိင္းေပၚမွာလည္း မေတြ႔ရေတာ့ပါဘူး။
ဘာအေခြမွလည္းထြက္မလာပါဘူး။
ကၽြန္မတူမက ဖုန္းဆက္ၿပီး ပုိက္ဆံျပန္ေတာင္းေတာ့ ေရွာင္ေနပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္း အစအန ေပ်ာက္သြားပါတယ္။
ကၽြန္မတုိ႔လည္း လြန္မွသိရေတာ့ ဘာမွ မေျဖရွင္းလုိက္ႏုိင္ပါဘူး။ ကုိယ့္တူမကုိပဲ ဆံုးမရပါတယ္။
ဒီေလာက္နဲ႔ ဇာတ္လမ္းျပတ္သြားတာကုိပဲ ကၽြန္မတုိ႔က ေက်းဇူးတင္ရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မေျပာခ်င္တာက.....
ယခုေခတ္မိန္းကေလးေတြ အယံုမလြယ္ေစဖုိ႔ပါ။
ျဖဴသလား၊မဲည္းသလား၊ဆုိးသလား၊ေကာင္းသလား မသိတဲ႔သူအေပၚမွာ မယံုၾကည္ၾကပါနဲ႔။
မိမိမွာ စဥ္းစားတတ္တဲ႔ဦးေႏွာက္ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စဥ္းစားပါ။ စံုစမ္းပါ။ ဆင္ျခင္ၾကပါ။
ဒီကိစၥမွာ ေကာင္ေလးက ဒီလုိပဲ အယံုလြယ္တဲ႔ မိန္းကေလးေတြအေပၚမွာ လုပ္ေနက်လုိ႔ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္မတူမတင္ မကပါဘူး။ မိန္းကေလးဘယ္ႏွေယာက္ ဒီလုိျဖစ္ပ်က္ၿပီးၿပီလဲ မသိပါဘူး။
ပုိက္ဆံတစ္ခုတင္ပဲ လိမ္သြားရင္ ကိစၥမရွိပါဘူး။
ေနာက္ဆက္တြဲကိစၥေတြျဖစ္လာရင္ မိန္းကေလးေတြကပဲ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနညး္ျဖစ္ၾကရမွာပါ။
မိဘေတြကလည္း မိမိတုိ႔ရဲ႕သားသမီးေတြကုိ လႊတ္မထားေစခ်င္ပါဘူး။
အၿမဲမျပတ္ေစာင့္ၾကည့္ေနေစခ်င္ပါတယ္။
အဓိက ကေတာ့...
အမ်ိဳးသမီးေလးေတြ ဘယ္သူ႔ကုိမွအယံုမလြယ္ၾကဖုိ႔ပါပဲ။
ယဥ္ယဥ္

Ref: 7DAY NEWS JOURNAL VOL:9, NO.23,AUGUST 26, 2010 PAGE(9)

ျမန္မာသူငယ္ခ်င္းမ်ားေန႔ ကိုစုိး၀င္းေအာင္ထံမွ ျပန္လည္ကူးယူ မွ်ေ၀းေပးလုိက္ပါသည္။

No comments:

Post a Comment