ျပႆနာတစ္ခုကိုဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမလဲ
ေခၚသြားသတဲ႔.... တစ္ေနရာလဲေရာက္ေရာေတာင္ကမူေလးတစ္ခုမွာေခြးတစ္ေကာင္ကေနပူစာလႈံေနသတဲ႔..။ဖခင္မုဆိုးၾကီးက သူ႕သားကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ခိုင္းျပီးေနပူစာလႈံေနတဲ႔ေခြးကိုမထိေစပဲေခြးရဲ႕ေဘးသို႕ေရာက္ေအာင္ ခဲလံုးတစ္လံုးနဲ႔ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္..။
ေခြးဟာသူ႕ေဘးနားက်လာတဲ႔ခဲလံုးေၾကာင္႔လန္႕ျပီးေငါက္ကနဲ႔ထရပ္လိုက္တယ္.။
ျပီးေတာ႔ဘာရယ္ညာရယ္မွန္းမသိေပမဲ႔ခဲလံုးမွန္းေတာ႔သူသိတယ္..။သူ႕ကိုလာလန္႔ေစတဲ႔
ခဲလံုးကိုလိုက္ကိုက္ေနေတာ႔တယ္။ေခြးဟာခဲလံုးကသူ႕ကိုလာလဲမထိဘူး၊စားစရာလဲ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႔ခဲလံုးကိုကိုက္ေနတယ္။ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည္႔ျပီးသားအဖ
ႏွစ္ေယာက္ျပန္လာခဲ႔ၾကတယ္။ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ဖခင္မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႕သားကိုေခၚျပီးေတာထဲကိုထြက္လာခဲ႔ျပန္တယ္။ဒီတစ္ခါမွာေတာ႔ သူတို႕ဟာေနရာအခ်က္အခ်ာေကာင္းတဲ႔သစ္ပင္ေပၚမွာေနရာယူၾကတယ္။သူတို႔ေနရာယူေနတဲ႔သစ္ပင္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာေက်ာက္ဂူတစ္ခုရွိတယ္။ေက်ာက္ဂူ၀မွာျခေသၤ႕တစ္ေကာင္ဟာေနပူစာလႈံေနတယ္။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးကသူ႕သားကိုျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ေျပာျပီးျခေသၤ႕ရဲ႕လက္နဲ႔လည္ပင္းၾကားထဲကိုျခေသၤ႔ကိုမထိေစပဲ
ျမားတစ္စင္းပစ္လိုက္တယ္။ျမားကလဲလိုရာေနရာကိုကြက္တိပါပဲ။ျခေသၤ႔ရဲ႕လည္ပင္းနဲ႔လက္ၾကားထဲသြား
စိုက္တယ္။စြပ္ခနဲ႔လာစိုက္တဲ႔ျမားကိုျခေသၤ႕ကျဖက္ခနဲ႔ၾကည္႔ပါတယ္။ဒါေပမဲ႔ျခေသၤ႔ကျမားကိုဘာမွမလုပ္ပဲ လက္ၾကားထဲလာစိုက္တဲ႔ျမားကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ျပီးျငိမ္ေနတယ္။ခဏၾကာေတာ႔ျမားလာရာလမ္း
ေၾကာင္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႔တယ္။ျပီးေတာ့ျမားကိုတလွည္႔၊ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းကိုတလွည္႕ေသခ်ာၾကည္႔တယ္။
ျမားတဲကိုျခေသၤ႕ကဘာမွမလုပ္ပဲျမားလာရာလမ္းေၾကာင္း၇ဲ႕အစြန္းရွိရန္သူကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ရာထျပီး တလွမ္းခ်င္းလွမ္းျပီးေလွ်ာက္လာတယ္။
ဒါေၾကာင္႔………. ကုိယ့္ကိုေျခာက္လွန္႔ခံရတဲ႔ခဲလံုးကိုလိုက္ကိုက္ေနတဲ႔ေခြး……….။
ကိုယ့္ကိုရန္ျပဳလာတဲ႔ျမားကိုလ်စ္လ်ဴရႈျပီးျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းရဲ႕ဟိုဘက္မွာရွိတဲ႔
အဓိကရန္သူကိုတိုက္ခိုက္တတ္တဲ႔ျခေသၤ႔……………။
ေခြးကေတာ႔ေခြးပါပဲ…..ဒီလိုပဲ
ျခေသ့ၤကလဲျခေသၤ႔ပါပဲ……..။.
ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲျခေသၤ႔ဆိုတာေတာဘုရင္ျဖစ္ေနတာေပါ႔…။
ေလာကၾကီးမွာလဲဒီလိုပါပဲ…ကုိယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ျပႆနာေတြကိုအတင္တြန္းထိုးတိုက္ခိုက္တတ္လား။
ျပႆနာရဲ႕အစကိုရွာျပီးေျပလည္ေအာင္ရွင္းတတ္လား………..ဆိုတဲ႔
လူနစ္မ်ိဳးကြဲသြားပါတယ္..။
ဒါေၾကာင့္ျပႆနာနဲ႕ေတြ႕တိုင္းသင္႔ကိုသင္ေမးၾကည္႔ပါ။
ငါဟာ………..ျခေသၤ႔……….လား
ေခြး………..လား…။
အေျဖရလာပါလိမ့္မယ္….။
ျပီးေတာ႔ဘာရယ္ညာရယ္မွန္းမသိေပမဲ႔ခဲလံုးမွန္းေတာ႔သူသိတယ္..။သူ႕ကိုလာလန္႔ေစတဲ႔
ခဲလံုးကိုလိုက္ကိုက္ေနေတာ႔တယ္။ေခြးဟာခဲလံုးကသူ႕ကိုလာလဲမထိဘူး၊စားစရာလဲ
မဟုတ္ဘူးဆိုတာသိသိၾကီးနဲ႔ခဲလံုးကိုကိုက္ေနတယ္။ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည္႔ျပီးသားအဖ
ႏွစ္ေယာက္ျပန္လာခဲ႔ၾကတယ္။ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ႔ဖခင္မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႕သားကိုေခၚျပီးေတာထဲကိုထြက္လာခဲ႔ျပန္တယ္။ဒီတစ္ခါမွာေတာ႔ သူတို႕ဟာေနရာအခ်က္အခ်ာေကာင္းတဲ႔သစ္ပင္ေပၚမွာေနရာယူၾကတယ္။သူတို႔ေနရာယူေနတဲ႔သစ္ပင္ရဲ႕ အေရွ႕ဘက္မွာေက်ာက္ဂူတစ္ခုရွိတယ္။ေက်ာက္ဂူ၀မွာျခေသၤ႕တစ္ေကာင္ဟာေနပူစာလႈံေနတယ္။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးကသူ႕သားကိုျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ေျပာျပီးျခေသၤ႕ရဲ႕လက္နဲ႔လည္ပင္းၾကားထဲကိုျခေသၤ႔ကိုမထိေစပဲ
ျမားတစ္စင္းပစ္လိုက္တယ္။ျမားကလဲလိုရာေနရာကိုကြက္တိပါပဲ။ျခေသၤ႔ရဲ႕လည္ပင္းနဲ႔လက္ၾကားထဲသြား
စိုက္တယ္။စြပ္ခနဲ႔လာစိုက္တဲ႔ျမားကိုျခေသၤ႕ကျဖက္ခနဲ႔ၾကည္႔ပါတယ္။ဒါေပမဲ႔ျခေသၤ႔ကျမားကိုဘာမွမလုပ္ပဲ လက္ၾကားထဲလာစိုက္တဲ႔ျမားကိုေသေသခ်ာခ်ာၾကည္႔ျပီးျငိမ္ေနတယ္။ခဏၾကာေတာ႔ျမားလာရာလမ္း
ေၾကာင္းကိုေမွ်ာ္ၾကည္႔တယ္။ျပီးေတာ့ျမားကိုတလွည္႔၊ျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းကိုတလွည္႕ေသခ်ာၾကည္႔တယ္။
ျမားတဲကိုျခေသၤ႕ကဘာမွမလုပ္ပဲျမားလာရာလမ္းေၾကာင္း၇ဲ႕အစြန္းရွိရန္သူကိုတိုက္ခိုက္ဖို႔ရာထျပီး တလွမ္းခ်င္းလွမ္းျပီးေလွ်ာက္လာတယ္။
ဒါေၾကာင္႔………. ကုိယ့္ကိုေျခာက္လွန္႔ခံရတဲ႔ခဲလံုးကိုလိုက္ကိုက္ေနတဲ႔ေခြး……….။
ကိုယ့္ကိုရန္ျပဳလာတဲ႔ျမားကိုလ်စ္လ်ဴရႈျပီးျမားလာရာလမ္းေၾကာင္းရဲ႕ဟိုဘက္မွာရွိတဲ႔
အဓိကရန္သူကိုတိုက္ခိုက္တတ္တဲ႔ျခေသၤ႔……………။
ေခြးကေတာ႔ေခြးပါပဲ…..ဒီလိုပဲ
ျခေသ့ၤကလဲျခေသၤ႔ပါပဲ……..။.
ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲျခေသၤ႔ဆိုတာေတာဘုရင္ျဖစ္ေနတာေပါ႔…။
ေလာကၾကီးမွာလဲဒီလိုပါပဲ…ကုိယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ျပႆနာေတြကိုအတင္တြန္းထိုးတိုက္ခိုက္တတ္လား။
ျပႆနာရဲ႕အစကိုရွာျပီးေျပလည္ေအာင္ရွင္းတတ္လား………..ဆိုတဲ႔
လူနစ္မ်ိဳးကြဲသြားပါတယ္..။
ဒါေၾကာင့္ျပႆနာနဲ႕ေတြ႕တိုင္းသင္႔ကိုသင္ေမးၾကည္႔ပါ။
ငါဟာ………..ျခေသၤ႔……….လား
ေခြး………..လား…။
အေျဖရလာပါလိမ့္မယ္….။
No comments:
Post a Comment