ေခြးေလေခြးလြင့္ပံုျပင္ (ေလးေခ်ာင္းေထာက္ႏွင့္ေလးဘက္ေထာက္)

ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ရြာကေလးတြင္ေခြးေလေခြးလြင့္မ်ားႏွင့္လူမ်ားသည္၂ႏွစ္ေက်ာ္အေနၾကာလာသျဖင့္ေန သားတက်ျဖစ္လာေလျပီ။ေခြးမ်ားေခြးပါး၀သည္ကိုလည္းအေတာ္အတန္ခံႏိုင္ရည္ရွိလာယံုသာမက
ေခြးႏွင့္ေပါင္းျပီးေခြးစိတ္ေပါက္သူမ်ားလည္းတစ္ေန႔တစ္ျခားပိုမိုမ်ားျပားလာေလေတာ့သည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္ရြာအုပ္ခ်ဳပ္သူပညာရွိမ်ားကရြာသားမ်ား၏ေအာ္သံႏွင့္ေခြးေဟာင္သံတို႔အၾကားျခားနားမႈ ရွိေစရန္အတြက္ေလးေခ်ာင္းေထာက္အေဆာက္အအံုၾကီးကိုအခိုင္အမာတည္ေဆာက္ၾကေလ၏။
ထိုအခိုင္အမာအေဆာက္အအံုၾကီးအားပံုႏွိပ္ဥပေဒၾကမ္းအေဆာက္အအံုဟုအမည္ေပးျပီးလိုအပ္ခ်က္မ်ား မရွိရေလေအာင္အဆင့္ဆင့္စီမံၾကေလ၏။ 

ထို႔ေနာက္တြင္ကားရြာရွိပညာရွိလူၾကီးမ်ားအစည္းအေ၀းတြင္အဆိုပါအေဆာက္အအံုကိစၥအားအက်ယ္ တ၀င့္ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံခဲ့ၾက၏။ပညာရွိရြာလူၾကီးမ်ားကလည္းရြာ၏ေကာင္းက်ိုဳးအတြက္ အမွန္တကယ္ျဖစ္ထြန္းေစႏိုင္သျဖင့္စဥ္းစားသံုးသပ္ၾကေလ၏။

ထိုအခ်ိန္တြင္ရြာတြင္းေရာက္ေခြးတို႔မွာကားထိုေလးေခ်ာင္းေထာက္အေဆာက္အအံုၾကီးအားမလိုမုန္းထား  သျဖင့္ေဟာင္ျပီးကန္႔ကြက္ၾကေလ၏။ပညာရွိရြာလူၾကီးမ်ားေျပာဆိုၾကသည့္ဒို႔ရြာသားမ်ားဂရုစိုက္ရမည့္ တာ၀န္(၃)ရပ္ကိုေလးေခ်ာင္းေထာက္အခိုင္အမာအေဆာက္အအံုၾကီးတြင္ပဋက္ရိုက္ခဲ့သည္ကုိ ဦးတည္၍ေခြးမ်ားအျပင္းအထန္ဆန္႔က်င္ၾက၏။အေၾကာင္းမွာထိုေခြးမ်ားသည္ကားထိုသို႔ရြာသားမ်ား ဂရုစိုက္ရမည့္တာ၀န္(၃)ရပ္ကိုအလြယ္တကူနားလည္သေဘာက္ေပါက္ႏိုင္ျခင္းမရွိသည္က တစ္ေၾကာင္း၊ေခြးမ်ားေဟာင္လိုက္တိုင္းရြာသားမ်ားဂရုစိုက္အေလးထားသည့္တာ၀န္(၃)ရပ္အားထိခိုက္ လြန္းသည့္အတြက္ထိုအခ်က္ကိုအဆိုပါေလးေခ်ာင္းေထာက္အေဆာက္အအံုၾကီးတြင္မထည့္ သြင္းသင့္ေၾကာင္းေဟာင္ၾကျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ေလးဘက္ေထာက္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမွဦးေဆာင္ကန္႔ကြက္ သည့္အဆိုပါကိစၥတြင္ေလးဘက္ေထာက္ငယ္မ်ားပါပါ၀င္လာသျဖင့္ေခြးေလေခြးလြင္ၾကီးစိုးသည့္ရြာတြင္ ထိုျပႆနာေၾကာင့္လူမ်ားေကာင္းစြာမေနရေတာ့ေပ။

ေခြးေဟာင္တိုင္းထမၾကည့္ေတာ့သည့္ရြာမွပညာရွိၾကီးမ်ားသည္ကားေလးေခ်ာင္းေထာက္အခိုင္အမာ အေဆာက္အဦၾကီးအတြက္သာၾကိဳးပမ္းၾကေလ၏။ရြာမွပညာရွိလူၾကီးမ်ားအစည္းအေ၀းမတက္ရ သည့္ေခြးေလေခြးလြင့္အေပါင္းတို႔သည္ကားအစည္းအေ၀းျပင္ပမွေဟာင္ၾကေလ၏။ေဟာင္လြန္း မကေဟာင္လြန္းယံုသာမကေခြးေလေခြးလြင့္အုပ္စုၾကီးမ်ားထူေထာင္ၾကကာထိုေလးေခ်ာင္းေထာက္ အေဆာက္အအံုၾကီးအားေလးဘက္ေထာက္မ်ားကန္႔ကြက္ရမည္ဆိုသည့္ေၾကြးေၾကာ္သံျဖင့္တစ္ရြာ လံုးပတ္ကာေဟာင္သံေပးၾကေလေတာ့၏။ေခြးခ်စ္သူရြာလူၾကီးအခ်ိဳ႔ကိုလည္းေလးေခ်ာင္းေထာက္ အေဆာက္အဦအားေလးဘက္ေထာက္မ်ားႏွင့္ပူးေပါင္းမဆန္႔က်င္ပါကေလးဘက္ေထာက္မ်ား၏ျပႆနာ ရွာျခင္းခံရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းျခိမ္းေျခာက္ၾက၏။အခ်ိဳ႔ကိုကားေလးဘက္ေထာက္မ်ားငယ္စဥ္ကတည္းက
ေဟာင္ခဲ့သည့္ေဟာင္နည္းမ်ားျဖင့္ေဟာင္ၾက၏။အခ်ိဳ႔ကိုကားမာန္ဖီျပ၏။ဤသို႔ျဖင့္ေခြးေလေခြးလြင့္မ်ားကို
ေနရာေပးမိသည့္ရြာကေလးမွာေလးေခ်ာင္းေထာက္အေဆာက္အဦၾကီးအားအေျခခံအုတ္ျမစ္မ်ား၊ ရြာသူရြာသားတို႔၏ေကာင္းက်ိဳးမ်ားရည္စူး၍ေဆာက္လိုေသာ္လည္းေလးဘက္ေထာက္မ်ား၏ ပတ္လည္ေဟာင္သံေၾကာင့္လုပ္ငန္းမတြင္ႏိုင္ရွာေတာ့ေပ။ေလးဘက္ေထာက္မ်ား ၏ေအာ္သံေၾကာင့္ေလးေခ်ာင္းေထာက္အေဆာက္အဦၾကီးရပ္သြားမည္လား၊သို႔တည္းမဟုတ္
ေလးဘက္ေထာက္မ်ားပဲေဟာင္ရင္းေမာသြားေလမလားကိုေတာ့ေနာက္ထပ္အပိုင္းမ်ားတြင္ေစာင့္ၾကည့္ ရေပေတာ့မည္ျဖစ္သည္။

ျမန္မာမေလးေတြ အိမ္ေထာင္ဘက္ေရြးတဲ့အခါ ဒါေတြကုိသိထားသင့္တယ္

တစ္မိသားစုႏွင့္တစ္မိသားစုအခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လာေသာ္တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးအေၾကာင္းေပါင္းဖက္
ရသည္မွာဓမၼမွာပင္ျဖစ္ေပသည္။ယခုဘဝတြင္ဘဝတစ္သက္တာေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ အိမ္ေထာင္တစ္ခုျဖစ္နိုင္ဖို.ရာအတြက္ …

( ၁ ) အိမ္ေထာင္ဖက္သည္ေရာဂါဘယကင္းရွင္းၿပီးက်န္းမာေရးေကာင္းဖို.လိုပါသည္။
( ၂ ) ဘဲြ.ရေခတ္ပညာတတ္ႀကီးမဟုတ္လင့္ကစားသင့္တင့္ေသာပညာရွိဖို.လိုပါသည္။
( ၃ ) ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္သင့္တင့္ေသာစီးပြားေရးရွိဖို.လိုပါသည္။တူႏွစ္ကုိယ္တဲအိုပ်က္မွာထမင္းရည္ပူ   လ်က္ရေစေတာ့ဟူသည္သီခ်င္းထဲမွာပဲရွိသည္။
( ၄ ) ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ေပါင္းသင္းဆက္ဆံဖို.၊လူဝင္ဆံ့ဖို.လည္းလိုအပ္ပါသည္။
( ၅ ) စိတ္ေကာင္း၊ႏွလံုးေကာင္း၊သေဘာထားေကာင္းသူျဖစ္ဖို.လိုအပ္သကဲ့သို႔အက်င့္
စာရိတၱေကာင္းမြန္သူျဖစ္ရန္လည္းအေရးႀကီးသည္။အိမ္ေထာင္ဖက္ေရြးခ်ယ္ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး
“ပါသံုးပါ၊ခ်ာသံုးခ်ာ၊ကြာသံုးကြာ”ဟူေသာေရွးရိုးစဥ္လာစကားမွာလည္းမွတ္သားလိုက္နာဖြယ္ေကာင္း လွသည္။၄င္းတို ့မွာ..

“ ပါသံုးပါ “ ဟူသည္
( ၁ ) အေၾကြးေတြပါလာသူ၊
( ၂ ) ေရာဂါဘယ ပါလာသူ၊
( ၃ ) အပိုစားမည့္သူ ပါလာသူ၊

“ ခ်ာသံုးခ်ာ “ ဟူသည္
( ၁ ) ပညာအရည္အခ်င္း နံဳခ်ာသူ၊
( ၂ ) အက်င့္စာရိတၱ နံဳခ်ာသူ၊
( ၃ ) အလုပ္အကိုင္ နံဳခ်ာသူ၊

“ ကြာသံုးကြာ “ ဟူသည္
( ၁ ) တိုင္းနိုင္ငံႏွင့္ လူမ်ဳိးမတူ ကြာျခားသူ၊
( ၂ ) အယူဝါဒမတူ ကြာျခားသူ၊
( ၃ ) စိတ္သေဘာမတူ ကြာျခားသူတို ့ျဖစ္ၾကသည္။

ေရွးလူႀကီးသူမမ်ား၏ေျပာျပခ်က္အရယင္းအခ်က္ကုိးခ်က္ႏွင့္မကိုက္ညီေသာအိမ္
ေထာင္ေရးမ်ားသည္စိတ္ဆင္းရဲ၊ကုိယ္ဆင္းရဲျဖစ္တတ္ၾကၿပီး၊ကိုက္ညီေသာအိမ္ေထာင္ေရး
မ်ားသည္မ်ားေသာအားျဖင့္အဆင္ေျပေခ်ာေမြ ့ၿပီးစိတ္ခ်မ္းသာ၊ကုိယ္ခ်မ္းသာရွိၾကသည္ဟု
ဆိုသည္။

စစ္မွန္ေသာ ကိုးကြယ္မႈမွတစ္ပါး

ဗုဒၶဘာသာမွာေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာနဲ႕မဟာယာနဗုဒၶဘာသာဆိုၿပီးေတာ့ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႕ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကိုးကြယ္ေနတဲ့ဗုဒၶဘာသာဟာေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာပါ။ေထရ၀ါဒရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ေထရဆိုတာခိုင္ျမဲျခင္း၊၀ါဒဆိုတာေတာ့အယူအဆပါ။ဘာေတြနဲ႕ခိုင္ျမဲလည္းဆိုေတာ့ သရဏဂံုသံုးပါး၊သိကၡာသံုးရပ္၊မဂၢင္(၈)ပါးတို႕နဲ႕ခုိင္ျမဲပါတယ္။အဲ့ဒီ့သံုးရပ္တို႕နဲ႕ခိုင္ျမဲတဲ့မေထရ္တို႕ရဲ႕ လက္ဆင့္ကမ္းသယ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့၀ါဒ(အယူအဆ)ကိုေထရ၀ါဒလို႔ေခၚပါတယ္။ဗုဒၶဘာသာဆိုတာကေတာ့ ဗုဒၶဟုေခၚသည့္သဗၺညဳဘုရားရွင္ေတာ္ျမတ္၏တရားေတာ္ကိုဗုဒၶဘာသာလို႕ေခၚပါတယ္။ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္၏အဆံုးအမအတုိင္းလိုက္နာက်င့္ၾကံေနထိုင္သူကိုေတာ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္လို႕ေခၚပါတယ္။
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္ဆိုတာကေတာ့ဘုရား၊တရား၊သံဃာဟူေသာရတနာျမတ္သံုးပါးကို စစ္မွန္ေသာသဒၶါတရားျဖင့္သက္၀င္ယံုၾကည္ျပီးသရဏဂံုေဆာက္တည္ပါမွဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္ျဖစ္တယ္လို႕ဆိုပါတယ္။ဒီလိုဆိုရင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ဦးစစ္စစ္ျဖစ္ဖို႕ရတနာျမတ္သံုးပါး အေၾကာင္းကိုေကာင္းစြာသိရွိထားရန္လိုအပ္သလိုပညာနဲ႕ယွဥ္ျပီးကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ပူေဇာ္တတ္ဖို႕လည္း အေရးႀကီးပါတယ္။
စစ္မွန္ေသာကိုးကြယ္မႈဆိုတာကေတာ့တရားနာျမတ္သံုးပါးဟုဆိုအပ္ေသာဘုရား၊တရား၊သံဃာမွတပါး အျခားေသာမည္သည့္အရာမွကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းမျပဳတာကိုေခၚပါတယ္။ဒါဆိုတျခားေသာ အရာေတြကိုကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ရင္ဘာျဖစ္မလဲ?ဘုရား၊တရား၊သံဃာမွတပါးအျခားအရာေတြကိုကိုးကြယ္ ဆည္းကပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ဗုဒၶဘာသာ၀င္စစ္စစ္လို႕ေျပာလို႕မရေတာ့ပါဘူး။အဲ့လိုမ်ိဳးဗုဒၶဘာသာကိုေတာ့ မ်ိဳးမစစ္ဗုဒၶဘာသာလို႕ေခၚပါတယ္။ဘာလို႕ဒီအခ်က္ကိုအဓိကထားေျပာရလဲဆိုေတာ့က်ေနာ္တို႕ေတြရဲ႕ ဗုဒၶဘာသာမွာသရဏဂံုဆိုတာအသက္ပါ။သရဏဂံုမွေကာင္းစြာတည္မထားတဲ့လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲတရားေတြအားထုတ္ေနပါေစ...သရဏဂံုေကာင္းစြာတည္မထားတဲ့အတြက္တရားရဖို႕ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ဒါဘာလို႕လည္းဆိုေတာ့ဘုရား၊တရား၊သံဃာမွတပါးအျခားအရာကို ကိုးကြယ္လိုက္ၿပီဆိုတကည္းကသူ႕မွာကံနဲ႕ကံရဲဲ႕အက်ိဳးကိုမယံုၾကည္ေတာ့ဘူးဆိုတာယူဆလို႕ ရပါတယ္။ေနာက္ၿပီးဘုရားမွတစ္ပါးအျခားအရာကိုကိုးကြယ္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းကဘုရားကိုသာမက ဘုရားရဲ႕အဆံုးအမကိုပါမယံုၾကည္ရာေရာက္တဲ့အတြက္ဘုရားကိုေစာ္ကားရာေရာက္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႕လူမ်ိဳးေတြအမ်ားဆံုးျဖစ္ေနၾကတဲ့အယူစြဲေတြရွိပါတယ္။အတိတ္နမိတ္၊နကၡတ္၊ေဗဒင္၊ယၾတာ၊ လကၡဏာ၊အိမ္မက္တိတၱံဳ၊ရက္ရာဇာ၊ျပႆဒါးစသည့္အယူအစြဲေတြေတာ္ေတာ္ရွိၾကပါတယ္။ေနာက္ၿပီး.. ဘိုးေတာ္၊အမ္းကုန္း၊သူရႆတီ၊ဘိုးမင္းေခါင္၊ေအာင္မင္းေခါင္၊နတ္အမ်ိဳးမ်ိဳးစသည့္အရာေတြကို ကိုးကြယ္ၾကတာေတြရွိပါတယ္...ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့အမ်ားႀကီးေပါ့။အထူးသျဖင့္မိန္းမေတြေပါ့ဗ်ာ၊
သူတို႕ဘာသာသူတို႕ဘာေတြပဲျဖစ္ေနပါေစ...ဘုရား၊တရား၊သံဃာမွတပါးအျခားေသာအရာေတြကို ကိုးကြယ္လိုက္ၿပီဆိုရင္စစ္မွန္ေသာကုိးကြယ္မႈမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။အဲ့လိုမ်ိဳးဘုရား၊တရား၊သံဃာကို မ်က္ႏွာလြဲၿပီးအျခားအရာကိုကိုးကြယ္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းကဘုရားအဆံုးအမကိုပါမ်က္ႏွာလြဲရာ
ေရာက္သြားပါတယ္။
 အိမ္မွာဘုရားဆင္းတုရွိတယ္...ဘုရားရွင္ဆံုးမထားခဲ့တဲ့တရားေတာ္ေတြရွိတယ္။ဒီဟာေတြကို မ်က္ႏွာလြဲၿပီးေတာ့ကိုယ္ကေဗဒင္သြားေမးမယ္ဆိုပါစို႕။ေဗဒင္သြားေမးလိုက္ၿပီဆိုကတည္းက ဘုရားရွင္အဆံုးအမကိုပါယ္လိုက္ပါျပီ။ေဗဒင္ေမးၿပီဆိုကတည္းကကံနဲ႕ကံရဲ႕အက်ိဳးကိုမယံုၾကည္ေတာ့ဘူး။ ဘုရားအဆံုးအမေတြကိုမယံုၾကည္ေတာ့ဘူး..။ဘုရားရွင္ဆံုးမခဲ့တဲ့ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းက်ိဳးေပးမယ္.. မေကာင္းတာလုပ္ရင္မေကာင္းက်ိဳးေပးမယ္ဆိုတာကိုလည္းမယံုၾကည္ေတာ့ပါဘူး။သူမ်ားကိုအားကိုးမွ ရမယ္ဆိုတဲ့စိတ္ေတြ၀င္လာတယ္..အေခ်ာင္ရခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ၀င္လာတယ္..။ဒီလိုဆိုရင္ဘုရားေဟာတဲ့ မိမိကုိယ္သာကိုးကြယ္အားကိုးရာဆိုတဲ့စကားကိုပယ္လိုက္ရာေရာက္ပါတယ္။
ေနာက္ျပႆဒါး၊ရက္ရာဇာဆိုတာေတြလည္းဒီအတုိင္းပါပဲ။ဘုရားရွင္ကဆံုးမခဲ့တယ္..သုနကၡတၱံသုမဂၤလံ တဲ့.. ေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဟာေကာင္းတဲ့နကၡပဲတဲ့။ဒါဆိုရင္မေကာင္းတာလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့မေကာင္းတဲ့နကၡတ္ေပါ့။ဒီအခ်က္ကိုပါယ္ၿပီးေတာ့ေန႕ေကာင္းရက္ျမတ္ေရြးတာတို႕.. ရက္ရာဇာေရြးတာတို႕..ဒါေတြဟာဘုရားဆံုးမခဲ့တဲ့တရားကိုပါယ္ရာေရာက္သြားပါတယ္။သၾကားဟာ ဘယ္ေန႕စားစားခ်ိဳသလိုပါပဲ..ဆားဟာလည္းဘယ္ေန႕စားစားငန္မွာပါပဲ။ဒါကိုရက္ေကာင္းေတြေရြးၿပီးမွ လုပ္ၾကတယ္ဆိုရင္..ဒီအခ်က္ဟာလည္းကံနဲ႕ကံရဲ႕အက်ိဳးကိုမယံုၾကည္ေတာ့တာပါပဲ။ဒါဆိုရင္ အဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာဘုရားအဆံုးအမကိုပါယ္သြားျပီ။ဒီအခ်က္ေတြဟာျမင္သာေအာင္အနည္းငယ္ေလာက္ကိုပဲ ထုတ္ျပလိုက္တာပါ။တျခားဟာေတြကိုလည္းျဖန္႕ေတြးလို႕ရေလာက္ပါၿပီ..။ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တိုးတက္ေအာင္..ႀကီးပြားေအာင္..ေအာင္ျမင္ေအာင္..ဘယ္သူမွမစလို႕မရႏိုင္ပါဘူး။ဘယ္နတ္၊ ဘယ္ဘိုးေတာ္၊ဘယ္ေဗဒင္ဆရာ၊ဘယ္နကၡတ္မွလည္းအားကိုးလို႕မရပါဘူး။မိမိကုိယ္သာလွ်င္ အားကိုးရမွာပါ။ဘုရားရွင္ကလည္းသူ႕ကိုတုိင္တည္..သူ႕ကိုသာအားကိုးလို႕မမွာခဲ့ပါဘူး။ဒါေပမယ့္ ဘုရားရွင္ကနည္းလမ္းေတာ့ေပးခဲ့ပါတယ္။မင္းတို႕ရဲ႕ကံ၊ဥာဏ္၊၀ရိယကိုအားကိုးပါတဲ့။တုႏႈိင္းမဲ့တဲ့ တန္ခိုးေတာ္အနႏၲနဲ႕ျပည့္စံုတဲ့ဘုရားရွင္ေတာင္သူ႕ကိုအားမကိုးခိုင္းခဲ့ဘူးေနာ္။သူမ်ားကိုအားကိုးဖို႕ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာပါနဲ႕ေတာ့။
 ဒီေလာက္ဆိုရင္သရဏဂံုသံုးပါးမွတပါးအျခားအရာေတြကိုမကိုးကြယ္ထိုက္ဖူးဆိုတာလက္ခံေလာက္ၿပီ ထင္ပါတယ္။ဘုရား၊တရား၊သံဃာကိုယံုၾကည္ကိုးကြယ္ရင္..စိတ္လည္းရွင္းတယ္..ေခါင္းလည္းရွင္းပါတယ္။ ဘယ္သူ႕ကိုမွအားမကိုးပဲကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးတဲ့အတြက္လည္းကိုယ့္ကိုကိုယ္ယံုၾကည္မႈရွိလာပါတယ္။ ဟိုေဗဒင္ဆရာေျပာဟုတ္ႏိုးႏိုး..ဒီဘိုးေတာ္ေျပာဟုတ္ႏုိးႏိုး...ျပႆးဒါးရက္ရာဇာေရြးရဟုတ္ႏိုးႏိုးနဲ႕ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားမကိုးပဲသူမ်ားေျပာဟုတ္ႏိုးႏိုးလိုက္ေနရတဲ့အရူးဘ၀ကလည္းလြတ္ကင္းပါတယ္။ အရူးဘ၀ကကင္းလြတ္တဲ့အတြက္လည္းစိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္။စိတ္ခ်မ္းသာတဲ့အတြက္လည္းတရားထူး တရားျမတ္ရဖို႕လြယ္ကူပါတယ္။ဒါ့ေၾကာင့္စစ္မွန္ေသာရတနာျမတ္သံုးပါးကိုးကြယ္မႈမွတစ္ပါး..အျခားေသာ မည္သည့္ပုဂၢိဳလ္၊မည္သည့္နကၡမည္သည့္အယူမွအားမကိုးပဲကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး ဗုဒၶရဲ႕ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြကိုလက္ကိုင္ထားႏုိင္ၾကဖို႕အေရးႀကီးပါတယ္။ဗုဒၶဘုရားရွင္ရဲ႕ ဆံုးမၾသ၀ါဒေတြကေတာ့..

အားကိုးရာအစစ္ကား ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာ
မိတ္ေဆြအစစ္ကား ကံ၊ ဥာဏ္၊ ၀ရိယ
ရန္သူအစစ္ကား ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ
ေန႕စဥ္အလုပ္ကား ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ
အျမဲႏွလံုးသြင္းရန္ကား အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ
အျမဲလက္ကိုင္ထားရန္ကား ခႏၶီ၊ ေမတၱာ၊ သစၥာ

စစ္မွန္ေသာကိုးကြယ္မႈျဖင့္ဗုဒၶဘုရားရဲ႕ဆံုးမၾသ၀ါဒမ်ားကိုလက္ကိုင္ထားလိုက္နာက်င့္သံုးၿပီး မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္သို႕တက္လွမ္းႏုိင္ၾကပါေစ…။

တစ္ေန.က်ရင္ ေသရမွာပဲ

ေသျခင္းတရားကိုဆင္ျခင္ေအာက္ေမ့မူဟာ၀ိပႆနာအလုပ္အားထုတ္မူကိုအင္အားၾကီးမားစြာနဲ႔
အေထာက္အကူျပဳတယ္။ေသျခင္းတရားကိုအဆင္ျခင္မိတဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားကေတာ့အကာအလုပ္ေတြနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနတတ္တယ္။အႏွစ္သာရရွိတဲ့အလုပ္ေတြကိုaမ့ေလ်ာ့ျပီးေနတတ္ၾကတယ္။

ေလာကီအာရုံကာမဂုဏ္ခ်မ္းသာေတြကိုခံစားေနတယ္၊မေကာင္းမူဒုစရုိက္ေတြကိုျပဳလုပ္ေနတယ္ ဆုိတာကေတာ့အကာအလုပ္ေတြလုပ္ေနတယ္ဆိုတာထင္ရွားျပီးသားပါ။
အဲဒီအကာအလုပ္ေတြမလုပ္ပါဘူး၊ကုသိုလ္အလုပ္ေတြပဲလုပ္ေနတယ္လုိ႔ဆုိျပန္ေတာ့လည္း ကုသိုလ္အမည္ခံထားတဲ့အေပၚယံဂုဏ္ပကာသန၊ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူ၊လာဘ္လာဘအစရွိတဲ့ အက်ိဳးေတြအတြက္ပဲအခ်ိန္ကုန္ေနတတ္ၾကတယ္။အဲဒီအလုပ္ေတြလုပ္ေနတာလည္းအကာအလုပ္ေတြနဲ႔ အခ်ိန္ကုန္ေနျခင္းပါပဲ။အဲဒီအကာကိစၥေတြလည္းမလုပ္ပါဘူး၊အႏွစ္စစ္အႏွစ္မွန္ျဖစ္တဲ့ ၀ိပါႆနာအလုပ္ကိုပဲအားထုတ္တယ္လုိ႔ဆုိျပန္ေတာ့လည္းအဲဒီ၀ိပႆနာအလုပ္ကိုေအးေအးေဆးေဆး
ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့နဲ႔ျဖည္းျဖည္းေလးေလးအားထုတ္ေနတတ္ၾကတယ္။ေသျခင္းတရားကို မဆင္ျခင္မိဘူးဆုိရင္ေပါ့။ေသျခင္းတရားကိုဆင္ျခင္မိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့၀ိပႆနာအလုပ္ကို အရွိန္အဟုန္ေကာင္းေကာင္း၊အင္အားပါပါ၊စြမ္းရည္ျပည့္ျပည့္နဲ႔လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ဒါနအလုပ္၊သီလအလုပ္၊ သမထအလုပ္ေတြကိုလည္းအကြက္ေစ့ေစ့၊အႏွစ္ပါပါ၊စံခ်ိန္မ်ားမ်ားနဲ႔တင္းတင္းရင္းရင္းလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္အေပၚယံအကာအလုပ္ေတြနဲ႔အခ်ိန္မကုန္ၾကေစဘဲနဲ.အႏွစ္စစ္အႏွစ္မွန္ျဖစ္တဲ့အလုပ္ေတြကို ဦးစားေပးျပီးလုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ေသျခင္းတရားကိုအျမဲမျပတ္ဆင္ျခင္ၾကရမယ္။

(၁) “တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲ”ဆုိတဲ့အသိ၊

(၂) “အခ်ိန္မေရြးေသသြားႏုိင္တယ္”ဆုိတဲ့အသိ၊

ႏွလံုးသားထဲမွာစြဲစြဲျမဲျမဲရွိေနေအာင္ၾကိဳးစားၾကရမယ္။

“တစ္ေန႔က်ရင္်သရမွာပဲ”ဆိုတဲ့အသိကေတာ့်သျခင္းတရားကိုအေ၀းမွာထားျပီးဆင္ျခင္တဲ့သေဘာ သက္ေရာက္ပါတယ္။ဒါေပမယ့္လည္းအဲဒီဆင္ျခင္မူကလုိအပ္တဲ့ဆင္ျခင္မူပါပဲ။
တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲလုိ႔ဆင္ျခင္ထားတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာေလာကဓံတရားေတြနဲ.ၾကံဳေတြ႕လာတဲ့အခါမွာ ခံႏုိင္ရည္ရွိပါတယ္။လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ေတာ့ေလာကဓံဆုိတာတစ္ပါးပါး၊သို႔မဟုတ္တစ္ပါးထက္မ်ားစြာကို ၾကံဳေတြ႕ေနရတာခ်ည္းပါပဲ။လာေဘာ၊အလာေဘာ။တစ္ခါတစ္ရံမွာပစၥည္းဥစၥာေတြျပည့္စံုျပီး၊ တစ္ခါတစ္ရံမွာပစၥည္းဥစၥာခ်ိဳ႕တဲ့တယ္။ယေသာ၊အယေသာ။တစ္ခါတစ္ရံမွာအျခံအရံေတြေပါမ်ားျပီး၊ တစ္ခါတစ္ရံမွာအျခံအရံေတြကင္းမဲ့တယ္။နိႏၵာ၊ပသံသာ။တစ္ခါတစ္ရံမွာကဲ့ရဲ႕ခံရျပီး၊တစ္ခါတစ္ရံမွာ ခ်ီးမြမ္းခံရတယ္။သုခံ၊ဒုကၡံ။တစ္ခါတစ္ရံမွာကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးခ်မ္းသာျပီး၊တစ္ခါတစ္ရံမွာကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး ဆင္းရဲတယ္။အဲဒီလိုအားျဖင့္ေလာကဓံရွစ္ပါးတစ္ပါးပါး၊သို႔မဟုတ္တစ္ပါးထက္မ်ားတဲ့ေလာကဓံေတြနဲ႔ လူသားေတြဟာအခ်ိန္တုိင္းအခ်ိန္တုိင္းေတြ႕ၾကံဳေနၾကရတာပါပဲ။
အဲဒီလုိေလာကဓံေတြနဲ႔ေတြ႕ၾကံဳလာတဲ့အခါမွာ“တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲ”လုိ႔ဆင္ျခင္လုိက္မယ္ဆုိရင္ ၾကံဳလာတဲ့ေလာကဓံကိုခံႏုိင္ရည္ရွိသြားပါတယ္။ၾကံဳေတြ႕လာခါမွေကာက္ကာငင္ကာဆင္ျခင္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ သိပ္စိတ္မခ်ရဘူး။ေလာကဓံေတြနဲ႔မၾကံဳေတြ႕ေသးခင္ၾကိဳတင္ျပီးဆင္ျခင္ထားႏုိင္မွစိတ္ခ်ရမယ္။
မၾကံဳေတြ႕ေသးခင္ဆုိတာကေတာ့
အမွန္ကေတာ့ေလာကဓံဆုိတာကေတာ့အခ်ိန္တုိင္းၾကံဳေတြ႕ေနတာခ်ည္းပါပဲ။သို႔ေသာ္လည္း သိသိသာသာဆုိတဲ့ေလာကဓံ၊သိသိသာသာေကာင္းတဲ့ေလာကဓံကိုမွလူအမ်ားကေလာကဓံလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကေတာ့၊အဲဒီလိုသိသာထင္ရွားတဲ့ေလာကဓံေတြနဲ႔မၾကံဳေတြ႕ခင္ကတည္းက “တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲ”လုိ႔ထပ္ကာထပ္ကာဆင္ျခင္ထားႏုိင္မယ္၊အင္အားပါေအာင္ ဆင္ျခင္ထားႏုိင္မယ္ဆုိရင္တကယ္တမ္းသိသာထင္ရွားတဲ့ေလာကဓံၾကံဳလာတဲ့အခါမွာ “တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲ”လုိ႔ဆင္ျခင္လုိက္ရုံနဲ႔ေလာကဓံကိုအလုိအေလ်ာက္ခံႏုိင္ရည္ရွိသြားပါတယ္။
ေကာင္းတဲ့ေလာကဓံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ဆုိးတဲ့ေလာကဓံပဲျဖစ္ျဖစ္၊ေလာကဓံမွန္သမွ်ဘယ္ေလာကဓံမွ မတည္ျမဲပါဘူး။အေကာင္းျပီးရင္အဆုိးလာႏုိင္သလိုအဆုိးျပီးရင္လည္းအေကာင္းလာနုိင္တာပါပဲ။
ေနမင္းၾကီးဟာအျမဲတမ္းထြက္ေပၚထြန္းလင္းမေနပါဘူး။အခ်ိန္တန္ရင္ခ်ဳပ္ကြယ္ေမွာင္မုိက္ရပါတယ္။ လမင္းၾကီးဟာလည္းအျမဲတမ္းဆန္းတက္ျပည့္ျဖိဳးမေနပါဘူး။အခ်ိန္တန္ရင္ဆုတ္က်ကြယ္ပရပါတယ္။ လျပည့္ရက္ရွိရင္လကြယ္ရက္ရွိသလိုလဆန္းရက္ရွိရင္လဆုတ္ရက္လည္းရွိရတာပါပဲ။
ေလာကဓံတရားေတြဟာေနမင္း၊လမင္းၾကီးေတြနဲ႔သေဘာခ်င္းတူပါတယ္။ေလာကဓံေကာင္းဆုိး အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေတြ႕ၾကံဳလာတုိင္းဆင္ျခင္ပြားမ်ားခံႏုိင္အားရွိဖုိ႔အတြက္မဃေဒ၀လကၤာေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးလုိက္ပါရေစ။
“ေနကိုပံုျပ၊လကိုပံုထား၊မွတ္တံုျငားေလာ့၊ေနကားထြက္၀င္၊ေပၚခ်ဳပ္ထင္၏၊လျပည့္လကြယ္၊ၾကီး၍ငယ္ခဲ့၊ ထုိ႔ႏွယ္မလြဲ၊လူခပဲတုိ႔၊အျမဲခ်မ္းသာ၊မရွိစြာရွင့္။”
ေသျခင္းတရားကိုဆင္ျခင္မူရဲ႕အစြမ္းသတၱိဟာအင္မတန္အံ့ၾသစရာေကာင္းပါတယ္။ေလာကဓံခံႏုိင္တဲ့ စိတ္စြမ္းအားကိုေသျခင္းတရားပြားမ်ားမူကဖန္တီးေပးႏုိင္ပါတယ္။
တစ္ေန႔က်ရင္အမ်ားအားျဖင့္ဘ၀မွာလိုအင္ဆႏၵေတြသိပ္မ်ားေနတတ္ၾကတယ္။ဟုိဟာလည္းျဖစ္ခ်င္၊ ဒီဟာလည္းျဖစ္ခ်င္၊ဟုိဟာလည္းလုပ္ခ်င္၊ဒီဟာလည္းလုပ္ခ်င္၊ဟိုဟာလည္းရယူခ်င္၊ဒီဟာလည္းရယူခ်င္နဲ႔ လိုအင္ဆႏၵေတြမ်ားေနတတ္ၾကတယ္။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ့ကိုယ္ကိုယ္တုိင္လည္းလုိအင္ဆႏၵမ်ားရုံတင္မကဘူး၊ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္ပါလိုအင္ဆႏၵမ်ားေနတတ္ၾကတယ္။ကိုယ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဟုိဟာလည္းျဖစ္ေစခ်င္၊ဒီဟာလည္းျဖစ္ေစခ်င္၊ဟိုဟာလည္းလုပ္ေစခ်င္၊ဒီဟာလည္းလုပ္ေစခ်င္၊ ဟိုဂုဏ္ေလးလည္းယူေစခ်င္၊ဒီဂုဏ္ေလးလည္းယူေစခ်င္စသည္အားျဖင့္လုိအင္ဆႏၵေတြ မ်ားေနတတ္ၾကတယ္။အဲဒီလိုအင္ဆႏၵကဘ၀ေအးခ်မ္းမူကိုျဖစ္ေစတဲ့လုိအင္ဆႏၵဆုိရင္ေတာ့ေတာ္ပါေသးရဲ.၊ ဘ၀ေအးခ်မ္းမူကိုပ်က္စီးေစတဲ့လုိအင္ဆႏၵဆုိရင္ေတာ့၊ဥပမာ...ဂုဏ္ပကာသနတုိ႔၊ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူတုိ႔ အဲဒီလိုလုိအင္ဆႏၵမ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့...အဲ့ဒီလုိအင္ဆႏၵကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာလည္းေလာဘစိတ္၊ေလာဘအပူနဲ႔ပင္ပန္းဆင္းရဲရပါတယ္။ အေကာင္အထည္ေပၚလာလုိ႔မိမိလိုခ်င္တဲ့ဂုဏ္ပကာသန၊ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမူရျပန္ေတာ့လည္း
ေသာကစိတ္၊ေသာကအပူနဲ႔ပင္ပန္းဆင္းရဲရပါတယ္။ဂုဏ္ၾကီးေလအပူၾကီးေလ၊ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားေလ ပင္ပန္းဆင္းရဲေလပါပဲ...
တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲလို႔ဆင္ျခင္ထားႏုိင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္၊တစ္ေန႔က်ရင္ေသရမွာပဲဆုိတဲ့ခံစားခ်က္ ထင္ထင္ရွားရွားျဖစ္ေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့မိမိအတြက္လည္းလုိအင္ဆႏၵမမ်ားေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ စိတ္ေအးခ်မ္းပါတယ္။
မိမိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြအတြက္လည္းလိုအင္ဆႏၵမမ်ားေတာ့တဲ့အတြက္မိမိနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ပုဂၢိဳလ္က မိမိရဲ႕လုိအင္ဆႏၵကိုျဖည့္မေပးတဲ့အခါမွာစိတ္ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္းမျဖစ္ေတာ့တဲ့အတြက္စိတ္ေအးခ်မ္းရပါတယ္။ တုိေတာင္းလွတဲ့ဘ၀ေလးမွာစိတ္ေအးခ်မ္းစြာေနသြားရဖုိ႔ကအဓိကပါပဲ။

ေရႊပါရမီေတာရ အရွင္ဆႏၵာဓိက မေသခင္ဘာလုပ္ၾကမလဲ စာအုပ္မွ ျပန္လည္ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပေပးထားပါသည္။

ေစတီ၊ပုထိုးမ်ားေရွ႕တြင္ ဟသၤာရုပ္ ထားရျခင္းအေၾကာင္း

ဘာသာတရားကုိအေလးထားၾကသည့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္တုိင္းသည္စတီမ်ား၏ေရွ႔တြင္ ဟသၤာရုပ္မ်ားကုိေတြ႔ဘူးျမင္ဘူးၾကေပလိမ့္မည္။တခ်ဳိ႕သည္ဟသၤာရုပ္ထားရျခင္းအေၾကာင္းကုိ သိၾကသူမ်ားရွိသလုိမသိၾကေသးသူမ်ားလည္းရွိၾကသည္။

မသိေသးသူမ်ားအတြက္ဗဟုသုတအလုိ႔ငွာလည္းေကာင္း၊သိၿပီးေသာသူမ်ားအတြက္လည္း
ျပန္ၿပီးမွတ္မိပါေစျခင္းငွာလည္းေကာင္းေရးသားလုိက္ရျခင္းျဖစ္ပါသည္။
"ဗာရာဏသီျပည္ျဗဟၼဒတ္မင္း"အုပ္ခ်ဳပ္ေနစဥ္ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္"ဇ၀နဟသၤာမင္း"ျဖစ္၍ အၿခံအရံျဖစ္ေသာဟသၤာအေပါင္းကုိးေသာင္းအားအႀကီးအမွဴးျပဳ၍ ေနေလ၏။ဟသၤာမင္းတြင္ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္လည္းရွိေသး၏။တေန႔တြင္ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္သည္သူတုိ႔၏အစြမ္းအစကုိ သိလုိေသာေၾကာင့္ေနမင္းႏွင့္အေျပးၿပဳိင္ရန္ဆုံးျဖတ္ၿပီးအစ္ကုိႀကီးျဖစ္ေသာဟသၤာမင္းထံသြားေရာက္၍ ခြင့္ျပဳရန္ေတာင္းပန္ၾက၏။ထုိအခါဟသၤာမင္းသည္..."သတၱ၀ါတုိ႔၏ခြန္အားသည္အက်ဳိးမ်ားသည့္ေနရာမ်ား
တြင္သာအသုံးျပဳသင့္သည္။အသုံးမျပဳသင္သည့္ေနရာမ်ားတြင္အက်ဳိးမမ်ားေသာေၾကာင့္အသုံးမျပဳသင့္"
ဟုစဥ္းစားလွ်က္ခြင့္မျပဳေခ်။သုိ႔ေသာ္ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္းသည္အစ္ကုိႀကီးျဖစ္ေသာဟသၤာမင္း၏စကားကုိ နားမေထာင္သည့္အျပင္နံနက္ေနမထြက္ခင္"ယုဂႏၶဳိရ္ေတာင္ထိပ္"သုိ႔သြားေရာက္ၾကၿပီးေနမင္းအလာကုိ
ေစာင့္ေမွ်ာ္လ်က္ေနၾက၏။ဟသၤာမင္းသည္ပ်က္စီးၾကမည့္အေရးရင္မေအးလွေသာေၾကာင့္
အတူလုိက္ပါခဲ့၏။မွန္ပါသည္ေလာကလူသားအားလုံးတုိ႔တြင္လည္းေခါင္းေဆာင္တုိ႔မည္သည္ သူတစ္ပါးအက်ဳိးစီပြားကုိသာလုိလားၾက၏၊သူတစ္ပါးအက်ဳိးစီးပြားပ်က္မည့္အေရးကုိမည္သုိ႔မွ် မလုိလားၾကေခ်။ဤေနရာ၌"ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္မထုိက္တန္သည့္ အဂၤါ (၆)ရပ္"ကုိအမွတ္ရမိပါသည္။
"ဂဏန္း၊ပုတ္သင္၊ ကုိင္းပင္၊ႏြားသုိး၊ လိပ္မ်ဳိး၊ ေခြးအ ဤေျခာက္၀ နာယက မတင္ထုိက္" ဆုိသည့္အတုိင္း
၁။ ဂဏန္းကဲ့သုိ႔လက္မေထာင္ေနေသာသူ
၂။ ပုတ္သင္ကဲ့သုိ႔သူတစ္ပါးလုပ္သမွ်၊ေျပာသမွ်ေခါင္းညိတ္တတ္သူ၊
၃။ ေလလာရာယိမ္း၍ကုိင္းပင္ကဲ့သုိ႔မတည္ၿငိမ္သူ၊
၄။ ႏြားသုိးကဲ့သုိ႔စိတ္ဆုိးတတ္သူ
၅။ လိပ္ကဲ့သုိ႔ကုိယ့္ဖက္ကုိယက္တတ္သူႏွင့္
၆။ ေခြးအကဲ့သုိ႔စားပုိးနင့္ေအာင္စား၍ဇိမ္ခံတတ္သူ ဟူေသာ
ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္မထုိက္တန္သည့္သူမ်ားကုိလည္းသတိထားမိပါသည္။ဟသၤာမင္းသည္လည္း ယင္းေျခာက္ပါးကုိေရွာင္ရွားေသာေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးျဖစ္၍သာညီေနာင္ႏွစ္ေကာင္၏
ေကာင္းက်ဳိးျဖစ္ေစရန္အတြက္လုိက္သြားခဲ့သည္ဟုခံစားမိပါ၏။ဟသၤာမင္းသည္ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္ကုိ
ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္နံနက္မုိးေသာက္အလင္းေရာက္ေသာအခါေနမင္းသည္ထြက္ေပၚလာေခ်ၿပီ။ဟသၤာမင္း၏ ညီငယ္ႏွစ္ေကာင္သည္လည္းေနမင္းထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္ယွဥ္ၿပဳိင္၍ စတင္ပ်ံသန္းေလေတာ့သည္။ဟသၤာမင္း၏ညီငယ္သည္ပ်ံသန္း၍မၾကာျမင့္မီအေတာင္ၾကားမွ မီးထေတာက္သကဲ့သုိ.ျဖစ္လာေလၿပီ။ဟသၤာမင္းသည္ညီငယ္၏အသက္ေဘးရန္ရိွလာသည္ကုိ သိေသာေၾကာင့္ညီငယ္ကုိအေတာင္ႏွစ္ခုျဖင့္ေပြ႔ပုိက္လွ်က္"ယုဂႏၶဳိရ္ေတာင္"သုိ႔ျပန္ပုိ႔လုိက္သည္။
ေန႔မြန္းလြဲခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါညီလတ္ကုိလည္းညီငယ္နည္းတူအသက္ကုိကယ္တင္လုိက္၏။ ဟသၤာမင္းက"ငါသည္လည္းေနမင္းႏွင့္အေျပးၿပဳိင္၍အက်ဳိးမမ်ားပ်က္စီးဖို.သာျဖစ္ေခ်ေတာ့မည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ဗာရာဏသီမင္းထံသုိ႔သြား၍အက်ဳိးစီးပြားႏွင့္စပ္ယွဥ္ေသာတရားစကားကုိေဟာအံ့"ဟု အႀကံထုတ္ေတာ့သည္။ဗာရာဏသီမင္းထံသုိ႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ငါသည္ေနမင္းႏွင့္ အေျပးၿပဳိင္လာခဲ့သည့္အေၾကာင္းမင္းႀကီးအားေျပာျပ၏။မင္းႀကီးသည္ဟသၤာမင္းေျပာသည့္စကား
ဟုတ္မဟုတ္ေလးသမားေလးေယာက္ကုိေခၚ၍စမ္းသပ္မႈကုိျပဳ၏။မင္းႀကီးကဟသၤာမင္းအား နန္းရင္ျပင္၀ယ္ရွိေသာေက်ာက္တိုင္ထိပ္၌ရပ္ေနေစၿပီး၊ေလးသမားေလးေယာက္ကုိလည္းနည္းတူ တုိင္သုိ႔မွီရပ္ေစ၏။ေလးသမားေလးေယာက္တုိ႔သည္မ်ားမၾကာမီအရပ္ေလးမ်က္ႏွာသုိ့
ျမွားေတြကုိပစ္လြတ္ေစသည္။ဟသၤာမင္းကလည္းထုိေလးသမားေလးေယာက္ ပစ္လြတ္လိုက္ေသာျမွားေတြကုိအဟုန္ျဖင့္ပ်ံလ်က္ႏႈတ္သီးျဖင့္ဖမ္းယူၿပီးေလးသမားေလးေယာက္၏
ေျခရင္း၌ခ်ထားလုိက္၏။ဟသၤာမင္း၏ပ်ံသန္းဖမ္းယူေသာအျခင္းအရာကုိမည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မျမင္လုိက္ၾက။ေက်ာက္တုိင္ထက္၌ရပ္ၿမဲထင္ေနၾက၏။ထုိအခါ"ဗာရာဏသီမင္းႀကီး"က"ဟသၤာမင္း"အား
"အေဆြဟသၤာမင္းသင္၏လွ်င္ျမန္ျခင္းအဟုန္ကားေလသမားေလးေယာက္ပစ္လြင့္လုိက္ေသာ
ျမွားေလးစင္းထက္သာလြန္သည္သာျဖစ္ေသာၾကာင့္အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေပစြ"ဟုခ်ီးက်ဴးလုိက္သည္။
ထုိအခါ"ဟသၤာမင္း"က"အရွင္မင္းႀကီးသတၱ၀ါတုိ႔၏အာယုသခၤါရသည္အကၽြႏု္ပ္၏ျမန္ဆန္မႈအဟုန္ထက္ အဆအရာေထာင္သိန္းမကျမန္ဆန္လြန္းလွပါသည္"ဟုေျပာ၏။သတၱ၀ါတုိ႔၏ေသျခင္းတရားအေၾကာင္းကုိ ဖြဲ႔ဆုိထားေသာကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္မွာေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္ပါ၏။

လာၿပီးေတာ့ နား ၊
မသြားေသးခင္ ၊
ခ်ိန္ေလးတြင္မွ ၊
၀န္က်င္ဆက္ႏြယ္၊
ေႏွာင္ႀကဳိးတြယ္ၾက ။

ၿပဳံးရည္ ငုိမဲ့၊
ခ်စ္မုန္းပုိၾက၊
မလုိေဒါသ၊
လုိေလာဘႏွင့္၊
ဘ၀ရိပ္ၿမဳံ၊
ကႀကဳိးဆုံခဲ့။

ကံကုန္မိုးခ်ဳပ္၊
လက္တြဲျဖဳတ္မွ၊
သုႆာန္ေဆာလွ်င္၊
ခရီးႏွင္သည္ ၊
တုိ႔မ်ား ဧည့္သည္ပါတကား ။ ။ဟူ၍ပင္ျဖစ္၏။

ေလာကလူသားအားလုံးတုိ႔သည္လူ႔ေလာကထဲ၀ယ္ခရီးသြားေနၾကေသာဧည့္သည္အျဖစ္လာေရာက္ နားခုိေနၾက၏။ထုိစဥ္ေန႔တစ္ေန႔တာအတြက္ေနထြက္ေန၀င္ရွိသလုိလူသားတုိ႔သည္လည္း ဘ၀တစ္ခုအတြက္လႊဲေရွာင္၍မရေသာလူဘ၀၏အစေမြးဖြားျခင္းႏွင့္အဆုံးေသျခင္းတရားသည္ရွိၾက၏။ လူသားတုိ႔သည္ဘ၀၏အဆုံးေသျခင္းသုိ့မေရာက္ၾကေသးမီလူအမ်ဳိးမ်ဳိး၊စရုိက္အမ်ဳိးတုိ႔ျဖင့္ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံလ်က္ေနထုိင္ၾကရေပသည္။ထုိအခုိက္တြင္ လူသားအားလုံးတုိ႔သည္ ခ်စ္ခင္အကၽြမ္း၀င္သူမ်ားႏွင့္အဆင္ေျပေျပေပါင္းသင္ေနရသည့္အခါအၿပဳံးေလးေတြကုိယ္စီျဖင့္ ရယ္ၾက၊ေမာၾကႏွင့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြကုိခံစားေနၾကၿပီးေလာဘ၏သားေကာင္မ်ားျဖစ္ေနၾက၏။ျဖစ္ေနပုံကား ဘ၀၏အဆုံးသတ္မႈေသျခင္းတရားသည္မည္သုိ႔ပါမည္နည္းဟုေမးရေလာက္ေအာင္ျဖစ္ေနၾက၏ ။ ခ်စ္ကၽြမ္းမ၀င္ေသာမုန္းေသာသူမ်ားႏွင့္အဆင္ေျပေျပေပါင္းသင္းေနထုိင္မႈမျပဳၾကရသည့္အခါ ၿပဳံးရာမွမဲ့လွ်က္မလုိမုန္းတီးမႈေဒါသ၏သားေကာင္ျဖစ္ေနၾကၿပီးဤနညး္အားျဖင့္ဘ၀ပင္လယ္ျပင္၀ယ္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦးမေက်နပ္မူေတြ၊ကလဲ့စားေခ်မႈေတြ၊ေမတၱာတရားကင္းမဲ့ၿပီးလုယက္မႈ သတ္ျဖတ္မႈေတြႏွင့္သာေဒါသမုန္တိုင္းတုိက္ခတ္ေနၾကသည္။ေသျခင္းဆုိသည့္သေဘာတရားမ်ားကုိပင္
ေအာင့္ေမ့သတိရဖုိ႔အလြန္ေ၀းစြ။လူ႔ဘ၀သည္အမွန္တကယ္အားျဖင့္သတိတရားလက္ကုိင္ထားၾကည့္ၾကပါက ေရပြက္ပမာ ခဏတာပဲဟုရုပ္တရားနာမ္တရားတုိ႔၏မၿမဲျခင္းသေဘာအစုိးမရျခင္းသေဘာမ်ားကုိသိၾကေပလိမ့္မည္။
လ်ပ္တပ်က္အတြင္းေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ေသႏုိင္သည္။လူသားတုိ႔၏ရုပ္တရား နာမ္တရားအာယုသခၤါရကားေသၿပီးသည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္သုႆာန္သၿဂၤဳိင္း၀ယ္ေျမႀကီးသာျဖစ္ၾကရမည္။ ဟသၤာမင္းသည္လူဘ၀၏မၿမဲျခင္းေသျခင္းသေဘာတရားတုိ႔ကုိေကာင္းစြာသိ၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ဗာရာဏသီမင္းႀကီးအားသတၱ၀ါတုိ႔၏ရုပ္တရားနာမ္တရားတုိ႔သည္ ျဖစ္ခ်င္းပ်က္ခ်င္းေနာက္ဆုံး
ေသျခင္းသေဘာသုိ႔ဆုိက္ေရာက္ၾကရမည္။ေၾကာက္စရာတရားသံေ၀ဂရစရာေကာင္းလွ၏ဟု တရားစကားေျပာၾကားခဲ့ဖူး၏။ဤဇာတ္ေတာ္ကုိကုိးကားလွ်က္ေစတီဘုရားပုထုိးမ်ားေရွ႔တြင္ ဟသၤာရုပ္မ်ားကုိထုလုပ္လွ်က္ျပသထားသည္ဟုဆုိခ်င္ပါသည္။ယင္းဟသၤာရုပ္ကုိျမင္ၾကသူတုိင္းသည္ ဟသၤာရုပ္ကုိျမင္လုိက္သည္ႏွင့္တၿပဳိင္နက္ဟသၤာမင္းသည္ဗာရာဏသီမင္းအား
ေသျခင္းတရားျမန္ဆန္ပုံကတရားသံေ၀ဂရေစခဲ့၏။ထုိ႔အျပင္လူသားအားလုံးသည္လည္းဘုရားေရွ႔တြင္ ထုလုပ္ျပသထားေသာဟသၤာရုပ္ကုိျမင္လုိက္ေသာအခါ"ငါတုိ႔အားလူဘ၀၏ေသျခင္းတရားျမန္ဆန္ပုံကုိ
ေဟာျပေပးေနသလုိပါလား"ဟုေအာင္းေမ့ႏွလုံးသြင္းရေပမည္။ "လူသားအားလုံးသည္ ေသျခင္းတရားနွင့္ရင္ဆုိင္ေနပါလား" ဟုတရားသံေ၀ဂရပါေစျခင္းငွါဘုရားေရွ႔တြင္ ဟသၤာရုပ္ကုိထုလုပ္ျပသထား၏။
(ဘုရားေရွ႔ကဟသၤာရုပ္ကဒီလုိပါလား)ဟုတရားသံေ၀ဂယူၾကပါေစျခင္းအက်ဳိးငွာ ဤသို႔ကုိေရးသားတင္ျပလုိက္ရပါ၏။
(ဆရာေတာ္အရွင္အရွင္သုဇနာစာရ(တကၠသုိလ္စာသင္သား)၏တရားေတာ္တစ္ပုဒ္ကိုမွီျငမ္း၍
ျပန္လည္မွ်ေ၀ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)

မအီေခ်ာင္း စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူ၏ သမိုင္းအက်ည္း

ဘုရား႐ွင္သည္မဟာသကၠရာဇ္၁၀၃-ခု၊ကဆုန္လျပည့္ေန.(ဗုဒၶဟူးေန႔)တြင္ဘုရားအျဖစ္သို႔ေရာက္႐ွိကာ မဟာသကၠရာဇ္၁၂၃၊ဘီစီ၅၅၄တြင္ဓညဝတီရခိုင္ျပည္သို႔ရဟႏၱာ(၅၀၀)ျဖင့္ဒသစာရီၾကြေတာ္ 
မူခဲ့ပါသည္။ဓညဝတီျပည္႐ွင္စႏၵသူရိယမင္း၏ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ကိုယ္စားဆင္းတုေတာ္ မဟာျမတ္မုနိကိုဘုရား႐ွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ရင္ေငြ႔ခုႏွစ္အုပ္သြင္းကာသြန္းလုပ္ပူေဇာ္ ခြင့္ျပဳေတာ္မူၿပီးေသာ္ေတာင္စဥ္ခုႏွစ္ခ႐ိုင္ခရီးကိုဆက္လက္၍ေဒသစာရီၾကြေတာ္မူခဲ့ပါသည္။
မအီ၊အမ္း၊မန္းျမစ္သံုးစင္းစီးဆင္းရာႀတိနဒီေတာင္(ျမင္မတိန္ေတာင္)သို႔ဘုရား႐ွင္ေရာက္႐ွိေတာ္ မူေသာအခါလက္ယာေတာ္ရံ႐ွင္သာရိပုတၱရာ၏ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ဘုရား႐ွင္သည္ ဤေဒသ၌ႏုစဥ္ဘဝကျဖစ္ေတာ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုေဟာေျပာေတာ္မူၿပီး “ဤေတာင္ေျခရင္း မအီျမစ္ကမ္းေဘးဝယ္ေနာင္အခါ၌ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ခုတည္၍မဟီ(မအီ)ၿမိဳ႕ဟုတြင္လတၱံ႔”ဟုအစခ်ီ၍ ဤေဒသ၌ဘုရား႐ွင္၏ဓာတ္ေတာ္ေမြေတာ္မ်ားကိန္းဝပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္းဗ်ာဒိတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ ထိုမွာတဖန္မဟီေခ်ာင္းဖ်ား႐ွိနာဠာဂီရိေတာင္သို႔ၾကြေတာ္မူၿပီးႀတိေသလမည္ေသာဆင့္တင္ေတာင္ 
ေက်ာက္ေဆာင္တြင္ဆင္မင္းဘဝကညီေတာ္ျဖစ္ခဲ့ဖူးေသာအညာေတာင္႐ြာသားမုဆိုးႀကီးဦးစံလွအား တရားေဟာေတာ္မူကာဘုရား႐ွင္က“ငါသည္ဤမဟီျမစ္အရပ္၌မဟာဝိဟိကမည္ေသာဆင္မင္းျဖစ္ခဲ့စဥ္က မုဆိုးႀကီးစံလွမွာစူဠဝိဟိကညီေတာ္ဆင္ငယ္အျဖစ္ဤအရပ္၌က်င္လည္ခဲ့ဖူးေၾကာင္းႏွင့္ငါဘုရားသည္ မဟီျဖစ္အတြင္း႐ွိမဏိေသလေရအိုင္၌လည္းမဏိေသလနဂါးမင္းအျဖစ္က်င္လည္ခဲ့ဖူးေလၿပီ”ဟု မိန္႔ၾကားကာတရားဆံုးမေလရာမုဆိုးလည္းအကၽြတ္တရားရခဲ့ေလသည္။ထိုအခါမုဆိုးဦးစံလွ၏
ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ငါးေထာင္သာသနာ႐ွည္ျမင့္ၾကာေအာင္လူ၊နတ္၊နဂါး၊သိၾကား၊ျဗဟၼာ၊ သတၱဝါတို႔၏အက်ဳိးကိုေမွ်ာ္ၿပီးမုဆိုးႀကီးအားတရားျပ၍ဆံုးမေတာ္မူရာေဒသျဖစ္ေသာနာဠာဂီရိေတာင္႐ွိ ႀတိေသလမည္ေသာဆင့္တင္ေက်ာက္ေဆာင္ေပၚတြင္လက္ဝဲ(ပါဒ)ေျခေတာ္ရာကိုလည္းေကာင္း၊ မဏိေသလနဂါးမင္းျမင္ခဲ့ဖူးေသာမဏိေသလေရအိုင္အတြင္း႐ွိမဏိေသလေက်ာက္ေဆာင္ေပၚတြင္လက်္ာ
(ပါဒ)ေျခေတာ္ရာကိုလည္းေကာင္းခ်ေပးေတာ္မူေလသည္။ထိုအခါကမၻာေျမႀကီးသည္အိုးထိမ္းစက္ကဲ့သို႔ သြက္သြက္ခါမွ်တုန္လႈပ္ေလသည္။မုဆိုးလည္းဘုရား႐ွင္၏ဂုဏ္ေတာ္တို႔ကိုအာ႐ံုျပဳလွ်က္ ခုႏွစ္ရက္တိုင္တုိင္ပူေဇာ္ၿပီးမွ႐ြာသို႔ျပန္ေလသည္။မုဆိုး၏ေျပာျပခ်က္အရမင္းႏွင့္တကြေသာျပည္သူတို႔သည္ ဘုရားဖူးသြားေရာက္ၾကကာမုဆုိးႏွင့္မိသားစုဝင္မ်ားလည္းေျခစက္ေတာ္ရာအနီးတြင္ရဟန္းျပဳ၍ တရားအားထုတ္ကာတရားထူးရ၍ကၽြတ္တန္းဝင္ၾကေလ၏။

ဤသို႔ျဖင့္ဓညဝတီေခတ္၊ေဝသာေခတ္၊ေလးၿမိဳ႕ေခတ္၊ေျမာက္ဦးေခတ္တိုင္ေအာင္စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ ပူေဇာ္မပ်က္႐ွိခဲ့ၿပီးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာတိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရာမွ(၁၉)ရာအေစာပိုင္းတြင္ေရၾကည္ရာျမက္ႏု ရာလွည့္လည္သြားလာ၍ေနထိုင္ၾကေသာလူမ်ဳိးတစ္စုတို႔သည္ေျခေတာ္ရာႏွစ္ဆူကိုေတြ႔႐ွိၿပီး 
ေျခေတာ္ရာမ်ား၏ထူျခားေသာတန္းခိုးမ်ားကိုျမင္ေတြ႔ရ၍နတ္ခိုးႀကီးနတ္ေျခရာဟု အယူမွားကာယစ္ပူေဇာ္ျခင္းစေသာမဖြယ္မရာျပဳမူၾကကုန္သည္သာမကဘုရား႐ွင္ေျခေတာ္ရာမ်ားကိုပင္ ထြင္းေဖာက္၍သိုက္တူးၾကကုန္သည္ျဖစ္၍ကပ္ေရာဂါမ်ားက်ေရာက္ကာမ်ဳိးျပဳတ္သည္အထိ ၾကမၼာဆိုးႏွင့္ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရေသာသာဓကမ်ား႐ွိခဲ့သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ဘုရား႐ွင္၏ေျခေတာ္ရာမ်ားတိမ္ျမဳပ္ေပ်ာက္ကြယ္ေနခဲ့ရာမွမအီေခ်ာင္း(ပါဒ) စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူ၏ဘုရားသမိုင္းကိုေလ့လာဖတ္႐ွဳခြင့္ရသူရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ေအာင္မဂၤလာလမ္း၊ အမွတ္ (၄၂)၊ေ႐ႊၿမိဳကေတာ္ပံုႏွိပ္တိုက္ႏွင့္ဝိဇယစာအုပ္တိုက္ပိုင္႐ွင္ေက်ာင္းဆရာႀကီးေဟာင္းဦးစိုင္းလႈိင္၏ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္ထားေတာင္းပန္မႈေၾကာင့္ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ေအာင္မဂၤလာလမ္း၊ေက်ာက္ေျမာင္းရပ္႐ွိ၊ မဂၤလသုခပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ဘႏၵႏၱအရိယဝံသဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္မအီေခ်ာင္း႐ွိ (ပါဒ)စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူကို႐ွာေဖြခဲ့ပါသည္။၁၃၂၉ ခု၊တေပါင္းလဆုပ္(၁၀)ရက္(၂၃-၃-၆၈)ရက္ေန႔တြင္ ဆရာေတာ္သည္႐ွင္ဝဏၰ၊အညႇင္းေတာင္႐ြာသားမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးဘသန္း၊ေမာင္ေစာသာ၊ေမာင္ညီခ်စ္၊ေမာင္ဘေအးတို႔ႏွင့္အတူဗုဒၶဘုရား႐ွင္၏ပါဒစက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူကို
ေတြ႔႐ွိခဲ့ေလသည္။
၁၃၃၀ ခုႏွစ္၊တေပါင္းလဆုပ္(၁၁)ရက္၊(၁၃-၃-၆၉)ရက္ေန႔တြင္ဦးစိုးလႈိင္အပါအဝင္ဆရာေတာ္ ဘႏၵႏၱအရိယဝ့သႏွင့္ရဟန္း(၁၂)ပါး၊လူ(၄၀၀)ေက်ာ္တို႔သည္မအီ၊လက္ပန္၊အညႇင္းေတာင္မွတစ္ဆင့္ ဘုရားဖူးသြားေရာက္ႏိုင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္းေနာက္ပိုင္းကာလမ်ားတြင္တိုင္းေရးျပည္႐ြာမၿငိမ္သက္မႈ မ်ားေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊သာရဲတိရိစၦာန္တို႔၏ေဘးရန္ေၾကာင့္လည္းေကာင္းလမ္းခရီးၾကမ္းတမ္း၍ သြားေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ရန္ခက္ခဲ့၍လည္းေကာင္း၊ဘုရားဖူးသြားေရာက္ႏိုင္ျခင္းမ႐ွိေတာ့ဘဲမအီေခ်ာင္း စက္ေရာႏွစ္ဆူမွာတိမ္ျမဳပ္ေနခဲ့ရၿပီးရံဖန္ရံခါ၌သာတရားထူး႐ွာေသာရဟန္းမ်ားႏွင့္ပုဂၢိဳလ္ထူးမ်ား တရားအားထုတ္ရန္ေရာက္႐ွိႏိုင္ခဲ့ၾကေလသည္။ယခုအခါဘုရား႐ွင္၏ဗ်ာဒိတ္ေတာ္အတိုင္းမအီၿမိဳ႕ဟူ၍ ၿမိဳ႕ငယ္တစ္ၿမိဳ႕လည္းစက္ေတာ္ရာအနီးတြင္ေပၚေပါက္လာခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ကားလမ္းမႀကီးမ်ားလည္း ကြန္ယက္သဖြယ္ျပည္နယ္ျပည္မေဖာက္လုပ္ၿပီးစီးၿပီျဖစ္႐ံုသာမကယခင္ကခရီးလမ္းေဝးကြာ
ၾကမ္းတမ္း၍လူသူအေရာက္ေပါက္နည္းခဲ့ကာတိမ္ျမဳပ္ေနခဲ့ေသာဘုရား႐ွင္၏ပါဒစက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူ႐ွိရာ “အရာေတာ္ေဒသ”သို႔ပ႒ာန္းဆက္႐ွိသူပုဂၢိဳလ္ထူးတို႔ကကားလမ္းေဖာက္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါသည္။သိုပါ၍ ဗုဒၶဘုရား႐ွင္၏ပါဒစက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူအားဦးဦးဖ်ားဖ်ားဖူးေမွ်ာ္ၾကညိဳခြင့္ရၾကၿပီျဖစ္၍ ဘုရားဖူးသြားေရာက္ႏိုင္ၾကၿပီျဖစ္ေၾကာင္းနိဗၺာန္အက်ဳိးေမွ်ာ္၍တိုက္တြန္းႏႈိးေဆာ္လုိက္ရပါသည္။

မအီေခ်ာင္းစက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူ၏ထူးျခားမႈမ်ား

>>ကမၻာေပၚ႐ွိသမိုင္းဝင္(၁၂)ဆူေသာစက္ေတာ္ရာမ်ားထဲတြင္(၁)ဆူတည္းသာ႐ွိေသာဘုရား႐ွင္၏     လက်္ာေျခေတာ္ရာကိုပါဖူးေတြ႔ႏိုင္ျခင္း၊
>>လူသူအေရာက္ေပါက္နည္းကာဆိတ္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေသာအရပ္ေဒသတြင္႐ွိ၍မူလအတိုင္းဖူးေတြ႔ႏိုင္ၿပီး တစ္ႀကိမ္ေရာက္လွ်င္ေနာက္တစ္ႀကိမ္ဖူးေမွ်ာ္လိုသည့္စိတ္ဆႏၵမ်ားျဖစ္ေပၚလာေစျခင္း၊
>>လူေျခတိတ္ဆိတ္ေသာအခါႀကီးေန႔ႀကီးလျပည့္ေန႔ညမ်ားတြင္ဂဠဳန္၊နဂါး၊သိၾကား၊ျဗဟၼာ၊နတ္ေဒဝါဟု ယူဆရေသာေရာင္ဝါထြန္းလင္းသည့္ပုဂၢိဳလ္ထူးတို႔ကိုျမင္ေတြ႔ရတတ္ျခင္း၊
>>တေပါင္း၊တန္ခူး၊ကဆုန္လမ်ား၏လျပည့္ေန႔ညေရာက္ခါနီးညမ်ားတြင္ေျခေတာ္ရာတည္႐ွိရာေဒသမွ
  ေရာင္ျခည္ေတာ္တို႔သည္အရပ္(၁၀)မိုင္အကြာအေဝး႐ွိေတာင္ေပၚယာတဲမ်ားမွပင္ဖူးေတြ႔ႏိုင္ျခင္း၊
>>စက္ေတာ္ရာအနီးတြင္ေတြ႔ရတတ္ေသာေက်းငွက္၊တိရိစၦာန္ႏွင့္ငါးမ်ားကို အႏၱရာယ္ျပဳမိပါကေဘးဒုကၡႏွင့္လက္ငင္းႀကံဳေတြ႔ရတတ္ျခင္း၊
>>စက္ေတာ္ရာႏွစ္ဆူကိုမွားယြင္းေသာအယူအဆတို႔မွယစ္ပူေဇာ္ေသာဓေလ့႐ွိခဲ့ရာတြင္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ဆိုး႐ြားေသာကပ္ေရာဂါမ်ားက်ေရာက္၍လူမ်ဳိးႏြယ္တစ္စုမ်ဳိးတံုးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ဖူးသည္၊
>>ျမတ္စြာဘုရား႐ွင္၏ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေနရာျဖစ္၍ ျမင့္ျမတ္ေသာေနရာျဖစ္ျခင္း၊
>>ဘီစီ(၆)ရာစုတြင္ဘုရား႐ွင္ကိုယ္တိုင္ၾကြေရာက္၍ခ်ထားေပးခဲ့ေသာ(ပါဒ)စက္ေတာ္ရာမ်ားျဖစ္ကာ တတိယဓညဝတီေခတ္ႏွင့္ေဝသာလီေခတ္မ်ားတြင္မ်ားစြာစည္ကား၍လူအမ်ားဖူးေမွ်ာ္ခဲ့ၾကျခင္း၊
>>ေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့သည္မွာႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီးယခုႏွစ္မွပင္လမ္းခရီးေပါက္၍ ဖူးေမွ်ာၾကည္ညိဳခြင့္ႀကံဳႀကိဳက္ျခင္း၊
>>ဗုဒၶစက္ေတာ္ရာကိုဖူးေမွ်ာ္ရျခင္းျဖင့္ေလာကီ၊ေလာကုတၱရာႏွစ္ျဖာေသာအက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကို ယခုဘဝမွာပင္ရ႐ွိခံစားႏိုင္ျခင္းတို႔ျဖစ္ၾကပါသည္။

မအီေခ်ာင္းစက္ေတာ္ရာသို႔ ဘယ္လိုသြားေရာက္ႏိုင္သလဲ


မအီၿမိဳ႕မွ မအီ-အမ္း ကားလမ္းအတိုင္း...
မအီ-စနဲေက်း႐ြာသို႔                                         (၇)မိုင္
စနဲေက်း႐ြာမွစက္ေတာ္ရာသို႔                              (၉)မိုင္ (၄)ဖာလံု
မအီ-စနဲစက္ေတာ္ရာသို႔                                    (၁၆) မိုင္ (၄)ဖာလံု
ေက်ာက္ျဖဴ-မအီ- စနဲ-စက္ေတာ္ရာသို႔                  (၉၂) မိုင္ (၄) ဖာလံု
ေတာင္ကုန္-မအီ- စနဲ- စက္ေတာ္ရာသို႔                 (၅၉) မိုင္ (၆) ဖာလံု
အမ္း-စနဲ- စက္ေတာ္ရာသို႔                                 (၅၁) မိုင္ (၄) ဖာလံု
မွတ္ခ်က္။  ။ မအီ-စနဲေက်း႐ြာမွ (၃)မိုင္ (၂)ဖာလံု ခရိးထိသာ ကားႀကီးမ်ား သြားေရာက္ႏိုင္ၿပီး (၃)မိုင္ (၂) ဖာလံုမွ (၄) မိုင္ (၂) ဖာလံုထိ (၁) မိုင္ခရီးမွာ ေပ (၁၁၀၀)ျမင့္ေသာ ေတာင္တက္ခရီးျဖစ္၍ ကားငယ္မ်ားသာသြားလာႏိုင္ပါသည္။ (၄) မိုင္ (၂) ဖာလံုမွ (၉)မိုင္ (၄) ဖာလံုထိခရီး မိုင္(၅) မိုင္ (၂) ဖာလံုကြားေဝးၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ ေတာင္ဆင္းလမ္းျဖစ္ပါသည္။ စနဲေက်း႐ြာမွ (၃)မိုင္ (၂) ဖာလံု ခရီးကို ကားျဖင့္သြားၿပီး ေတာင္တက္ခရီးကို ေျခလ်င္ကားလမ္းမအတိုင္း  သြားလွ်င္ (၆) မိုင္ (၂) ဖာလံု ခရီးအကြာျဖစ္ပါသည္။ လူသြားလမ္းအတိုင္း (၅) မိုင္ ခရီးကြာေဝးပါသည္။ (ျဖတ္လမ္း) လက္ပန္႐ြာမွ ေျခလ်င္ခရီးသြားမည္ဆိုလွ်င္ (၁၄) မိုင္ခန္႔႐ွိပါသည္။

(၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၁၃) ရက္ေန႔၊ ဦးေဇာ္ဝင္းျမင့္ႏွင့္ ဇနီး ေဒၚစုစုလြင္ တို႔မွျဖန္႔ေဝ ဓမၼဒါနျပဳေသာ လက္ကမ္းစာေစာင္မွ ကူးယူေဖာ္ျပအပ္ပါသည္။

အင္းေလးေဖာင္ေတာ္ဦး ဘုရားသမိုင္း အက်ဥ္း ႏွင့္ ေဒသစာရီႂကြခ်ီျခင္း

 

ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕၏မူလအမည္မွာ႐ွမ္းဘာသာျဖင့္“ေယာင္ေ၀ွ”ျဖစ္သည္။ေတာင္ႏွစ္သြယ္ၾကားမွကုန္းေျမဟု အဓိပၸာယ္ရသည္ဆို၏။ေယာင္ေ၀ွဟုေျပာေသာ႐ွမ္းသံကိုျမန္မာတို႔ကေညာင္ေ႐ႊဟုၾကား၍မွတ္တမ္းတင္

ေရးသား၊ေခၚဆိုရာမွေညာင္ေ႐ႊဟုအမည္တြင္ခဲ့ပံုရ၏။သကၠရာဇ္(၇၂၁)ခုႏွစ္တြင္ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ကို တည္ေထာင္ခဲ့ေသာေစာ္ဘြားႀကီးဆီဆိုင္ဖလက္ထက္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္း(၆၄၄)ခန္႔ကာလ၊ယခု သန္းေထာင္ဘုရားနယ္ေျမအတြင္းတစ္ခုေသာေနရာတြင္ေတာခ်ဳံပိတ္ေပါင္းတို႔ျဖင့္ဖံုးလႊမ္း ကြယ္ေပ်ာက္လ်က္႐ွိေသာလိုဏ္ဂူအတြင္းမွဘုရားဓာတ္ေတာ္၊ေမြေတာ္မ်ားေရာင္ျခည္ကြန္႔ျမဴးသည္ကို သန္းေထာင္နယ္သားတို.ဖူးျမင္ေတြ႔႐ွိၾကသည္။ထိုအခါေစာ္ဘြားႀကီးဆီဆိုင္ဖထံသြားေရာက္သတင္းေပး

ေလသည္။ေစာ္ဘြားႀကီးဆီဆိုင္ဖသည္အားရ၀မ္းသာျဖစ္၍ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္မွဴးမတ္တို႔ႏွင့္ ပရိတ္သတ္ေလးပါေျမာက္ျမားစြာၿခံရံ၍သန္းေထာင္အရပ္သို႔ထြက္လာကာေတာခ်ဳံပိတ္ေပါင္းတို႔ကို ႐ွင္းလင္းခုတ္ထြင္ၿပီးလိုဏ္ဂူကိုတူးေဖာ္ၾကည့္ရာဘုရား႐ွင္႐ုပ္ပြားေတာ္(၅)ဆူတို႔ကိုဖူးျမင္ေတြ႔႐ွိရေပသည္။ ၎႐ုပ္ပြားေတာ္ငါးဆူအနက္ႏွစ္ဆူမွာရဟႏၲာပံုေတာ္ဟုသိ႐ွိရသည္။၎႐ုပ္ပြားေတာ္ငါးဆူတို႔ကိုဖာင္ေတာ္ဦး ႐ုပ္ပြားေတာ္ဟုေခၚေ၀ၚသည္။ေဖာင္ေတာ္ဦး႐ုပ္ပြားေတာ္ဟုေခၚရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းမွာေကာဇာသကၠရာဇ္ (၄၀၄)ခုႏွစ္တြင္မင္းအျဖစ္ေရာက္႐ွိေတာ္မူေသာပုဂံျပည့္႐ွင္နရပတိအေလာင္းစည္သူမင္းႀကီးသည္ သာသနာေတာ္ျမတ္စည္ပင္ျပန္႔ပြားထြန္းကားျခင္းကိုလိုလားေသာမင္းျမတ္ျဖစ္သည္ႏွင့္အညီဇမၺဴဒိပ္ကၽြန္း အလံုးစံုႏွံ႔ေအာင္ေဖာင္ေတာ္ျဖင့္တိုင္းခန္းလွည့္လည္ေတာ္မူခဲ့ၿပီးေနာက္သီဟိုဠ္မင္းကဆက္သလိုက္ေသာ သင္းကနတ္ေဖာင္ေတာ္ျဖင့္လွည့္လည္ျပန္လာေတာ္မူရာမလယေခၚမလႅာဟုကၽြန္းေရာက္လွ်င္ (၎ကၽြန္းသည္အႏၵိယျပည္မဒရပ္နယ္ေတာင္ဘက္ပင္လယ္တြင္႐ွိ၍အေမႊးနံ႔သာ၊ ကရမက္စသည္အလြန္ေပါသည္ဟုသိရသည္။)သိၾကားမင္းကဆက္သအပ္ႏွင္းလိုက္ေသာအခါ မဟာေဗာဓိသားႏွင့္တကြသရကၡန္နံ႔သာႏွစ္အသားတို႔ကို႐ုပ္ပြားေတာ္(၅)ဆူထုလုပ္ေစေတာ္မူၿပီးလွ်င္

ေဖာင္ေတာ္၏ေ႐ွ႕ဦးတြင္ပင့္တင္ကိုးကြယ္ယူေဆာင္ေတာ္မူလ်က္ေနျပည္ေတာ္ပုဂံၿမိဳ႕ သို႔ေရာက္ေတာ္မူေလသည္။ဤသို႔ေဖာင္ေတာ္ေ႐ွ႕ဦး၌တင္ယူကိုးကြယ္ခဲ့ေသာဘုရားျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားဟုေခၚျခင္းျဖစ္သည္။ေစာ္ဘြားႀကီးဆီဆိုင္ဖသည္ယင္း႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္(၅)ဆူကို မိမိေနျပည္ေတာ္ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ေတာ္သို႔ပင့္ေဆာင္ၿပီးေဟာ္နန္းဦးစံျပႆဒ္ေပၚတြင္ကိုးကြယ္ေတာ္မူၿပီးမွ

ႏွစ္စဥ္သီတင္းကၽြတ္လဆန္း(၇)ရက္သို႔ေရာက္ေသာအခါေဟာ္နန္းဦးမွေအာက္သို႔ပင့္ယူၿပီး လွပတင့္တယ္စြာေဆာက္လုပ္ထားေသာျပႆဒ္မ႑ပ္အတြင္းေကာင္းစြာစံထားလ်က္ျပည္သူျပည္သားတို႔၏ အဖူးအေျမာ္အပူေဇာ္ခံပြဲသဘင္ဆင္ယင္က်င္းပေတာ္မူျခင္းျဖစ္သည္။ေဟာ္နန္းဦးမွၿမိဳ႕ သို႔ႀကြဆင္းေတာ္မူသည္ကိုအစြဲျပဳ၍လူ႔ျပည္သို႔ႀကြဆင္းလားေသာျမတ္စြားဘုရား(စ၀္ဖရားလံုးစိုင္း)ဟု ႐ွမ္းဘာသာျဖင့္ေခၚတြင္သျဖင့္မူလေဖာင္ေတာ္ဦးဟူေသာအမည္မွာအခိုက္အတန္႔အားျဖင့္ ကြယ္ေပ်ာက္ခဲ့ေလသည္။ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕၌ႏွစ္ေပါင္း(၂၅၆)ႏွစ္ၾကာပြဲေတာ္မ်ားက်င္းပႏိုင္ခဲ့၍သကၠရာဇ္ (၉၇၇)ခုႏွစ္တြင္ေညာင္ေရႊၿမိဳ႕ကိုစိုးစံေသာေစာ္ဘြားမ(ေစာ၀္နန္းမ၊ေစာ၀္နန္းေဟး) လက္ထက္ေရာက္ေသာအခါ၎ၿမိဳ႕ေတာ္ပတ္၀န္းက်င္႐ွိအျခားေစာ္ဘြားၿမိဳ႕စားတို႔ကၿမိဳ႕ေတာ္ကို ထိပါးတိုက္ခိုက္ေႏွာင့္ယွက္ဖန္မ်ားေသာေၾကာင့္ဗုဒၶဘာသာ႐ွမ္းျမန္မာတို႔အထြတ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ ယင္းေဖာင္ေတာ္ဦး႐ုပ္ပြားေတာ္(၅)ဆူတို႔ကိုစစ္ေဘး၊စစ္ဒဏ္ရန္အႏၲရာယ္ကင္း႐ွင္းရာျဖစ္ေသာ

ေညာင္ေ႐ႊနယ္ေ႐ႊအင္းတိမ္ဘုရားႀကီး၏အရံေစာင့္ကၽြန္သီးေတာ္တို႔အား(၁၂)မႈမင္းေရးကိစၥ ခပ္သိမ္းလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ေပး၍၎တို႔၏သူႀကီးအားလည္း႐ုပ္ပြားေတာ္တို႔ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ ထိန္းသိမ္းေရးကိစၥေဆာင္႐ြက္ဖြယ္အ၀၀တိုင္းအမိန္႔အာဏာမ်ားအပ္ႏွင္းၿပီး အထူးထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ေစသည္။၎အသည္ေတာ္တို႔ေနထိုင္ရာရပ္ကြက္၌စစ္ေဘး၊စစ္ဒဏ္ ရန္အႏၲရာယ္ကင္း႐ွင္းျခင္းမွာဗုဒၶဘာသာလူမ်ဳိးတို႔၌ဘုရားကိုယ္စား႐ုပ္ပြားဆင္းထု၊ေစတီပုထိုးတို႔ကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေ႐ွာက္ထားေသာကၽြန္သီးေတာ္ေခၚအသည္ေတာ္မ်ားေနထိုင္ရာရပ္ကြက္ကိုမည္သူမဆို ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ေႏွာက္ယွက္ထိပါးဖ်က္ဆီးျခင္းအမႈမျပဳလုပ္ရဟူေသာဘာသာတရားအရ ဥပေဒပညတ္ခ်က္ထား႐ွိေသာေၾကာင့္၎ကိုလိုက္နာေသာအားျဖင့္ၿမိဳ႕ျပ၊ျပည္႐ြာ ပ်က္ျပားေသာအခါျဖစ္ေစကာမူ၎ရပ္ကြက္၌ဘုရားသကၤန္းေတာ္ကိုျဖစ္ေစဘုန္းႀကီးသကၤန္းကိုျဖစ္ေစ

ေအာင္လံအျဖစ္စိုက္ထူထားပါကမည္သည့္ရန္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်၀င္ေရာက္ေႏွာင့္ယွက္ျခင္းမျပဳရဟူ

ေသာဘာသာထံုးတမ္းဥပေဒပညတ္ခ်က္အရလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာစြာေနထိုင္ရေသာသူမ်ားျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ၎တို႔ေနထိုင္ရာရပ္ကြက္၌စစ္ေဘး၊စစ္ဒဏ္ရန္အႏၲရာယ္ကင္႐ွင္းျခင္းျဖစ္သည္။၎ရပ္ကြက္ကား

ေ႐ႊအင္းတိမ္ဘုရားႀကီး၏အေ႐ွ႕ဘက္ေျမာင္ဆံု႐ြာအေနာက္ေတာင္အင္းတိမ္ၿမိဳ႕ေဟာင္းေတာင္ဘက္ ယခုေဆာ္မ႐ြာဟုေခၚေသာရပ္ကြက္ပင္ျဖစ္သည္။ေဆာ္မ႐ြာအေနာက္ဘက္တြင္ေဖာင္ေတာ္ဦး႐ြာဟု

ေ႐ွးက႐ွိသည္။၎႐ြာသည္အယုတ္ေတာ္မ်ားေနရာရပ္ကြက္ျဖစ္သည္ဟုယခုလက္႐ွိအသည္ေတာ္မ်ား၊ လူႀကီးမ်ားႏႈတ္အမွတ္အသားထား႐ွိၾကေၾကာင္းသိ႐ွိရသည္။၎ေဖာင္ေတာ္ဦး႐ြာတြင္ သီတင္းသံုးေတာ္မူေသာအခ်ိန္မွစ၍၎႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကိုေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရားဟုတင္စား၍

ေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကသည္။

 

ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုရား ေဒသစာရီ ႂကြခ်ီျခင္း၊

ေဖာင္ေတာ္ဦး႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္တို႔ကိုအသည္ေတာ္မ်ားကအစဥ္အလာမပ်က္ဆက္လက္က်င္းပလာခဲ့ေသာ မူလပြဲေတာ္ရက္ျဖစ္သည့္သီတင္းကၽြတ္လဆန္း(၇)ရက္ေန႔တြင္ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕သို႔အေရာက္ ပင့္ေဆာင္ရမည္ဟုအာဏာပိုင္တို႔အမိန္႔ပညတ္ခ်က္အရ...

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၅) ရက္၊ ေဆာ္မ႐ြာ ေက်ာင္းေတာ္မွ ေအာက္သို႔ဆင္းႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၆) ရက္၊ ဟဲယာ႐ြာမသို႔ႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၇) ရက္၊ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕ သို႔ႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၈) ရက္၊ နမ့္သဲ႐ြာသို႔ႂကြ ေန႔ဆြမ္းကပ္ၿပီးလွ်င္ နမ့္ပန္သို႔ႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၉) ရက္၊ ေနာင္ေတာ႐ြာသို႔ႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၀) ရက္၊ ႐ြာႀကီးဘန္းပုံသို႔ႂကြ (၁) ညစံ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၁) ရက္၊ ေဆာ္မ႐ြာေက်ာင္းေတာ္သို႔ အေရာက္ႂကြေတာ္မူကာ

ၿမိဳ႕႐ြာေန၊ျပည္သူျပည္သားတို႔၏အပူေဇာ္ခံ(၈)ဌာနပြဲေတာ္သဘင္ကိုဆင္ယင္က်င္းပေလသည္။သကၠရာဇ္ (၁၁၃၃)ခုႏွစ္အခ်ိန္ကာလတြင္အင္းတိမ္ေဆာ္မ႐ြာ႐ွိေဖာင္ေတာ္ဦးေက်ာင္းေတာ္ကိုမီးသင့္ေလာင္သျဖင့္ ႐ြာႀကီးဘန္းပံုအရပ္တြင္ေက်ာင္းေတာ္ေဆာက္လုပ္႐ုပ္ပြားေတာ္(၅)ဆူကိုပင့္တင့္ေ႐ႊ႕ေျပာင္းၿပီးလွ်င္

ေစာင့္ေ႐ွာက္ထားရာမွသကၠရာဇ္(၁၂၄၃)ခုႏွစ္တြင္႐ြာႀကီးဘန္းပံုေက်ာင္းေတာ္မွသာေလးတိုက္နမ့္ဟူး႐ြာ နမ့္ဟူးေက်ာင္းေတာ္သို႔ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေစာင့္ေ႐ွာက္ခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္မူလက(၈)ဌာနသို႔ေဒသစာရီႂကြခ်ီရာမွ (၁၉)ဌာနတိုင္ေအာင္ႀကြခ်ီေတာ္မူျပန္သည္။

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၃) ရက္၊ မူလဂႏၶကုဋီမွေက်ာင္းဦး ဗုဒၶါသန ပလႅင္ေတာ္

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၄) ရက္၊ ေက်ာင္းေတာ္မွ အင္းတိမ္

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၅) ရက္၊ အင္းတိမ္မွ ဟဲယာ႐ြာမ (၂)ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၇) ရက္၊ ဟဲယာ႐ြာမမွ ေညာင္ေ႐ႊ (၂)ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၉) ရက္၊ ေညာင္ေ႐ႊမွ နမ့္သဲမုန္႔ထုပ္ (၃) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၉) ရက္၊ နမ့္သဲမုန္႔ထုပ္မွ လင္းကင္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၀) ရက္၊ လင္းကင္းမွ ေၾကးစား (၄) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၁) ရက္၊ မိုင္းေသာက္မွ သလဲဦး (၄) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၁) ရက္္၊ သလဲဦးမွ ငါးဖယ္ေခ်ာင္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၂) ရက္၊ ငါးဖယ္ေခ်ာင္မွ ဇရပ္ႀကီး (၁) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၂) ရက္၊ ဇရပ္ႀကီးမွ ဘုရားေပါက္ (၅) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၂) ရက္၊ ဘုရားေပါက္မွ နမ့္ပန္ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၃) ရက္၊ နမ့္ပန္မွ ေနာင္ေတာ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ ေနာင္ေတာမွ မန္က်ည္းဆိပ္ (၃) နာရီ

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ မန္က်ည္းဆိပ္မွ က်ိဳမ့္ခမ္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္၊ က်ဳိင့္ခမ္းမွ မိုင္းပ်ဳိ႕ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္၊ မိုင္းပ်ဳိ႕ မွ အင္းေပါခံု (၅) နာရီခြဲ

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္၊ အင္းေပါခံုမွ ႐ြာႀကီးေရသာ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၃)ရက္၊ ေက်ာင္ဦးဗုဒၶါသနပလႅင္မွ မူလဂႏၶကုဋီတိုက္သို႔ေဒသစာရီႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။

ယခုအခါတြင္ေတာ္သလင္းလကြယ္မွစ၍သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၃)ရက္ေန႔အထိတိုင္ေအာင္(၁၈) ရက္ေဒသစာရီႂကြခ်ီေတာ္မူေသာအရပ္ေဒသမ်ားမွာ...

ေတာ္သလင္းလကြယ္ေန႔ မူလ ဂႏၶကုဋီတိုက္မွ ေက်ာင္းဦး ဗုဒၶါသနပလႅင္ေတာ္

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁) ရက္၊ ေက်ာင္းေတာ္မွ အင္းတိမ္သို႔ႂကြ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၂) ရက္၊ အင္းတိမ္မွ ဟဲယာ႐ြာမ (၂) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၄) ရက္၊ ဟဲယာ႐ြာမမွ ငါးဖယ္ေခ်ာင္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၅) ရက္၊ ငါးဖယ္ေခ်ာင္းမွ ေၾကးစားကုန္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၆) ရက္၊ ေၾကးစားကုန္းမွ ပြဲစာကုန္း (ေန႔ဆြမ္း) လင္းကင္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၇) ရက္၊ လင္းကင္းမွ ေညာင္ေ႐ႊၿမိဳ႕

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၀) ရက္၊ ေညာင္ေ႐ႊမွ နမ့္သဲမုန္႔ထုပ္ (ေန႔ဆြမ္းး) မိုင္းေသာက္ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၁) ရက္၊ မိုင္းေသာက္မွ သလဲဦး (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၂) ရက္၊ သလဲဦးမွ ေကလာ (ေန႔ဆြမ္း) ဇရပ္ႀကီး (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၃) ရက္၊ ဇရပ္ႀကီးမွ နန္းပန္ဘုရားေပါက္ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၄) ရက္၊ ဘုရားေပါက္မွ မန္က်ည္းဆိပ္ (ေန႔ဆြမ္း) က်ဳိင္းခမ္း (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လဆန္း (၁၅) ရက္၊ က်ဳိင္းခမ္းမွ မိုင္းပ်ဳိ႕ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၁) ရက္၊ မိုင္းပ်ဴိ႕ မွ အင္းေပါခံု (ေန႔ဆြမ္း) ေနာင္ေတာ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၂) ရက္၊ ေနာင္ေတာမွ ႐ြာႀကီးေရေသ (၁) ညက်ိန္း

သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ (၃) ရက္၊ ႐ြာႀကီး ေရေသမွ မူလဂႏၶာကုဋီတိုက္သို႔ ျပန္လည္ေရာက္႐ွိေတာ္မူပါသည္။

ေဖာင္ေတာ္ဦး႐ုပ္ပြားေတာ္ျမတ္အားၾကည္ညိဳသဒၶါပြားမ်ားေစလိုသည့္ေစတနာ၊အင္းသူ/အင္းသားတို႔၏ ဗုဒၶဘာသာအေပၚယံုၾကည္သက္၀င္မႈသည္မည္မွ်ႀကီးမားေၾကာင္းကိုသိ႐ွိေစလိုသည့္ရည္႐ြယ္ခ်က္ျဖင့္ တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္။

၉၆၉ ဗုဒၶဘာသာ အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ ရွင္းလင္းခ်က္

 
၉၆၉ ဗုဒၶဘာသာ အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ ရွင္းလင္းခ်က္

၁။ျမတ္ဗုဒၶ၏ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္ပါးကိုအေႀကာင္းျပဳရည္ရြယ္ကာျပဳလုပ္ထားေသာ
   သာသနာ့အလံေတာ္ကိုေနာက္ခံထားသည္။
၂။၉၆၉၏အဓိပၸါယ္မွာ...ဘုရားဂုဏ္ေတာ္(၉)ပါး၊တရားဂုဏ္ေတာ္(၆)ပါး၊သံဃာ့ဂုဏ္ေတာာ္(၉)ပါးကို      ရည္ရြယ္သည္။
၃။အေသာကေက်ာက္တိုင္အဓိပၸါယ္ျခေသၤ့၊ဆင္၊ျမင္း၊ႏြားရုပ္မ်ားပါရွိသည္။အေသာကမင္း၏ သာသနာေတာ္ထြန္းကားျပန႔့္ပြားေရးေဆာင္ရြက္ခ်က္ေႀကာင့္ျမန္မာနိုင္ငံေတာ္တြင္ သာသနာတည္ရွိေနျခင္း၏အက်ိဳးေက်းဇူးတရားကိုမေမ့သင့္ပါ။

အေသာကမင္းႀကီး၏သာသနာျပဳ စိတ္ဓာတ္

ျခေသၤ့မင္းလိုဝီိရိယမေလ်ွာ့ပါႏွင့္အမ်ားအက်ိဳးကိုေဆာင္ရြက္လိုက၊ျခေသၤ့လိုက်င့္ရမည္။ ယုန္ငယ္ေလာက္ရွိတ့ဲသားေကာင္ေလးကိုလည္းဝီရိယမေလ်ာ့ဘဲအားႏွင့္မာန္ႏွင့္ခုန္အုပ္သည္။ လံုု႔လကဲကဲမေလ်ာ့ဘဲ၊အျမဲလုပ္ရမည္။ဆင္လိုသက္လံုေကာင္းပါေစအမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္လို
ဆင္လိုက်င့္ရမည္။လက္နက္မ်ားထိမွန္ေသာ္လည္းမေလွ်ာ့ဘဲစစ္ပြဲဆင္ႏႊဲသည္။ဘာပဲႀကံဳႀကံဳကိုယ္မျဖံဳ သက္လံုေကာင္းရမည္။ျမင္းလိုလ်င္ျမန္ရမည္အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္လိုျမင္းလိုက်င့္ရမည္။ သြက္လက္လ်င္ျမန္၊အားသန္သန္၊ပန္းတိုင္မွန္ကုိေလွ်ာက္ရမည္။ပန္းတိုင္မေရာက္ခင္ လက္မေျမွာက္၊ေတာက္ေလွ်ာက္က်င့္ရမည္။ႏြားလိုေလာကဓံကိုသည္းခံႏိုင္ရမည္
အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္လိုႏြားလိုက်င့္ရမည္။ရိုက္ႏွက္ေသာ္လည္းစိတ္မဆိုးဘဲအၿမဲသည္းခံမည္။ ဤေလာကဓံ၊သည္းသည္းခံအမွန္က်င့္ရမည္။

လိုက္နာေရွာင္က်ဥ္ရမည့္စည္းကမ္းမ်ား

၁။အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ကိုအသံုးျပဳရာ၌သရဏဂံုသံုးပါကိုရြတ္ဆို၍ကပ္ျပီးလက္အုပ္ခ်ီကာဗုဒၶသာသနာ         စိရံနိဌတုသံုးႀကိမ္ရြတ္ဆို၍ရိုေသစြာျပီးဆံုးေစရမည္။ 

၂။အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ကိုျမင့္ျမတ္ေသာသင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေသာေနရာမ်ား၌သာအသံုးျပဳရမည္။ 

၃။အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ကိုပံုစံတူမကြဲတစ္သားတည္းျဖစ္ေအာင္တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာျဖင့္
 ျမတ္ဗုဒၶအလိုက်ညီညြတ္မႈကိုေဖာ္ေဆာင္ႀကရမည္။ 

၄။အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ကိုအျခားဘာသာ၀င္မ်ားပိုင္ဆိုင္ေသာအိုးအိမ္၊တိုက္တာ၊ဆိုင္ကယ္၊ ကားအစရွိေသာယာဥ္မ်ားႏွင့္အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားတြင္ဟန္ေဆာင္လွည့္ဖ်ား၍သံုးပါကထိေရာက္စြာ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရမည္။(ဘာသာ၀င္မ်ားသတင္းေပးပါ)

၅။အမွတ္တံဆိပ္ေတာ္ဂုဏ္သိမ္ကိုညွိဳးမွိန္ေစေသာရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ျပဳမူေျပာဆိုႀကံစည္မႈမ်ားကိုျမင္ေတြ႕ ၾကားသိလာရပါကသာသနပါလကဂဏ၀ါစကသံဃာ့အဖြဲ႕မွထိေရာက္ေအာင္အေရးယူမည္။ 
(ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား သတင္းေပးၾကပါ။)

၉၆၉ စေတကာေတြကို ျဖန္႔ေဝေပးၾကပါ...

တစ္နိုင္ငံလုံးက ဘုန္ႀကီးေက်ာင္း ေစ်းဆိုင္ေတြမွာ ကပ္ထားၾကပါ။
မသိေသးတ့ဲ သူမ်ားက ေမးရင္း အဓိပၸါယ္ကိုရွင္းျပေပးၾကပါ။
ဗုဒၶဘာသာနိုင္ငံ ခရစ္ယာန္နိုင္ငံေတြကို ေခတ္အဆက္ဆက္ လႊႊမ္းမိုးသိမ္းပိုက္လာခ့ဲတ့ဲ အစၥလာမ္အယူဝါဒကို ျမန္မာနိုင္ငံက အဆုံးသတ္ ေခါင္းငိုက္စုိက္က်ရံႈးသြားတ့ဲေနရာ အစၥလာမ္ဝါဒကို အျပီးတိုင္ အျမစ္ျဖတ္တ့ဲ ေနရာျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ၾကပါ။
ကိုယ့္ရပ္ဌာေန ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ ေရာက္ရာအရပ္ေဒသေတြမွာ ဒီအခ်က္ေတြကို ဆက္လက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကပါ ေရႊျမန္မာတို႔ . . .

၁/ လက္ကမ္းစာရြက္အေခြေတြေဝၿပီး786မ်ားကိုေရွာင္က်ဥ္ေအာင္အားလုံးသိေအာင္သတိထားမိေအာင္  သိပညာေပးပါ

၂/ ဘာသာျခားစီးပြားေရးေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ေစ ေဆာင္ရန္မ်ားမ်ားေဝငွၿပီး ၉၆၉ စာကပ္ ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္း စီးပြားေရးေရာင္းဝယ္ၾကပါ

၃/ ခနတျဖဳတ္စည္းလုံးၾကတ့ဲ ေကာက္ရိုးမီး မျဖစ္ေအာင္ အပတ္စဥ္ေဆြးေႏြးၿပီး စီးပြား လူမႈ ဘာသာေရးေတြ တိုင္ပင္ၾကပါ

၄/ မရွိေသးတ့ဲ ကုန္ပစၥည္း လုပ္ငန္းေတြကို ထူေထာင္ ေရာင္းဝယ္ၾကပါ

၅/ ျမန္မာလူဦးေရကို ဘာသာျခားေတြနဲ႔ ဆတူတိုးပြားနိုင္ေအာင္ / နည္းတ့ဲေနရာေတြျပန္မ်ားလာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါ

၆/ တန္ျပန္ဘာသာေရး စည္းရုံးဆြဲေဆာင္ၾကပါ

၇/ စည္းရုံးလို႔ရတ့ဲ ေနရာေဒသေတြကို
လက္မလြတ္ရေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေဖးမလက္တြဲထားၾကပါ...

မိခင္ေမတၱာနီးပါး ဖခင္ေမတတၱာ

မိဘေမတၱာဟာ ႀကီးမားလွပါတယ္...

မၾကာခဏမိခင္နဲ႕ဖခင္တို႕ရဲ႕ေမတၱာကိုခ်ိန္စက္ၾကည္႕ေလ႕ရွိၾကပါတယ္။မိခင္ဆိုတာကေတာ႕သားသမီးကို ၀မ္းနဲ႕လြယ္ခဲ႕ၾကရသူပါ။ေယာက္က်ားေဖါင္စီး..မိန္းမမီးေနလို႕ေတာင္ေျပာစမွတ္ရွိၾကပါတယ္။
မိခင္ဆိုတာသားသမီးကိုအရြယ္ေရာက္ေအာင္ျပဳစုၾကေတာ႕လဲတာ၀န္အယူၾကရဆံုးပါ။
သက္ေသသာဓကအားျဖင္႔ေတာ့မိခင္ေမတၱာႀကီးမားတာျငင္းစရာအေၾကာင္းမရွိပါ။
ဒီေခတ္မွာ...ဆရာႀကီးဦးသုခ၊ဆရာခ်စ္စံ၀င္းတို႕ေဆာ္ၾသခဲ႕လို႕လဲမိခင္မ်ားေန႕ကိုက်င္းပၾက၊
ေဟာေျပာပြဲေတြလုပ္လာၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ႕က်ေနာ္႕အေနနဲ႕ဖခင္ေတြရဲ႕ေမတၱာတရားဆိုတာကိုသားသမီးေတြရဲ႕အသိမွာ
အေလးနက္မထားေတာ႕မွာကိုစိုးရိမ္မိပါတယ္။
တခါက...နာမည္ႀကီးစာေရးဆရာႀကီးတစ္ေယာက္ကေရးခဲ႔ဘူးပါေသးတယ္။ေခြးထီးေတြဟာ အေမမွန္းမသိ၊ႏွမမွန္းမသိကိေလသာေသာင္းက်န္းၾကပါတယ္တဲ႕။ဒါကေတာ႕
တိရစ ၦာန္ေတြပါ။လူသားဖခင္မွမဟုတ္တာ။ဒီလိုသာဆိုရင္ေမြးစေၾကာင္ေပါက္ေလးေတြကို
စားတတ္ၾကတဲ့ေၾကာင္မႀကီးေတြကိုဘယ္လိုေျပာမလဲ။
က်ေနာ္တို႕သူငယ္ခ်င္းတစ္စုနာဂစ္တုန္းကကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြနဲ႕လပြတၱာနဲ႕ ဘိုကေလးျမိဳ႕နယ္ေတြကိုေရာက္ခဲ႔ပါတယ္။ကယ္ဆယ္ေရးအေရာက္ေပါက္နည္းတဲ႕ေခ်ာင္ႀကိဳေခ်ာင္ၾကား
ရြာေတြထိေရာက္ခဲ့တာပါ။အဲဒီရြာေတြမွာအမ်ိဳးသားထက္အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႕ကေလးကမ်ားမ်ားေတြ႕ရပါတယ္၊
ေမးၾကည္႕ေတာ့ေယာက္က်ားေတြအသက္ဆံုးပါးတာမ်ားပါတယ္တဲ႕။
စံုစမ္းၾကည္႕ေတာ့နာဂစ္ျဖစ္တဲ့ခ်ိန္မွာကိုယ္လြတ္မရံုးပဲ မိသားစုကိုကယ္ဖို႕လုပ္ရင္း အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြ
အသက္ဆံုးရံွဳးခဲ႕ၾကတာပါတဲ့။
ကိုလွေသာင္းဆိုတဲ႕သူေျပာျပတာကေတာ႕..သူအသက္စြန္႕ျပီးဇနီးသည္နဲ႕တစ္ႏွစ္ခြဲရြယ္ သမီးေလးကိုကယ္ခဲ႕တဲ႕ဇာတ္လမ္းပါ။
ေကါက္ရိုးပံုႀကီးကိုစီးရင္းေျမာပါ၊ေကါက္ရိုးပံုႀကီးျပိဳပ်က္ေတာ႔သစ္ပင္တစ္ပင္ေပၚကိုဇနီးနဲ႕သမီးကို ႀကံဖန္တင္၊သစ္ပင္ေပၚေရာက္ျပန္ေတာ့အပင္ႀကီးရဲ႕အျမစ္ခိုင္မခိုင္ေရထဲတစ္ခါဆင္းငုပ္ပီး အျမစ္ေတြဆင္းစမ္းၾကည္႕ရ၊မိုးလင္းေတာ့အပင္ေပၚကဆင္း၊ျပန္လမ္းရွာရင္း ထန္းပင္ဥေႏွာက္ေလးေတြရေတာ့သူကမစား၊ဇနီးနဲ႕သမီးေလးကိုေၾကြး၊
ဒီလိုနဲ႕ေတာထဲမွာႏွစ္ရက္ေလာက္အသက္ရွင္ခဲ႔ရတဲ့ဇာတ္လမ္းပါ။
က်ေနာ္ေျပာျခင္တာကေတာ႕...မိခင္ေမတၱာႀကီးမားတာကိုလက္ခံပါတယ္၊
ဒီအတိုင္းပါပဲဖခင္ေတြရဲ႕ေမတၱာကိုလဲအသိအမွတ္ျပဳေပးၾကပါလို.အႀကံဳျပဳခ်င္ပါတယ္...မိခင္ရဲ.၀မ္းတြင္းထဲမွာ
ေနကထဲကဖခင္ကေကြ်းေမြးခဲ့တာပါသင့္ႏွလံုးတစ္ခါခုန္တိုင္းဖခင္ရဲ.ေက်းဇူးမကင္းဘူးလို.သိထားေစခ်င္ပါတယ္
ဗ်ာ....

မိတ္ေဆြ ျဖစ္ျပီလား

လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္တကယ္ရင္းနွီးျပီးမိတ္ေဆြျဖစ္သြားျပီဆိုရင္တစ္ဦးကိုတစ္ဦးရိုင္းပင္းရင္း ဘဝေတြကိုေအာင္ျမင္စြာျဖတ္သန္းနိုင္သြားတယ္။ဒါကိုလူတိုင္းသိထားတယ္သို႔ေသာ္လက္ေတြ႔
အသံုးခ်မွဳနည္းတယ္ ။
ဒါဘာေၾကာင့္လဲဆိုရင္ဟန္ခ်က္ညီမႈေၾကာင္႔လို.ဆိုခ်င္မိပါတယ္။ဥပမာ-ခက္ခဲၾကမ္းတမ္း အႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ခရီးတစ္ခုကိုလူနွစ္ေယာက္ခရီးသြားၾကပါျပီတဲ့။အဲ့လိုသြားတဲ့အခ်ိန္အခက္အခဲတစ္ခုေတြ႔လို႔ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးညိွနိႈင္းညီညြတ္ျခင္းမရွိပဲသူတစ္မ်ိဳး၊ငါတစ္မ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ၾကံဳလာတဲ႔ျပႆနာအခက္အခဲကို
ေကာင္းစြာေျဖရွင္းနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။ၾကံဳေတြ႔တဲ႔အခက္အခဲေတြအနက္တစ္ခါတစ္ရံမွာ လူတစ္ေယာက္တည္းေျဖရွင္းလို႔မရတာေတြရွိသလို၊နွစ္ေယာက္အားေတာင္မွ သိပ္မလြယ္ခ်င္တာေတြလည္းရွိတတ္ပါတယ္။အဲ့ဒီလိုအခ်ိန္မွာညီညြတ္အားကေတာ္ေတာ္လိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္တစ္လမ္းတည္းသြားသူအခ်င္းခ်င္းညီညြတ္ျပီးမိတ္ေဆြျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။
ေခါင္းစဥ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီးကြ်န္ေတာ္တင္ျပခ်င္တာကဒီလိုပါ။လူတစ္ေယာက္မွာထိလို႔ကိုင္လို႔ရတဲ့ရုပ္ျဒပ္နဲ႔ ထိလို႔ကိုင္လို႔မရတဲ့အာရံုခံနာမ္ျဒပ္ဆိုတာရွိပါတယ္။ထိုနွစ္ခုကိုအထက္ကတင္ျပခဲ႔တဲ႔ ဘဝခရီးသြားနွစ္ဦးအျဖစ္သတ္မွတ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ဘဝခရီးလမ္းမွာေျဖရွင္းစရာအခက္အခဲျပႆနာတစ္ခုခုနဲ႔ၾကံဳလာတဲ့အခါထုိခရီးသြားအျဖစ္ရုပ္နဲ႔နာမ္နွစ္ဦး မိတ္မဖဲြ႔ထားပါကျပႆနာကိုေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ျဖတ္သန္းနုိင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ေျဖရွင္းနုိင္ဖို႔အတြက္ညီညြတ္ျပီးမိတ္ေတြျဖစ္ေနဖုိ႔လိုတာပါပဲ။
ဘယ္လိုညီညြတ္ေအာင္မိတ္ေဆြဖဲြလို႔ရေအာင္ေနမလဲဆိုရင္ရင္းနွီးမႈျပဳပါမွ၊တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ထိေတြ႔မႈျပဳေပးမွအခ်င္းခ်င္းခင္တြယ္ျပီးမိတ္ေဆြျဖစ္လာမွာပါ။
(စကားခ်ပ္။        ။လူမွာစိတ္နဲ႔ကိုယ္ရွိတာဒီေလာက္ရင္းနွီးရမလားအျမဲလိုလိုအတူတူရွိေနတာပဲဟာ ဆိုျပီးေျပာစရာရွိလာနိုင္ပါတယ္။အဲ့ဒီလိုဆိုရင္ေမးခြန္းေလးကိုေမးၾကည့္ခ်င္တယ္။သင္ထိုင္ေနစဥ္အတြင္း သင့္စိတ္သင့္ဆီမွာလား၊အေဝးတစ္ေနရာမွာလားဆိုတာကိုပါ။အဲ့ဒိေမးခြန္းကအေျဖက္ိုထုတ္ေပးပါလမ့္မယ္။)
ဒီေတာ့မိတ္ေတြျဖစ္ေအာင္လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔စိတ္ကိုကပ္ထားေပးပါ။လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုျပဳတုိင္းလႈပ္ရွားမႈဟု သိေပးလုိက္ျခင္းဟာရုပ္ျဒပ္….ကိုယ္နဲ႔နာမ္ျဒပ္စိတ္အသိအာရံုတို႔မိတ္ဖဲြ႔ျခင္းပါပဲ။
ဒီေတာ့မိမိဘဝခရီးမွာရုပ္နဲ႔နာမ္ကိုမိတ္ေဆြေတြျဖစ္ေအာင္္ေနၾကပါလို႔အသိေလးေပးခ်င္တာပါ…။ဒါမွသာ ခုလိုရခဲတယ္ဆိုတဲ႔လူ႔ဘဝမွာေအာင္ျမင္တဲ့ဘဝအျဖစ္ကိုေလွ်ာက္လွမ္းနုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္္။

မဟာေစတီ(ပဲခူး) သမိုင္း

ပဲခူးျမိဳ႕မွအထင္ကရjဖစ္သည့္မဟာေစတီမွာဘုရင့္ေနာင္မင္းတရားၾကီး၏ေကာင္းမႈျဖစ္သည္။
ေစတီတည္ရန္အတြက္ဗညားေလာ၊ဗညားဒလ၊ဗညားပရံ၊ဗညားက်န္းေထာမြန္အမတ္ၾကီးေလးဦး၊ သိရီေဇယ်ေနာ္ရထာ၊သိရီေဇယ်ေက်ာ္ထင္၊ေနမ်ိဳးေက်ာ္ထင္၊နႏၵေက်ာ္ထင္ျမန္မာအမတ္ၾကီးေလးဦးတို႔ကို လူစရိတ္ေငြ၄၀၀ေပးကာေစတီေတာ္ၾကီးတည္မည့္ေနရာတြင္ေျမရွင္း၊ေျမညိွလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေစသည္။ေက်ာက္တူးရန္ေငြ၄၀၀ထပ္မံေပးျပီးေကာင္းမႈေတာ္အေနာက္တြင္နန္းျပာသာဒ္ေဆာက္ကာ ကိုယ္တိုင္ပင္က်ပ္မတ္ကာအျပီးတည္ေလသည္။သကၠရာဇ္၉၂၁၊၀ါဆိုလဆန္း ၅ ရက္၊ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္ေစတီေတာ္ဖိနပ္ရာအတြက္စတင္တြင္းတူးသည္။၀ါေခါင္လျပည့္ေက်ာ္၂ ရက္၊ ၾကာသာပေတးေန႔တြင္ေရႊ၊ေငြအုတ္မ်ားစီသည္။ေဇာတိယာယံေက်ာင္းႏွင့္ေက်ာင္းရံေပါင္း ၄၀ စတင္ေဆာက္သည္။
နတ္ေတာ္လဆန္း၁၄ရက္၊တနဂၤေႏြေန႔တြင္ေစတီေတာ္ဌာပနာရန္အတြက္ဓာတ္ေတာ္၊ေမြေတာ္မ်ားကို မင္းမ်ိဳးမ်ား၊မင္းညီမင္းသားမ်ားကေရႊနန္းေတာ္မွပို႔ေဆာင္ပြဲက်င္းပသည္။ထိုေန႔တြင္ပင္ရာဇေဒ၀ီမိဖုရားမွ သမီးေတာ္တစ္ပါးဖြားျမင္ရာရာဇဓါတုကလ်ာဟုအမည္ေပးေလသည္။
နတ္ေတာ္လျပည့္ေက်ာ္၂ရက္တြင္ပြဲသဘင္ၾကီးက်င္းပကာပထမဌာပနာပြဲၾကီးက်င္းပသည္။ထိုမွ အစျပဳကာေနာက္၅လအတြင္း၅ၾကိမ္၊စုစုေပါင္းဌာပနာထည့္သြင္းပြဲၾကီး၆ၾကိမ္တိုင္တိုင္က်င္းပသည္။
ထိုသို႔ျဖင့္၆လအၾကာတြင္သံေတာင္၁၀၀၊အရပ္ေတာ္၁၅၀ရွိသည့္မဟာေစတီၾကီးတည္ထားကိုးကြယ္ျခင္းမွာ
ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေလသည္။
၉၂၂၊ျပာသိုလျပည့္ေက်ာ္၂ရက္ေန႔တြင္ထီးေတာ္တင္ပြဲက်င္းပသည္။မိမိကိုယ္တိုင္ေဆာင္းသည့္ မင္းေဆာင္းမကိုဋ္ေတာ္ကိုလည္းလႈသည္။ေစတီေတာ္ၾကီးအေရွ႔တြင္ဥယ်ာဥ္ေတာ္ၾကီးေဆာက္ကာ တာ၀တိန္သာဟုအမည္ေပးသည္။ေရႊနန္းေတာ္ကိုလည္းဖ်က္ကာမဟာေစတီတြင္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းၾကီး ၄ေက်ာင္းႏွင့္တကြေက်ာင္းရံ၁၀၀ကိုလည္းလႈသည္။ေရႊေက်ာင္းၾကီး၄ေက်ာင္းတြင္၅၅၀ ဇာတ္နိပါတ္မ်ားကိုေရးွဆြဲပူေဇာ္ေစသည္။မဟာေစတီတံတိုင္းအတြင္းသုဓမၼာဇရပ္မ်ားေဆာက္ကာေရႊခ်ရန္
ေရႊခ်ိန္၅၃ပိႆာ၊၅က်ပ္ႏွင့္တစ္မတ္သားတိတိလႈသည္။ေစတီေတာ္တည္စဥ္ကစံျမန္းသည့္ျပာသာဒ္ သံုးေဆာင္ကိုလည္းဖ်က္ကာေက်ာင္းေဆာက္လႈသည္။

မဟာမုနိ(ေျမာက္ဦး) သမိုင္း

ေဂါတမဗုဒၶသက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္စစ္မွန္ေသာဗုဒၶ၏ကုိယ္ပြားသာလွ်င္ျဖစ္တန္ရာ၏ဟုရခုိင္လူမ်ဳိးမ်ား အယုံအႀကည္ရွိေသာမဟာမုနိရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ရခုိင္လူမ်ဳိးတုိ႔သမုိင္းမွတ္တမ္းအားလုံး၏ ကုိးကားခ်က္ျဖစ္သည္။ထုိသမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားသည္ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာရွိခဲ႔ျပီးေနာက္ မ်က္ေမွာက္ထုံးတမ္းစဥ္မ်ားကုိထည့္သြင္းထားရွိသည္။သီရိလကၤာ၏ပါဠိစာေပမွက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ဆင္းသက္ႀကီးထြားလာမွဳရွိျပီးပုဂံ၏လႊမ္းမုိးမွဳေအာက္မွာကုိးကြယ္မွဳဘာသာအယူ၀ါဒအဆင့္ဆင့္ထိ က်ယ္ျပန္႔လာပါသည္။
စႏၵသူရိယဘုရင္မင္းျမတ္ရခုိင္ျပည္ကုိအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ႔သည္အခ်ိန္အခါကဗုဒၶရုပ္ထုေတာ္ကုိသြန္းလုပ္သည္ဟု ရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာယုံႀကည္မွဳထားရွိႀကသည္။စႏၵသူရိယဘုရင္မင္းျမတ္သည္ ဗုဒၶ၏ေဟာႀကားျပသမွဳတုိ႔၏သတင္းကုိႀကားသိရျပီးဗုဒၶကုိရုိေသကုိးကြယ္ရန္ဆႏၵျပင္းျပလာသည္ဟု အဆုိရွိေလသည္။အိႏၵိယႏုိင္ငံသာ၀တၳိျပည္တြင္သီတင္းသုံးေနထုိင္ေတာ္မူေသာေဂါတမဗုဒၶသည္ ထုိအေႀကာင္းအရာကုိသိရွိလာေသာေႀကာင့္ဗုဒၶကသူ၏သာ၀ကအာနႏၵာအားေျပာျပေလသည္မွာ “ေႀကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာေရနဂါးမ်ားအုပ္ခ်ဳပ္ထားေသာႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔ေသာ
ျမစ္ပင္လယ္သမုဒၵရာကုိျဖတ္ေက်ာ္လာရမည္ျဖစ္၍ဤကဲ႔သုိ႔ေသာခက္ခဲႀကမ္းတမ္းေသာခရီးသည္ စႏၵသူရိယဘုရင္မင္းျမတ္အတြက္အလြန္အႏၱရာယ္ရွိလိမ့္မည္။ထုိ႔ေႀကာင့္တပည့္ရဟႏၱာ (၅၀၀)ႏွင့္အတူေဂါတမဗုဒၶသည္ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ႀကြေရာက္လာျပီးေက်ာက္ေတာ္ျမဳိ႕၏ တဖက္ကမ္းရွိေမာရပဗၺတေတာင္၌ဆင္းသက္ရပ္နားေတာ္မူခဲ႔ေလသည္။ဤတြင္ဗုဒၶ၏
ေရွးေရွးဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကက်င္လည္ေတာ္မူခဲ႔ေသာေနရာတုိ႔တြင္ဗုဒၶ၏ဓါတ္ေတာ္မ်ားကုိဌာပနာထည့္၍ ဘုရားပုထုိးမ်ားစြာတုိ႔ကုိတုိင္းျပည္အႏွံ႔တည္ထားကုိးကြယ္လာႀကလိမ့္မည္ဟုႀကဳိတင္ေဟာကိန္းထုတ္ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ေပးေလသည္။ဤကဲ႔သုိ႔ဗုဒၶ၏ဗ်ာဒိတ္ေပးခ်ိန္တြင္မဟာပထ၀ီေျမႀကီးသည္တုန္လွဳပ္ျပီး ပင္လယ္သမုဒၵရာတုိ႔သည္ေရေႏြးအုိးဆူသကဲ့သုိ႔ဆူပြက္ေလသည္။စႏၵသူရိယဘုရင္မင္းျမတ္သည္ ဤနိမိတ္ေဆာင္ေသာလကၡဏာမ်ား၏ဆုိလုိရင္းကုိသူ၏ေဗဒင္ဆရာ၊ဟူးရားတတ္တုိ႔အားေမးျမန္းစုံစမ္းလွ်က္ တုန္လွဳပ္ထိတ္လန္႔ရျခင္းျဖစ္ေလသည္။ေဂါတမဗုဒၶရခုိင္ျပည္ကုိေရာက္ရွိလာသည့္အေႀကာင္းကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္သိရွိေတာ္မူေသာအခါရာေပါင္းမ်ားစြာေသာအေျခြအရံတုိ႔ႏွင့္အတူသူ၏မိဖုရားေခါင္ႀကီး စႏၵရမာလာ၊သူ၏မွဳးမတ္တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ႏွင့္အတူပဗၺတေတာင္ေပၚသို႔သြားေရာက္ႀကေလသည္။ ဘုရင္မင္းျမတ္သည္ေဂါတမဗုဒၶအားအရုိအေသေပးျပီးေနာက္ဗုဒၶကသူ႔အား ပဋိစၥသမုပၸါဒ္စက္၀ုိင္းတရားေတာ္ကုိေဟာႀကားသင္ျပခဲ့ေလသည္။ယင္းျပီးေနာက္ျမဳိ႕ေတာ္တြင္(၇) ရက္ႀကာသီတင္းသုံးေနထုိင္မူမည္ကုိဗုဒၶကသေဘာတူလက္ခံေလသည္။ျမဳိ႕ေတာ္မွဗုဒၶမထြက္ခြာမွီ ဗုဒၶပရိနိဗၺာန္ျပဳေတာ္မူျပီးေနာက္ႏွစ္ေပါင္း(၅၀၀၀)တုိင္တုိင္ႀကည္ရုိေလးစားမွဳခံရမည္ျဖစ္ေသာ ဆံေတာ္ဓါတ္ႏွင့္ဗုဒၶ၏ရုပ္ထုကုိယ္ပြားေတာ္တစ္ဆူထားခဲ႔မည္ဟုဗုဒၶသေဘာတူလက္ခံေလသည္။
နန္းေတာ္ရာ၏အေရွ႕ေျမာက္ဘက္သီရိဂုတၱေတာင္ကုန္းေပၚတြင္အေလးအျမတ္ထားရွိေသာ ဗုဒၶရုပ္ထုေတာ္ကုိေကာင္းကင္ဘုံဗိသုကာပညာရွင္နတ္မ်ား၏ဘုရင္သိႀကားမင္းႏွင့္အတူ စႏၵသူရိယဘုရင္မင္းျမတ္အပါအ၀င္တုိင္းသူျပည္သားတုိ႔ကတည္ထားကုိးကြယ္ႀကေလသည္။ ရုပ္ထုေတာ္အတြင္းပုိင္သုိ႔ေဂါတမဗုဒၶ၏ရင္ေငြ႔ေတာ္ဓါတ္ထည့္လုိက္ေသာအခါ
ေဂါတမဗုဒၶႏွစ္ဆူရွိလာသကဲ႔သုိ႔ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။အံ့ႀသႀကည္ညဳိစရာေကာင္းလွေသာ လကၡဏာရပ္မ်ားေပၚထြက္လာေလသည္။မဟာပထ၀ီေျမႀကီးတုန္လွဳပ္လာျပီးရုပ္ထုေတာ္သည္ တျဖည္းျဖည္းအသက္ရွိသကဲ႔သုိ႔သူ၏ေနာင္ေတာ္ေဂါတမဗုဒၶအားႀကဳိဆုိသည့္အေနအထားႏွင့္ မတ္တပ္ထရပ္ေလသည္။ထုိ႔ေနာက္ေဂါတမဗုဒၶသည္သူ၏သာ၀ကဗုဒၶရဟန္းေတာ္မ်ားႏွင့္အတူ သံတြဲဘက္သုိ႔ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ႀကြသြားေလသည္။ယင္းအခ်ိန္အတြင္းဘုရင္စႏၵသူရိယမင္းျမတ္သည္ သူ၏မူးမတ္ေသနာပတိတုိ႔ႏွင့္အတူအေႀကာင္းကိစၥတုိ႔ကုိတုိင္ပင္ျပီးေနာက္ဗုဒၶ၏စစ္မွန္ေသာ ရုပ္ထုေတာ္အားကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ျပီးပြဲလမ္းသဘင္မ်ားက်င္းပေလသည္။ရုပ္ထုေတာ္၏ ထူးျခားခ်က္မ်ားမွာေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ထြက္ရွိေလသည္။ရုိေသကုိင္းရွုိင္းသူမ်ားမွာ အနီးကပ္ဖူးေမွ်ာ္လာေသာအခါေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ားထြက္ရွိျပီးအယုံအႀကည္မရွိသူမ်ား ဖူးေမွ်ာ္ေသာအခါေရာင္ျခည္ေတာ္မ်ားေမွးမွိန္သြားေလ့ရွိသည္ဟုအဆုိရွိေလသည္။ ရုပ္ထုေတာ္တည္ရွိေသာေနရာ၏ပတ္၀န္းက်င္အရပ္ေလးမ်က္ႏွာတုိ႔တြင္အေစာင့္အေရွာက္အျဖစ္
ေက်ာက္ရုပ္ထုမ်ားထားရွိျပီးမေကာင္းေသာအႀကံအစည္ရည္ရြယ္ခ်က္တုိ႔ႏွင့္ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္အနီးသုိ႔ လာေရာက္သူတုိ႔အားအေ၀းသုိ႔ ေရွာင္ရွားသြားေစသည္။
ေ၀သာလီေခတ္မွပထမဘုရင္တုိင္ေအာင္ဗုဒၶရုပ္ထုေတာ္အတြက္ေက်ာက္ပလႅင္တစ္ခုတည္ေဆာက္ျပီး သိမ္ေတာ္ကုိျပန္လည္တည္ေဆာက္သည္ဟုအဆုိမွတပါးအျခားမည္သည့္အေႀကာင္းအရာကုိမွ မွတ္တမ္းတင္ထားျခင္းမရွိခဲ႔ေပ။ေ၀သာလီမွပထမဆုံးဘုရင္၏အရုိက္အရာကုိဆက္ခံသူသည္ မဟာမုနိသိမ္ေတာ္အားျပန္လည္မြမ္းမံျပင္ဆင္မွဳျပဳလုပ္ေလသည္။သီရိလကၤာႏွင့္ပုဂံမွဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား
သည္ရုပ္ထုေတာ္အားကုိးကြယ္ဆည္းကမ္ရန္ေရာက္ရွိလာခဲ႔ႀကသည္။ပ်ဴ-ဗမာႏွင့္မြန္ဘုရင္မ်ားကမဟာမုနိ သိမ္ေတာ္ႀကီးအတြင္းအေလးအျမတ္ထားေသာဗုဒၶရုပ္ထုေတာ္အားပုိင္ဆုိင္လုိေသာရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ရခုိင္ျပည္ကုိက်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လာခဲ႔ႀကသည္ဟုအဆုိရွိေလသည္။သုိ႔ေသာ္လည္း မည္သည့္ဘုရင္တစ္ပါးမွေအာင္ျမင္မွဳမရွိခဲ႔ေပ။တခ်ဳိ႕သည္သိမ္ေတာ္ႀကီးအားျပန္လည္ျပဳျပင္မြမ္းမံရန္ ကတိက၀တ္ျပဳႀကေလသည္။(၁၂)ရာစုအခ်ိန္တြင္သိမ္ေတာ္ႏွင့္ဗုဒၶရုပ္ထုေတာ္ေပ်ာက္ဆုံးေလသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္းေလးျမဳိ႕ေခတ္မွဘုရင္တပါး၏အရုိက္အရာဆက္ခံသူမ်ားသည္ယုံႀကည္မွုကုိ ဆက္လက္ေထာက္ခံျခင္းျဖင့္ရုပ္ထုေတာ္ႏွင့္သိမ္ေတာ္ႀကီးတုိ႔ကုိျပန္လည္ရွာေဖြေတြ႔ရွိျပီး သိမ္ေတာ္အားျပန္လည္ေတာက္ေဆာက္ခဲ႔ႀကေလသည္။
ေျမာက္ဦးမင္းဆက္ကုိတည္ေထာင္သူဘုရင္မင္းေစာမြန္သည္သူ၏ျမဳိ႕ေတာ္မွမဟာမုနိသုိ႔ လမ္းတခုေဖာက္လုပ္တည္ေဆာက္ျပီးမင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္တုိ႔၏ရုိးရာထုံးတမ္းစဥ္လာ ဘုရားဖူးခရီးတစ္ခုစတင္ခဲ့ေလသည္။(၁၆)ရာစုတြင္ဘုရင္းမင္းဗာသည္ေျမာက္ဦးျမဳိ႕မွ သွ်စ္ေသာင္းဘုရားအပါအ၀င္တုိင္းျပည္အႏွံံံ႔တြင္တည္ရွိေနေသာဘုရားေက်ာင္းအေဆာက္အဦး အမ်ားအျပားတုိ႔အတြင္းမူရင္းႏွင့္ဆင္တူျဖစ္ေသာမေရမတြက္ႏုိင္သည့္မဟာမုနိရုပ္ပြားေတာ္မ်ားကုိ ထုလုပ္ထားရွိရန္အမိန္႔ေတာ္ခ်မွတ္ခဲ့ေလသည္။
၁၇၈၄-ခု တြင္ျမန္မာဘုရင္ဘုိးေတာင္ဘုရားသည္ရခုိင္ျပည္ကုိသိမ္းပုိက္ေလသည္။ထုိ႔ေနာက္ မဟာမုနိရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္အားမႏၱေလးသုိ႔သယ္ယူသြားခဲ႔သည္။ ထုိရုပ္ရွင္ေတာ္ျမတ္ႀကီးအားျမန္မာျပည္တြင္ယေန႔ထိတုိင္အေလးျမတ္ဆုံးထားေသာရုပ္ထုေတာ္အျဖစ္ ဆက္လက္မွတ္ယူထားႀကဆဲျဖစ္သည္။ဆုံးရွုံးသြားေသာအေမြအႏွစ္ေႀကာင့္ရခုိင္ျပည္သူတုိ႔အား နက္နက္နဲနဲစိတ္ထိခုိက္ေစခဲ႔သည္။ဆက္လက္ျပီးမႀကာမီျဗိတိသွ်တုိ႔၏အုပ္ခ်ဳပ္မွုကုိရခုိ္င္ျပည္သူတုိ႔ ဆက္လက္ခံရေလသည္။(၁၈၆၇)ခုႏွစ္တြင္မဟာမုနိသိမ္ေတာ္ရာအနီးပတ္၀န္းက်င္မွ
ေတြ႔ရွိေသာေက်ာက္ရုပ္ထုေတာ္တစ္ဆူအတြက္ဘုရားသိမ္ေတာ္ကုိတည္ေဆာက္ခဲ႔ႀကသည္။
လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္(၈၀)အတြင္းကနဂုိမူရင္းအတုိင္းသိမ္ေတာ္ႀကီးကုိျပန္လည္ျပင္ဆင္မြမ္းမံမွဳတုိ႔ကုိ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔သည္။ယင္းအခ်ိန္တြင္ေအာက္ရင္ျပင္မ်ားကုိျပန္လည္ထိမ္းသိမ္းေပးျပီးမႏၱေလး၌ရွိေသာ မူရင္းမဟာမုနိထုိင္ေတာ္မူပုံစံေႀကးရုပ္ထုေတာ္္အသစ္တစ္ဆူကုိသြန္းလုပ္ခဲ႔ႀကသည္။ယေန႔အခါမွာ မဟာမုနိဘုရားသိမ္ေတာ္ေနရာသည္ျပည္တြင္း၊ျပည္ပဘုရားဖူးတုိ႔၏အေရးႀကီးေသာဗဟုိအခ်က္အခ်ာ တစ္ခုအျဖစ္ျပန္လည္စည္ကားလာပါသည္။
မဟာမုနိသိမ္ေတာ္သည္နန္းေတာ္ရာကုန္း၏အေရွ႔ေျမာက္ေထာင့္၌ရွိေသာေတာင္ပူစာတစ္ခုကုိ လႊမ္းျခဳံျပဳလုပ္ထားေသာေနရာတစ္ခုျဖစ္သည္။ေရွးႏွစ္ေပါင္းရာစုမ်ားစြာကပင္မဟာမုနိဘုရားသိမ္ေတာ္တြင္ ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ားစည္ကားသုိက္ျမဳိက္ေနေသာဗဟုိအခ်က္အခ်ာလည္းျဖစ္ျပီး က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္သူမ်ားလက္ေအာက္ရခုိင္ျပည္က်ေရာက္ျပီးရခုိင္ျပည္သူျပည္သားမ်ား ဆင္းရဲဒုကၡခံစားခဲ႔ရေလေသာအခါယာယီအားျဖင့္ဘုရားဖူးခရီးသည္မ်ားနည္းပါးမွုရွိခဲ႔ေလသည္။ မူရင္းအေဆာက္အဦး၏အႀကြင္းအက်န္လုံး၀မရွိခဲ႔ေသာ္လည္းယင္း၏ မူရင္းပုံစံတစ္ခုျဖစ္သည္ကုိေကာင္းကင္ဓါတ္ပုံမ်ားတြင္ေတြ႔ျမင္ႏုိင္သည္။ ဘုရားသိမ္ေတာ္ကုိေထာင့္မွန္စတုဂံနံရံႏွစ္ဆင့္က၀ုိင္းရံထားရွိျပီးသိမ္ေတာ္၏အေရွ႔ဘက္ အေနာက္ဘက္ေတာင္ဘက္ႏွင့္ေျမာက္ဘက္တုိ႔တြင္၀င္ေပါက္ေလးေပါက္ေဖာက္ထားျပီး အေရွ႕ဘက္၀င္ေပါက္ကုိအဓိက၀င္ေပါက္အျဖစ္ထားရွိသည္။ပထမဆုံးရင္ျပင္၏အေရွ႕ေတာင္ေထာင့္ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္ေထာင့္တုိ႔တြင္ဗုဒရုပ္ထုေတာ္ႀကီးအားရုိးရာဓေလ့ထုံးတမ္းစဥ္လာအရ ကုိယ္လက္သန္႔စင္ရန္အတြက္အသုံးျပဳရန္ေရကန္ႀကီးႏွစ္ခုထားရွိပါသည္။အိႏၵိယအေရွ႕ေျမာက္ပုိင္း နာလႏၵ၌ရွိေသာထင္ရွားေက်ာ္ႀကားေသာဗုဒၶဘာသာ၀င္ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ားစုေ၀းေနထုိင္ေသာ
ေနရာတစ္ခုျဖစ္ျပီးေရွး(၆)ရာစုမွပင္အဆင့္ဆင့္ေျပာင္းလဲတုိးတက္လာေသာအဓိကဂူဘုရားေက်ာင္းေတာ္တြင္ ယခင္မူရင္းနည္းတူအနီးစပ္ဆုံးပုံစံျဖစ္ေသာဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ကုိေတြ႔ရွိႏုိင္ေလသည္။

ဗုဒၶ၏ဓမၼအသံျဖင့္ နားကိုအလွ ဆင္ၾကပါကုန္

အခါတစ္ပါး၌ဘုရားရွင္သည္နႏၵမေထရ္တရားေဟာေနေသာေနရာသို႔သြား၍ညဥ့္သံုးရံကာလပတ္လံုး တရားနာၾကားျပီးသာဓုေခၚဆိုေတာ္မူ၏။နႏၵမေထရ္္သည္ထိုသို႔ရပ္လ်က္တရားနာၾကားေနေသာ ဘုရားရွင္အားျမင္ေသာ္လာေရာက္ကာလက္အုပ္ခ်ီမိုးရွိခိုးလ်က္ဘုရားရွင္အားဤသို႔ေလွ်ာက္ထား၏။

“ဘုန္းေတာ္ၾကီးေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရား…အရွင္ဘုရားသည္အလြန္ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ျခင္းရွိေတာ္မူပါလ်က္ လြန္စြာျပဳႏိုင္ခဲဲေသာအမႈကိုျပဳေတာ္မူပါေပစြ။”ဟူ၍ျဖစ္၏။
ထိုအခါဘုရားရွင္ကနႏၵမေထရ္အားမိန္႔ၾကားေတာ္မူသည္မွာ-
“အိုခ်စ္သားနႏၵ…သင္သည္တစ္ကမၻာပတ္လံုးတရားေဟာျခင္းငွာစြမ္းႏိုင္အံ႔။ငါဘုရားသည္လည္း ရပ္လ်က္ပင္တစ္ကမၻာပတ္လံုးတရားနာေတာ္မူအံ႔။”ဟူ၍မိန္႔ေတာ္မူခဲ႔ေလ၏။
တရားအလံုးစံုကိုကိုယ္ေတာ္တိုင္သိျမင္ေတာ္မူေသာျမတ္စြာဘုရားသည္ပင္တရားနာၾကားျခင္းအမႈကိုဤမွ် အေလးအနက္ထားေသာ္ပုထုဇဥ္တို႔မွာမူအဘယ္္မွာလွ်င္အေလးအနက္မထားဘဲေနသင့္ပါမည္နည္း။ နားကိုအဘယ္သို႔ေသာသဒၵါ႐ံုအသံျဖင့္အလွဆင္ပါမည္နည္း။နားကိုအလွဆင္ရာ၌ဓမၼအသံျဖင့္
အလွဆင္သင့္ေပ၏။မေကာင္းမႈ၌ေမြ႔ေလ်ာ္ေနေသာစိတ္သည္မေကာင္းေသာ သဒၵါ႐ံုသို႔သာေမြ႔ေလ်ာ္ေနတတ္ေပရာစိတ္ကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးရေပမည္။စိတ္ကိုမေစာင့္ေရွာက္ဘဲ လိုရာသို႔လႊတ္ေပးထားေသာ္ကိေလသာ၏ျခယ္လွယ္မႈေၾကာင့္မေကာင္းေသာသဒၵါ႐ံုသို႔သာ
ႏွစ္သက္ရင္းႏွစ္သက္ရင္းျဖင့္ၾကာလွ်င္ဥပါဒါန္သို႔ေရာက္လာေပ၏။၎အဆင့္သို႔ေရာက္လာခဲ႔ေသာ္မရမက အားထုတ္မႈတို႔သည္ဆက္၍လာေပမည္။ထိုသဒၵါ႐ံုကိုမၾကားရမေနႏိုင္ျဖစ္လာေပမည္။မေကာင္းေသာ သဒၵါ႐ံုဆိုရာ၌စိတ္ကိုကိေလသာအေႏွာင္အဖြဲ႔ျဖစ္ေစေသာ၊အျပစ္လည္းမကင္းေစေသာအသံတို႔ကို ဆိုလိုျခင္းျဖစ္၏။ထို႔ေၾကာင့္နားကိုအလွဆင္ရာ၌ဗုဒၶ၏အဆံုးအမေတာ္မ်ားျဖစ္သည့္ဓမၼအသံျဖင့္ အလွဆင္သင့္ေပသည္။တရားနာၾကားျခင္းေၾကာင့္ရရွိေသာအက်ိဳးတို႔မွာေျပာျပ၍မကုန္ႏိုင္ပါေပ။ တရားနာၾကားျခင္းေၾကာင့္ဦးစြာစိတ္ကိုျငိမ္းခ်မ္းေစေပသည္။ဓမၼသည္မွန္ကန္ေသာဗုဒၶ၏သစၥာစကားမ်ား
ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ဓမၼကိုနာၾကားရျခင္းျဖင့္မွန္ကန္ေသာအသိပညာႏွင့္ေကာင္းမႈ၌ေမြ႔ေလ်ာ္လိုေသာ သတိတရားတို႔ ျဖစ္လာေပသည္။သစၥာစကားကိုနာၾကားရမွသစၥာတရားကိုရႏိုင္ေပမည္။
ဘုရားရွင္လက္ထက္ကဖားနတ္သား၀တၳဳကိုလူတိုင္ၾကားဖူးၾကပါသည္။ဗုဒၶ၏အသံေတာ္ကို သာယာေသာစိတ္ျဖင့္နာၾကားေနခ်ိန္ႏြားေက်ာင္းသား၏တုတ္ျဖင့္ေသဆံုးျပီးနတ္ျပည္၌ နတ္သားျဖစ္ရေပသည္။ထို႔ေနာက္နတ္ျပည္မွမိမိ၏ဘ၀ေဟာင္းကိုျပန္ၾကည့္ျပီးဗုဒၶ၏တရားအသံ မဆံုးေသးခင္လူျပည္သို႔ဆင္းကာဆက္လက္တရားနာၾကားျခင္းေၾကာင့္ေသာတာပန္တည္ခဲ႔ေလ၏။
တဖန္လက္ယာေတာ္ရံအရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ၾကီး၏တပည့္ရဟန္းငါးရာတို႔သည္လည္း တစ္ခုေသာဘ၀မွာလင္းႏို႔ငါးရာျဖစ္ခဲ႔ၾကရာပ႒ာန္းရြတ္ဆိုေသာအသံကိုၾကည္ႏူး၀မ္းေျမာက္မႈျဖင့္ နာၾကားခဲ႔ဘူးေသာအထံုေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ္တို႔ျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္၌အဘိဓမၼာေဆာင္ ရဟႏၲာငါးရာျဖစ္ခဲ႔ၾကေပသည္။
ေလာက၌ေသျခင္းတရားမရွိေသာသႏၲိသုခကိုရရွိေသာသူေလာက္ခ်မ္းသာေသာပုဂၢိဳလ္ အဘယ္မွာရွိအံ႔နည္း။ထိုသုခကိုရရိွေအာင္လမ္းညႊန္ေပးေသာဗုဒၶ၏ဓမၼအသံျဖင့္နားကိုအလွဆင္ၾကပါကုန္။ ဗုဒၶ၏သစၥာစကားတို႔ကိုနာၾကားခြင့္ရရွိၾကေသာသူတို႔မွာလည္းအလြန္ရခဲလွစြာေသာလူ႔ဘ၀ကိိုပိုင္ဆိုင္ ထားသူတို႔ဟူ၍မိမိကိုယ္ကိုသိရွိျပီးတရားေတာ္အတိုင္းလက္ေတြ႔က်င့္ၾကံေနထိုင္သြားၾကပါဟူ၍လည္း ဤဓမၼဘေလာ့ဘ္ပို႔စ္ျဖင့္တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္ရင္းဓမၼဒါနျပဳလိုက္ရပါသည္။